ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1201

คุยกับหลงจวินสักพักหนึ่ง อู๋เป่ยและอวิ๋นซีมาถึงบ้านหลังหนึ่ง ที่นี่เป็นที่อยู่อาศัยของอวิ๋นซี

“อวิ๋นซี คุณถึงขั้นตั้งครรภ์แล้วเหรอ”

ครั้งที่แล้ว เขาให้อวิ๋นซีฝึกฝนอยู่ในหอคอยว่านเว่ย ถึงตี้เซียนระดับที่หกเมื่อไหร่ ค่อยออกมาตอนนั้น คิดไม่ถึงเลยว่า เธอจะทะลวงได้เร็วขนาดนี้

อวิ๋นซีพูดด้วยรอยยิ้ม : “อืม ทะลวงระดับที่หกของตี้เซียนเมื่อวานนี้ นอกจากนี้ฉันยังฝึกฝนคัมภีร์ดาบเทียนจีด้วยตัวเองถึงระดับที่ห้าแล้ว”

ฝึกฝนถึงระดับที่ห้าของคัมภีร์ดาบเทียนจี บ่งบอกได้ว่าอวิ๋นซีฝึกฝนเจียนว่านสำเร็จแล้ว

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ไม่เลว ให้ผมดูแสงดาบของคุณหน่อยสิ”

มือหยกของอวิ๋นซีโบกหนึ่งที แสงดาบสีเขียวบินขึ้นไปในอากาศ

อู๋เป่ยก็ปลดปล่อยแสงดาบสีทองออกมาเช่นกัน แสงดาบสองแสงพันเข้าด้วยกัน ค่อยๆ กลายร่างเป็นค่ายกลดาบ อู๋เป่ยเริ่มทำการฝึกฝน และอวิ๋นซีเป็นสมรรถภาพทางกายเซียนย้อนกลับ เซียนย้อนกลับฝึกฝนคัมภีร์ดาบเทียนจีนี้ ดังนั้นแสงดาบของทั้งสองจึงเสริมซึ่งกันและกัน แสงดาบรวมเป็นหนึ่งก็จะสร้างผลลัพธ์ที่คาดคิดไม่ถึงออกมา

เพียงแต่ อู๋เป่ยพบว่าแสงดาบของอวิ๋นซีอ่อนแอ ท้ายที่สุดแล้วเธอไม่เหมือนกับเขา ครอบครองทรัพยากรมากมาย เป็นผลให้แสงดาบไม่คมเท่าของเขา

คิดสักพัก เขาหยิบยาน้ำพลังแห่งกาแล็กซี่ขวดนั้นออกมา พูด : “ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฤทธ์ของสิ่งนี้เป็นยังไง ผมขอลองก่อนแล้วกัน ถ้าหากใช้ได้ค่อยให้คุณกิน”

พูดจบ เขาหยดยาน้ำออกมาหนึ่งหยด เทเข้าไปในปาก

ยาน้ำหนึ่งหยด หลังจากเข้าไปในท้องก็เกิดเสียงระเบิดขึ้น กลายเป็นพลังแห่งกาแล็กซี่ที่แข็งแกร่ง ต้องรู้ว่า ยาน้ำหยดนี้ หลังจากเจือจางแล้ว สามารถรับได้ดื่มได้หนึ่งแสนคน ตอนนี้เขากลืนลงไปหนึ่งหยด เทียบเท่ากับการรับประทานยามากกว่าคนปกติถึงหนึ่งแสนเท่า!

ในตอนแรก พลังนี้ทำให้อู๋เป่ยทรมานอย่างมาก แต่ผ่านไปไม่นานเท่าไหร่ต้นเต๋าก็เริ่มสั่น ก่อตัวเป็นกระแสน้ำวน ดูดซับพลังแห่งกาแล็กซี่อย่างบ้าคลั่ง

ผ่านไปสักพักหนึ่ง อู๋เป่ยดื่มลงไปอีกหนึ่งหยด แบบนี้ไปเรื่อยๆ เขาจะกลืนลงไปหนึ่งหยดเป็นระยะๆ รวมทั้งหมดแล้วกลืนยาน้ำไปสามสิบเจ็ดหยด

