ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 12

เมื่อกลับถึงบ้านอู๋เป่ยก็เห็นจางลี่กำลังปรุงปูนึ่งอาหารจานโปรดของเขา

หลังจากนั้นไม่นานอู๋เหม่ยก็กลับมาจากโรงเรียน เธอกลับมาถึงบ้านก็พูดอย่างมีความสุขว่า “พี่คะ ทายซิว่าการทำแบบทดสอบจำลองทางคณิตศาสตร์ ฉันได้คะแนนเท่าไหร่?"

อู๋เป่ยกระพริบตาปริบ ๆ "หนึ่งร้อยสี่สิบเหรอ ?”

คณิตศาสตร์ระดับมัธยมศึกษาตอนปลายนั้นยากมาก ได้ 130 ถือว่าคะแนนสูงแล้ว และหากสอบได้ 140 จัดว่าเป็นตัวท๊อปเลยก็ว่าได้

อู๋เหม่ยหัวเราะคิกคัก "หนึ่งร้อยสิบสี่สิบอะไรกัน รอบนี้ฉันสอบได้หนึ่งร้อยสี่สิบหก !"

อู๋เป่ยตกตะลึง "หนึ่งร้อยสี่สิบหก? สูงอะไรขนาดนี้!"

อู๋เหม่ยพยักหน้าพร้อมกับพูดว่า "แม้แต่ฉันยังตกตะลึง ฉันเป็นคนเดียวในโรงเรียนที่ตอบคำถามสุดท้ายได้"

อู๋เป่ยยกนิ้วให้พร้อมบอกว่า "เสียวเหม่ยของพี่น่าทึ่งมาก !" เรื่องคะแนนสอบของอู๋เหม่ย เขายินดีเป็นธรรมดา และชมเชยเธอซ้ำ ๆ

ตกค่ำมีคนเคาะประตู อู๋เป่ยเดินไปเปิด และเห็นคนวัยกลางคนสองสามคนยืนอยู่ที่ประตู เขารู้จักคนเหล่านี้ พวกเขาเป็นพี่น้องของมั่นต้าหวู่ พวกเขามาทำอะไรที่นี่ ?

คนที่พามาคือพี่ชายคนโตของมั่นต้าหวู่ ชื่อมั่นต้าชาง ใบหน้าของเขาดำใหญ่ และตัวเหม็นกลิ่นเหมือนบุหรี่ เขามองไปรอบ ๆ และถามด้วยรอยยิ้มว่า "อู๋เป่ย แม่คุณหล่ะ?"

อู๋เป่ยทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาว และไม่อยากให้พวกเขาเข้าไปจึงพูดว่า "แม่ยุ่งอยู่ มีอะไรก็บอกฉันได้"

มั่นต้าชางกระแอมพร้อมกับพูดว่า "อู๋เป่ย มั่นต้าหวู่กับฉงหู่นอนอยู่ในโรงพยาบาล รักษายังไงก็ไม่หาย ได้ยินว่าบ้านของคุณมีต้นตั๊กแตนเทวดาศักดิ์สิทธิ์มาก คุณบอกต้นตั๊กแตกเทวดาให้ผมหน่อยว่าให้ปล่อยต้าหวู่กับฉงหู่ไป?”

อู๋เป่ยแอบหัวเราะในใจ เขาแสร้งทำเป็นครุ่นคิด และหลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดว่า "มั่นต้าหวู่กับลูกชายขุดต้นไม้ และขุดกำแพง คุณคิดว่าต้นตั๊กแตนเทวดาจะไม่โกรธเหรอ? "

มั่นต้าชางตอบกลับอย่างรวดเร็ว "ใช่ใช่ แต่คุณไม่ต้องกังวลไป เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก ฉันจะให้ต้าหวู่จัดการในส่วนทรัพย์สินของคุณตามกฎหมาย"

อู๋เป่ยกล่าวว่า "งั้นผมจะลองดู ดูซิว่าต้นตั๊กแตนเทวดาจะไว้หน้าผมไหม ? หากมีข่าวอะไรผมจะแจ้งพวกคุณกลับอีกครั้ง"

"โอเค ขอบคุณมาก รบกวนด้วย" คนพวกนี้สุภาพมาก

หลังจากที่พี่น้องตระกูลมั่นจากไป อู๋เป่ยก็ปิดประตู และกลับบ้านเพื่อทานอาหารเย็น

หลังอาหารเย็น เขายังคงรักษาจางลี่แม่ของเขา จนเธอจะหลับไป หลังจากนั้นเขาใช้พลังที่แท้จริงเพื่อเปิดเส้นลมปราณของหวู่เหม่ย

การใช้พลังที่แท้จริงเปิดเส้นลมปราณนั้นแม้ว่าจะมีคนทำได้ แต่ก็ไม่มีใครกล้าทำ เพราะถ้าทำไม่ดี ผลสุดท้ายคือจะโง่จนบ้าไปเลย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเส้นลมปราณส่วนสมองเปิดขึ้น ผลที่ได้จะชัดเจนอย่างยิ่ง และยิ่งใช้เวลานาน การพัฒนาสมองของอู๋เหม่ยก็จะยิ่งแข็งแกร่ง

อู๋เหม่ยก็หลับไปแล้วเช่นกัน ตอนนี้เวลาสี่ทุ่มแล้ว อู๋เป่ยขี่จักรยานของเขา และมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลประจำเขต

โรงพยาบาลประจำเขต เป็นโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในเขตหมิงหยาง รองรับผู้ป่วยมากกว่า 1,000 เตียง และเป็นโรงพยาบาลอันดับสามและมีอุปกรณ์ทางการแพทย์ทันสมัย

หลังจากนั้นไม่นาน อู๋เป่ยก็เดินตรงไปที่วอร์ดและถามพยาบาลว่ามั่นต้าหวู่และมั่นฉงหู่รักษาตัวอยู่ที่ไหน？

เมื่อเขามาถึงวอร์ดที่มั่นต้าหวู่และลูกชายรักษาตัวอยู่ เขาเปิดประตู เห็นเตียง 2 เตียงอยู่ข้างใน ซึ่งเป็นเตียงของสองพ่อลูกใบหน้าของทั้งสองซีดเซียว ร่างกายของพวกเขาสั่นสะท้าน และสีหน้าของพวกเขาก็เจ็บปวดมาก

โดยเฉพาะมั่นต้าหวู่ เพียงแค่สัมผัสมันเบา ๆ เขาก็เหมือนถูกแทงด้วยความเจ็บปวด และกรีดร้องออกมาอย่างน่าสมเพช

ภรรยาวัยห้าสิบของมั่นต้าหวู่ไม่ได้นอนทั้งคืนจนตาแดงกร่ำ

เมื่อเห็นอู๋เป่ยเข้ามา ลูกสะใภ้ของมั่นต้าหวู่ก็รีบลุกขึ้น: "อู๋เป่ย มาได้ไง?"

อู๋เป่ยตอบ "ฉันมาดูเฉย ๆ "

ลูกสะใภ้ของมั่นต้าหวู่เริ่มปาดน้ำตาพร้อมกับพูดว่า "คุณบอกมาซิว่า ทำไมสองคนนี้ต้องทุบกำแพงบ้าน และตัดต้นไม้บ้านของคุณ ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าทำผิดต่อต้นตั๊กแตนเทวดาจนได้รับโทษ"