ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1213

อู๋เป่ยยิ้มพลางพูดว่า: "คุณก็สวยมากอยู่แล้ว คุณจะอยากได้ยาอายุวัฒนะไปทำอะไร"

เสวี่ยเยี่ยนถอนหายใจเบา ๆ และพูดว่า: "ท่านชายห้าไม่รู้อะไร ฉันมีน้องสาวที่เกิดมาน่าเกลียดมาก เพราะเหตุนี้เธอจึงไม่ต้องการที่จะออกไปใคร เธออยู่บ้านทุกวันและรู้สึกเศร้าใจ ฉันเป็นพี่สาวของเธอเดียว ดังนั้นฉันหวังว่าจะ มีหน้าตาเหมือนคนธรรมดา ไม่จำเป็นต้องสวย ขอแค่อย่างน้อยเธอจะไม่น่าเกลียดขนาดนั้นอีกต่อไป”

อู๋เป่ย: "คุณสามารถพาน้องสาวของคุณมาที่นี่ได้นะ ฉันพอรู้ทักษะทางการแพทย์นิดหน่อย อาจจะสามารถช่วยดูให้เธอได้"

เสวี่ยเยี่ยนดีใจมาก: "ค่ะ ฉันจะไปรับน้องสาวของฉันมาเดี๋ยวนี้"

หลังจากที่เสวี่ยเยี่ยนจากไปฮว๋าหยวนจี๋พูดว่า: "เสวี่ยเยี่ยนมีน้องสาวที่น่าเกลียดมากชื่อเสวี่ยหง ครั้งแรกที่ฉันเห็นเธอ ฉันนึกว่าเธอได้เจอกับสัตว์ประหลาดและเกือบจะฆ่าเธอด้วยดาบ โชคดีที่เสวี่ยเยี่ยนเตือนฉันได้ทัน ”

ปิงเยี่ยนถอนหายใจเบา ๆ แล้วพูดว่า "จริงๆ แล้ว เสวี่ยหงค่อนข้างน่าสงสาร เธอฉลาด เสียงและการเต้นของเธอก็ดีกว่าเราสองคนมาก น่าเสียดายที่รูปร่างหน้าตาของเธอแตกต่างจากคนทั่วไป"

อู๋เป่ยใจสั่น: "คุณหมายถึงเธอมีเสียงดีและเต้นเก่งเหรอ?"

ปิงเยี่ยนพยักหน้า: "หากพูดถึงร้องเพลงและเต้นรำ เสวี่ยเยี่ยนกับฉัน ไม่กล้าพูดว่าพวกเราดีที่สุดในเมืองซวนหวง แต่เราสามารถติดอันดับหนึ่งในสามอันดับแรกอย่างแน่นอน แต่หากเทียบกับเสวี่ยหง พวกเรามันคนละชั้นกัน ห่างกันหลานพันไมล์เลยล่ะ”

อู๋เป่ยพยักหน้า: “นั่นก็เพราะเธอไม่ใช่คนธรรมดา”

หัวใจของฮว๋าหยวนจี๋เต้นแรง: "ศิษย์น้องหมายความว่าอย่างไร?"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า: "ศิษย์พี่ มีเพียงกี่คนบนโลกใบนี้ที่มีพรสวรรค์มากกว่าคนธรรมดาทั่วไป และเป็นเพราะพวกเขาโดดเด่นเกินไป ดังนั้นจึงมีบางท่านที่ด้อยกว่าคนอื่นอย่างเช่นบางคนหน้าตาดีแต่กลับไม่เฉลียวฉลาดหรือว่าบางคนที่ฉลาดมากแต่กลับมีร่างกายที่อ่อนแอและอยู่ได้อีกไม่กี่ปี”

จั่วฉีเฟิงตกตะลึง: "มีเรื่องเช่นนี้ด้วย?"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "ถ้าผู้หญิงคนนี้มีเสียงที่ยอดเยี่ยมและเต้นเก่ง เธอก็อาจจะถูกสวรรค์ทำให้มีหน้าตาน่าเกลียด"