สุดท้าย ต้นเต๋าดูดซับพลังแห่งกาแล็กซี่จนอิ่มแล้ว ไม่ดูดซับอีกต่อไป ตรงกันข้าม ปล่อยพลังแห่งกาแล็กซี่อันบริสุทธิ์ออกมาแทน เพื่อให้อู๋เป่ยดูดซับ

พลังแห่งกาแล็กซี่นี้เดิมทีบ้าคลั่งอย่างมาก หลังจากถูกต้นเต๋าขัดเกลาแล้ว ทันใดนั้นก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้นเยอะ นอกจากนี้ข้างในก็ไม่มีสิ่งสกปรกแล้ว

พลังแห่งกาแล็กซี่นี้ น่าอัศจรรย์อย่างมาก มันไม่ไหลเวียนในร่างกาย แต่เจียนว่านกลับดูดซึมได้อย่างสมบูรณ์

เมื่ออู๋เป่ยปลดปล่อยแสงดาบออกมาอีกครั้ง แสงดาวอันสุกสว่างวิ่งผ่านท้องฟ้า ทันทีที่แสงดาบปรากฏตัว ดวงดาวสั่นสะเทือน ค่อยๆ พลังของดวงดาวทำให้แสงดาบแข็งแกร่งขึ้น ทำให้แสงดาบน่าเกรงขามและทรงพลังยิ่งขึ้น

เจียนว่านดูดซับพลังแห่งกาแล็กซี่อิ่มแล้ว อู๋เป่ยเอาพลังแห่งกาแล็กซี่ที่เป็นส่วนเกิน ถ่ายโอนให้อวิ๋นซี เขาจับมือของอวิ๋นซี พลังแห่งกาแล็กซี่ค่อยๆไหลเข้าไป ไหลเข้าไปในเจียนว่านของอวิ๋นซี

หลังจากนั้น เขาช่วยอวิ๋นซีฝึกฝนวิชาดาบแห่งความรอบรู้ คัมภีร์เว่ยเทียนตี้ ทำให้เธอเข้าสู่ระดับที่หกของคัมภีร์ดาบเทียนจี

คัมภีร์เว่ยเทียนตี้นี้ มีการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดยี่สิบสี่รูปแบบ เขากระตุ้นเตาหลอมศิลปะการต่อสู้ ทำการคำนวณรูปแบบที่สองของการเปลี่ยนแปลง และรูปแบบที่สามของการเปลี่ยนแปลง

ไม่นานเท่าไหร่ เขาครอบครองรูปแบบที่สองและรูปแบบที่สามของการเปลี่นแปลง จากนั้นถ่ายโอนให้อวิ๋นซี

ทั้งสองคนฝึกฝนคัมภีร์ดาบเทียนจี ไม่รู้การเปลี่ยนแปลงของเวลา รอให้อวิ๋นซีฝึกฝนการเปลี่ยนแปลงรูปแบบที่สามสำเร็จแล้ว เวลาก็ผ่านไปห้าวันแล้ว

ในวันนี้ เหมยเนียงขอเข้าพบ พูด : “ผู้สูงศักดิ์อวิ๋น เล๋ยโพ่เทียนของตระกูลเล๋ยในเล๋ยโจวต้องการเข้าพบ”

อวิ๋นซีประหลาดใจอย่างมาก : “เล๋ยโพ่เทียนเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของเล๋ยโจว เขามีธุระอะไรกับฉัน”

เหมยเนียงมองอู๋เป่ยหนึ่งที พูด : “ผู้สูงศักดิ์อวิ๋น คุณปรากฏตัวในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ข้างนอกมีข่าวลือว่า มีคนปลอมตัวเป็นหลิวเทียนหลาง ตระกูลเซียวโกรธอย่างมาก ได้ยินมาว่าพวกเขาจะมาสอบสวนเร็ว ๆ นี้ คุณชายเล๋ยคนนี้ มาที่นี่เพื่อแจ้งข่าว”

อวิ๋นซีหัวเราะอย่างเย็นชา : “เขาหวังดีขนาดนี้เลยเหรอ”

อู๋เป่ย : “ให้เขาเข้ามาเถอะ”

