ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1190

เป่ยหมดความอดทนแล้ว ชี้ไปที่ระหว่างคิ้วของเขา บังคับอ่านความทรงจำของเขา ในไม่ช้า เขาก็รู้เหตุผล หลังจากนั้นฆ่าคนด้วยฝ่ามือเดียว

คนเหล่านี้ล้วนมาจากคริสตจักรในอเมริกาเหนือ พวกเขามุ่งเป้ามาที่แกนดาว สำหรับจะเอาแกนดาวไปทำอะไร คนเหล่านี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน

ช่วยเหลือผู้บาดเจ็บบางส่วนเสร็จ ในที่สุดอู๋เป่ยก็พบแกนดาวสามก้อนแล้ว พวกมันล้วนแล้วใหญ่เท่าแตงโม ข้างในของแต่ละก้อนผนึกพลังบางอย่างเอาไว้ พลังสามแบบ มีสีที่ไม่เหมือนกัน แบ่งออกเป็น สีน้ำเงินทอง สีม่วงแดง และสีขาวเงิน

เก็บแกนดาว อู๋เป่ยและจูชิงเหยียนไปตรวจสอบสถานการณ์ที่เหมือง มีการขุดแร่ที่นี่ทุกวัน หลังจากนั้นขัดเกลาสะเก็ดดาวออกมา

จูชิงเหยียนถาม : “ที่รัก มีแกนดาวแล้ว สะเก็ดดาวเหล่านี้ก็ไม่จำเป็นอีกแล้วใช่ไหม”

อู๋เป่ย : “ต้องการแน่นอน ประโยชน์ของสะเก็ดดาวกว้างขวางอย่างมาก สามารถขายได้เงินเยอะอย่างมาก นอกจากนี้คนของที่นี่ต้องหาเลี้ยงตัวเองด้วยการขุดเหมือง ถ้าหากไม่มีการขุดสะเก็ดดาว พวกเขาก็จะไม่มีงานทำ”

จูชิงเหยียน : “ไม่หรอก พวกเรากำลังสร้างรากฐานที่นี่ มีเงินให้ทำเยอะอย่างมาก”

กลับไปที่คฤหาสน์ของจอมพล คราบเลือดได้รับการทำความสะอาดแล้ว ผู้บาดเจ็บก็ได้รับการรักษาเช่นกัน

อู๋เป่ยเตรียมจะเอาแกนดาวออกไปศึกษา จู่ๆก็สัมผัสได้อะไรบางอย่าง บินไปบนท้องฟ้าเหนือคฤหาสน์ของจอมพล

ผู้หญิงคนหนึ่งบินมาจากที่ไกล เธอเท้าเปล่าทั้งสองข้าง สวมชุดเกราะสีขาวบริสุทธิ์ ด้านหลังมีปีกสีเงินคู่หนึ่ง หลังจากกางออก ยาวประมาณสามเมตร

มองเห็นรูปร่างของเธอ อู๋เป่ยคิดถึงการมีอยู่ในภาพยนตร์เรื่องนี้ นางฟ้า เพียงแต่ หลังจากที่เขามองอย่างละเอียด ค่อยรู้ว่าเธอไม่ใช่นางฟ้าที่แท้จริง แต่เป็นมนุษย์ที่มียีนต่างดาวบางชนิด กล่าวอีกนัยหนึ่ง เธอเป็นผลิตภัณฑ์จากการดัดแปลงพันธุกรรม

ผู้หญิงหยุดและลอยตัวห่างออกไปหลายสิบเมตร เธอมองมาทางอู๋เป่ย ดวงตาไร้ร่องรอยของอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ พูดอย่างไม่แยแส : “ฆ่าสมาชิกคริสตจักร ตายสถานเดียว”

สิ้นสุดเสียง เธอเคลื่อนไหวทันที กระพือปีกทันที กลายเป็นแสงสีเงินทันที โจมตีมาทางอู๋เป่ยอย่างดุร้าย

ทันทีที่ทั้งสองฝ่ายปะทะกัน ทั้งสองฝ่ายรัวหมัดนับไม่ถ้วน สมรรถภาพทางกายของผู้หญิงแข็งแกร่งอย่างมาก ความแข็งแกร่งอันไม่มีที่สิ้นสุด การต่อสู้ครั้งนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าอู๋เป่ยจะเสียเปรียบ!

ผู้หญิงพูด : “คนธรรมดา แกแข็งแกร่งมาก เพียงพอให้ฉันใช้พลังทั้งหมด จำชื่อของฉันเอาไว้ ฉันคือนางฟ้าผู้ยิ่งใหญ่จูเลีย!”

“ตุ้ม!”