ในขณะที่พูดคุยกัน เสวี่ยเยี่ยนก็เดินมาพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อเห็นผู้หญิงคนนี้อู๋เป่ยก็ตกใจกับความอัปลักษณ์ของเธอ สิ่งที่เขาเห็นคือใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยขนสีดำ ผิวของหย่อนคล้อย จมูกของเธอใหญ่และกลมและก็มีสิวหัวดำปกคลุมไปทั่ว ดวงตาของเธอเป็นรูปสามเหลี่ยมและลูกตามีสีเหลืองน่ากลัว นอกจากนี้ยังมีปากก็เต็มไปด้วยเลือด ฟันคด ทั้งดำทั้งเหลือง

ชั่วขณะหนึ่งอู๋เป่ยรู้สึกไม่ชอบเธออย่างแรง แต่นั่นก็เป็นเพราะสัญชาตญาณ

เขามองดูเล็กน้อยแล้วพูดว่า "โตมาได้น่าเกลียดขนาดนี้ก็นับว่าเก่งมากแล้ว"

เสวี่ยหงก้มศีรษะลง เธอดูไม่สบายใจเท่าไหร่

เสวี่ยเยี่ยนกล่าวอย่างรวดเร็ว: "เสวี่ยหงนี่คือท่านชายห้า ท่านชายห้ารู้ทักษะทางการแพทย์ อีกทั้งยังสามารถสกัดยาอายุวัฒนะที่ทำให้คนสวยขึ้นมาได้"

อู๋เป่ยโบกมือและพูดด้วยรอยยิ้ม: "เสวี่ยหงมานี่สิ"

เสวี่ยหงยืนอยู่ต่อหน้าอู๋เป่ยโดยไม่กล้ามองเขา

อู๋เป่ยคว้ามือขวาก็มีแสงสีดำเหนียวๆ ออกมาจากเสวี่ยเยี่ยน แสงสีดำบิดเบี้ยวและส่งเสียง "แจ๊ะๆ" พลังของมันทรงพลังมาก มันดิ้นไปในมือของอู๋เป่ยถ้าไม่ใช่เพราะพลังอันน่าทึ่งและวิธีการที่ชาญฉลาด เขาคงจะไม่สามารถกุมแสงสีดำนี้ไว้ได้

ทุกคนตกตะลึง จั่วฉีเฟิงอดไม่ได้ที่จะถาม: "ศิษย์น้อง นี่มันอะไรกันเนี่ย?"

อู๋เป่ยเอื้อมมือทั้งสองข้างไปคว้าแสงสีดำ เขายิ้มแล้วพูดว่า "นี่มันสิ่งสกปรก!"

ฉากมหัศจรรย์เกิดขึ้น ใบหน้าของเสวี่ยหงค่อยๆ เปลี่ยนไป เริ่มจากขนสีดำหายไป จากนั้นผิวหนังก็กระชับขึ้นและสีผิวก็ค่อยๆกลับมาเป็นปกติ

เสวี่ยเยี่ยนอุทาน: "ใบหน้าของเสวี่ยหงกำลังเปลี่ยน!"

ความสนใจของอู๋เป่ยอยู่ที่แสงสีดำ เขายิ้มและพูดว่า: "ฉันไม่คิดว่าฉันจะจับสิ่งสกปรกได้ที่นี่"

ฮว๋าหยวนจี๋: "ศิษย์น้อง นี่สิ่งสกปรกนี่อะไรกัน? มันจะทำให้คนดูน่าเกลียดได้งั้นเหรอ?"