สักพักหนึ่ง ชายคนหนึ่งก้าวใหญ่เดินเข้ามา เขาเดินเหมือนมังกระและเสือ ออร่าแข็งแกร่งอย่างมาก อู๋เป่ยกวาดมองหนึ่งที รู้ว่าคนผู้นี้อยู่ระดับขั้นถ้ำสวรรค์

เล๋อโพ่เทียนมองเห็นอวิ๋นซี ใบหน้าเปลี่ยนเป็นยิ้มออกมา : “อวิ๋นซี ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”

อวิ๋นซีพูด : “เล๋ยโพ่เทียน คุณมาหาฉันมีธุระอะไร”

เล๋ยโพ่เทียนพยักหน้า : “ใช่ ตระกูลเซียวมีอาวุธวิเศษชิ้นหนึ่ง ตระกูลเซียวโกรธอย่างมาก ว่ากันว่าต้องการใช้อาวุธชิ้นนี้ ทำให้ตระกูลอวิ๋นแสดงความรับผิดชอบ”

อู๋เป่ย : “อาวุธวิเศษอะไร”

เล๋ยโพ่เทียน : “อาวุธวิเศษชิ้นหนึ่งที่มีชื่อว่าดาวตก ว่ากันว่าสามารถเรียกฝนดาวตกได้ พลังทำร้ายล้างน่ากลัวอย่างมาก”

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว : “ตระกูลเซียวนี้ ไว้หน้าแล้วไม่เอาหน้าจริงๆ อวิ๋นซี พวกเราไปตระกูลเซียวหนึ่งรอบ!”

ตระกูลเซียว ตั้งอยู่เซียวโจว เป็นหนึ่งในเจ็ดเขตของขอบเขตเซียนไท่ชิง

จวนเซียวในเวลานี้ กำลังจัดทหารและม้า เตรียมไปโจมตีอวิ๋นโจว เพื่อล้างแค้นให้กับความอับอาย

เซียวเปียหลี่และท่านทวดเซียวว่านหลงกำลังปรึกษากัน เซียวเปียหลี่เต็มไปด้วยจิตสังหาร พูด : “ท่านทวด คิดไม่ถึงเลยว่าตระกูลเซียวจะกล้าหลอกพวกเรา ให้คนปลอมตัวเป็นหลิวเทียนหลาง ช่างเป็นความอัปยศยิ่งนัก ผมต้องการให้ตระกูลเซียวชดใช้ด้วยเลือด!”

เซียวว่านหลงพูด : “เปียหลี่ ฉันเพิ่งเลื่อนขั้นเป็นเซียนสวรรค์ นายเพียงแค่พาคนไป ให้ตระกูลเซียวอธิบายออกมา ถ้าถึงเวลาที่เหมาะสม ยึดครองอวิ๋นโจวด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว ตระกูลเซียวของพวกเรา ถึงเวลาที่จะแสดงเขี้ยวออกมาแล้ว”

“ตุ้ม!”

ในเวลานี้ ประตูใหญ่ของตระกูลเซียวมีคนเตะออก ประตูที่สูงหลายสิบเมตรพังทลายลง เซียวว่านหลงและเซียวเปียหลี่รีบวิ่งไปที่ลานทันที หลังจากนั้นก็มองเห็นอู๋เป่ยและอวิ๋นซี

เซียวเปียหลี่โกรธอย่างมาก : “อวิ๋นซี คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะกล้ามาที่นี่!”

อวิ๋นซีไม่พูดอะไร อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “คนที่ปลอมตัวเป็นหลิวเทียนหลางในครั้งที่แล้วก็คือฉัน เซียวเปียหลี่ ได้ยินมาว่าแกไม่พอใจเหรอ ต้องการไปหาเรื่องตระกูลเซียวเหรอ”

เซียวเปียหลี่โกรธจนหัวเราะออกมา : “ไอ้เวร คิดไม่ถึงเลยว่าแกจะกล้ามา ดีมาก!”

“เพี๊ยะ!”

อู๋เป่ยตบหนึ่งทีจนเซียวเปียหลี่ล้มลงกับพื้น อีกฝ่ายมีเลือดออกมาที่มุมปาก สมองมึนไปหมด ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าอู๋เป่ยลงมือยังไง!