ผู้หญิงลงมืออีกครั้ง ทั้งสองฝ่ายปะทะกันหลายพันกระบวนท่า อู๋เป่ยถอยหลังอย่างต่อเนื่อง และจูเลียก็บีบใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ

ทั้งสองคนบินไปบนท้องฟ้า จูเลียโบกปีกสีเงิน แสงเงินสองดวงพุ่งไปที่พื้น บนพื้น ผู้พิทักษ์กลุ่มหนึ่งกำลังจ้องมาบนท้องฟ้า และที่ไม่ไกลก็คือจูชิงเหยียน

อู๋เป่ยขวางแสงเงินเอาไว้ทันที เสียงดังสนั่น เขาถูกแสงเงินโจมตีจนตกลงไปที่พื้น ทำให้เกิดหลุมลึกขนาดใหญ่

จูเลียพูดอย่างไม่แยแส : “คนธรรมดา ละทิ้งการต่อต้าน ตามฉันไปรับโทษที่คริสตจักร”

อู๋เป่ยค่อยๆลุกขึ้น เขาตบฝุ่นบนตัวออก ดูจูชิงเหยียนที่เต็มไปด้วยความกังวล : “ชิงเหยียน ไม่ได้ทำให้คุณตกใจใช่ไหม”

จูชิงเหยียนถอนหายใจด้วความโล่งอก : “ที่รัก ระวังเธอด้วย!”

อู๋เป่ยเงยหน้ามอง พูด : “คิดว่าแกคงเป็นผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีใหม่ล่าสุดของสหรัฐอเมริกา พูดตามตรง แกแข็งแกร่งมาก น่าเสียดายเมื่อเทียบกับฉันแล้ว ยังอ่อนแออย่างมาก”

พูดจบ เขากระทืบเท้าทั้งสองข้าง จู่ๆคนก็มาอยู่ต่อหน้าจูเลีย อีกฝ่ายต่อยหมัดออกมา แต่ความเร็วของอู๋เป่ยนั้นเร็วกว่าอย่างมาก ตบไปที่หน้าของเธอหนึ่งที

“เพี๊ยะ!”

จูเลียถูกตบจนถอยออกไปหลายเมตร เธออึ้งอยู่พักหนึ่ง ต้องการพุ่งเข้าไปโจมตี แต่อย่างกะทันหัน เธอรู้สึกเหมือนติดอยู่ในสนามพลังอันทรงพลัง นี่ก็คือสนามพลังเด็ดเดี่ยวของอู๋เป่ย!

อู๋เป่ยปล่อยมือ ยกเลิกสนามพลังเด็ดเดี่ยว ทันใดนั้น ร่างกายของจูเลียเริ่มซ่อมแซมอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาที เธอก็กลับคืนสู่สภาวะปกติก่อนหน้านี้แล้ว

อู๋เป่ย : “จูเลีย คริสตจักรส่งเธอมา ก็เพื่อแกนดาวใช่ไหม”

จูเลียพยักหน้า : “ใช่แล้วนายท่าน คริสตจักรได้สร้างกลุ่มนักรบชั้นยอดที่มีพลังแห่งกาแล็กซี ถ้าหากเอาแกนดาวไปได้ สามารถทำให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้น”

“พลังแห่งกาแล็กซีเหรอ ตัวอย่างเช่นเหมือนเธอเหรอ”

“ปัจจุบันพวกเขายังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน แต่ถ้าหากมีแกนดาวแล้ว ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา”

“พวกเขาเอาพลังแห่งกาแล็กซีมาจากไหน”

จูเลีย : “เมื่อห้าร้อยปีที่แล้ว คริสตจักรได้รับยาน้ำขวดหนึ่ง พวกเขาเอายาน้ำออกมาหนึ่งหยด หลังจากนั้นเจือจางผสมกับน้ำหนึ่งในแสน หลังจากนั้นให้คนธรรมดาดืมลงไป ตอนนั้นมีคนสามพันคนเข้ารับการทดลอง สุดท้ายมีแค่สองคนที่มีชีวิตรอด เปิดใช้งานพลังแห่งกาแล็กซี่”

อู๋เป่ยตกใจอย่างมาก : “ยาหนึ่งหยดต่อน้ำหนึ่งแสนหยดเหรอ ก็สามารถเปิดใช้งานพลังแห่งกาแล็กซี่เหรอ”

จูเลียพยักหน้า : “ใช่แล้ว ยานั้นบริสุทธิ์มากเกินไป ไม่มีการเจือบนล่ะก็ ร่างกายของคนจะรับไม่ไหว”

อู๋เป่ยคิดสักพัก ถาม : “เธอสามารถเอายาน้ำมาได้ไหม”

จูเลีย : “ได้ แต่ถ้าหากทำแบบนั้นล่ะก็ ความขัดแย้งเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้”

อู๋เป่ย : “ไม่เป็นไร ฉันจะไปกับเธอด้วยกัน”

จูเลียพยักหน้า : “น้อมรับคำสั่ง”