อู๋เป่ย: "เจ้าสิ่งสกปรกนี้เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด โสโครกและชั่วร้ายระหว่างสวรรค์กับโลก สรุปก็คือมันไม่ใช่สิ่งที่ดีเท่าไหร่ มันสามารถฝังอยู่ในวิญญาณและสิ่งมีชีวิตทุกอย่างบนโลกได้ สิ่งสกปรกนี้ สิ่งมีชีวิตบางชนิด สิ่งสกปรกนี้ยังอยู่ในช่วงเริ่มต้น มันยังเด็ก แต่หลังจากนี้ไม่นาน มันจะเติบโตเป็นสิ่งสกปรกที่ทรงพลังได้ หากถึงตอนนั้นมันจะไม่เพียงแต่ฝังไปกับอาวุธเท่านั้น แต่ยังจะทำให้ดวงวิญญาณของผู้แข็งแกร่งถูกกลืนไปด้วย ”

หัวใจของฮว๋าหยวนจี๋ระตุก: "ศิษย์น้องหมายถึงอาณาจักรไหนของผู้แข็งแกร่ง?"

อู๋เป่ย: "นี่ไม่นับว่ามีความรู้มากหรอก"

จั่วฉีเฟิง: "ศิษย์น้อง ทำไมไม่ทดลองผู้เที่ยงแท้ก่อนล่ะ?"

ในการทดสอบผู้เที่ยงแท้ เขาเคยทดสอบผู้เที่ยงแท้ชั้นหนึ่งมาก่อน หากเขาเป็นผู้เที่ยงแท้ที่น่าทึ่งกว่านี้ เขาจะต้องเข้าไปในห้องทดสอบขั้นสูงเพื่อทำการทดสอบ

ฮว๋าหยวนจี๋ยิ้มและพูดว่า: "ฉีเฟิงกำลังบอกว่าศิษย์น้องเสี่ยวเป่ยอาจเป็นผู้เที่ยงแท้โบราณงั้นเหรอ?"

เหนือผู้เที่ยงแท้ชั้นหนึ่ง ยังมีผู้เที่ยงแท้โบราณที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีคุณสมบัติพิเศษเหมือนกับบรรพบุรุษของมนุษย์ในสมัยโบราณที่มีพลังที่น่ากลัวในการสังหารเหมือนเซียนสุญญตา!

อู๋เป่ยเพิ่งมาที่เมืองซวนหวง เขาเองก็ไม่ต้องการที่จะมีชื่อเสียงมากเกินไป เขายิ้มพลางพูดว่า: "ผมเป็นผู้เที่ยงแท้โบราณได้ยังไงกัน แค่สามารถไปถึงระดับหนึ่งได้ก็ถือว่าเกินขีดจำกัดของผมแล้ว"

จั่วฉีเฟิงยิ้มพลางพูดว่า: "ศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์น้องพูดถูก ไม่มีประโยชน์ที่จะทำการทดสอบ แต่เราสามารถไปที่อาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุเพื่อดูว่าศิษย์น้องอยู่ในระดับไหน"

อู๋เป่ยไม่ได้คัดค้านเรื่องนี้ เขาตัดสินใจที่จะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุหนึ่งดาวก่อน อย่างน้อยก็ สามารถช่วยเขาปรับสถานะในสำนักดาบเทียนตี้ได้

ทั้งสามคนจึงพูดคุยกันสักพักก่อนที่จะเตรียมตัวไปที่อาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ

ทันทีที่พวกเขาพึ่งจะออกไป มือใหญ่ที่ควบแน่นด้วยพลังงานซวนหวงลงมาจากท้องฟ้าและโจมตีอย่างแรงที่ลานบ้านที่อู๋เป่ยและคนอื่น ๆ อยู่

ฮว๋าหยวนจี๋ตกใจ: "สำนักซวนหวง พวกเจ้ากล้ามาก!"

เขาปล่อยแสงดาบออกมาและเผชิญหน้ากับมือซวนหวงใหญ่

มือใหญ่ของซวนหวงชนกับแสงดาบและแสงดาบนั่นก็แตกสลาย มือใหญ่ยังคงเลื่อนลงมา และในขณะเดียวกันก็มีเสียงที่หยิ่งยโสดังขึ้น: "สำนักดาบเทียนตี้เจ้ามันก็แค่ขยะ หากเจ้าไม่ส่งปิงเยี่ยนและเสวี่ยเยี่ยนมา ฉันจะตีแกให้ตาย!”