ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1248

หนูล่าสมบัติได้กลิ่นของอู๋เป่ย ด้วยความที่พวกเขาเคยร่วมงานกันมาก่อน ดังนั้นมันจึงเรียก “จี๊ด จี๊ด” เพื่อตามหาอู๋เป่ย

ผู้หญิงที่ร่วมการประมูลกล่าวว่า: “นี่คือหนูล่าสมบัติ มันสามารถตามหาสมบัติได้ในรัศมีหลายพันไมล์ ราคาเริ่มต้นของมันอยู่ที่ 10 ล้าน และทุก ๆ ครั้งในการประมูลราคาจะเพิ่มขึ้น 1 ล้าน”

เห็นได้ชัดว่าผู้คนในสมัยนี้ไม่เชื่อว่าหนูจะล่าสมบัติจะหาสมบัติได้จริง หากหนูล่าสมบัติตัวนี้วิเศษจริง ๆ ใครจะกล้าขายมัน

อู๋เป่ยร่วมประมูลในราคาสูงถึง 15 ล้าน และท้ายที่สุดเขาก็ได้มันมาครอบครองในราคา 28 ล้าน

เมื่ออีกฝ่ายมองหนูล่าสมบัติให้กัเขา หนูน้อยก็ทำท่าทางกระโดดดีใจใหญ่ ราวกับกว่าสนิทกันมาก่อน

เซวียนอ้าวเทียนจวินถามด้วยความประหลาดใจ: “ท่านอู๋เคยเจอเจ้าหนูตัวนี้มาก่อนหรอ”

อู๋เป่ย: “หนูตัวนี้เป็นเพื่อนของข้า ข้าไม่อยากทิ้งมันไว้ที่นี่”

เซวียนอ้าวเทียนจวินรีบถามต่อว่า: “หนูล่าสมบัติแบบนี้ จะหาสมบัติได้จริงหรือ”

อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจอย่างมากที่ถามเขา ทั้งที่ตัวเขานำมาประมูลมันมากับมือ: “หรือว่าท่านไม่ทราบความพิเศษของมันกันหรือ”

เซวียนอ้าวเทียนจวินพูดพรอมหัวเราะเล็กน้อย: “ข้านำมาประมูลแทนคนอื่น สำหรับความจริงที่หนูตัวนี้สามารถหาสมบัติได้จริงหรือไม่นั้น ข้าก็ไม่ทราบนัก”

อู๋เป่ยพยักหน้าเข้าใจ: “หนูล่าสมบัติตัวนี้มีประโยชน์ก็จริง แต่มันไม่ได้มีประโยชน์มากไปกว่าคำล่ำลือของผู้คน”

หลังจากที่ซื้อหนูล่าสมบัติแล้ว อู๋เป่ยก็ได้หันหน้าไปคุยกับโจวปั๋ว จู่ ๆ ก็มีเสียงเล็กพูดออกมาว่า: “ท่านอู๋ ข้าคือซูหลิงเหยียน”

ซูหลิงเหยียนเป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังของชิงเหมิน ไฉชิง และนางสนมหยูคือคนที่ซูหลิงเหยียนมอบให้กับเขา

เขารู้สึกประหลาดใจและรีบถามกลับไปว่า: “เจ้าอยู่ที่ไหน”

ซูหลิงเหยียน: “หลังงานประมูลจบลง หวังว่าท่านอู้จะมาพบข้า ข้ามีเรื่องจะพูดกับท่าน”

อู๋เป่ย: “ตกลง”

หนึ่งชั่วโมงต่อมางานประมูลก็ได้จบลง อู๋เป๋ยได้มอบเครื่องรางหยกส่งข่าวให้กับหลินปิงเซียนหลังจากนั้นเขาก็ได้เดินออกไป

เมื่อเดินผ่านสวนสาธารณะ อู๋เป่ยหยุดเดินและพูดว่า: “ออกมาเถอะ”

ควันสีเขียวลอยขึ้นมาจากพื้น กลายร่างเป็นซูหลิงเหยียน

“เจ้ามีธุระอันใดกัน” อู๋เป่ยถามอย่างตรงไปตรงมา

ซูหลิงเหยียนกล่าวต่อ: “ท่านอู๋ ตอนนี้ท่านอยู่ในบัญชีรายชื่อผู้ตายแล้ว”

อู๋เป่ยตกใจ: “บัญชีรายชื่อผู้ตาย?”

ซูหลิงเหยียนพยักหน้า: “ตอนนี้ข้ากำลังทำหน้าที่นี้แทนคนอื่นอยู่ ตอนนี้ข้ากำลังตามหาคนที่มีความสามารถเช่นท่าน หากท่านเป็นผู้ที่มีความสามารถ รายชื่อของท่านก็จะตกอยู่ในรายชื่อผู้ตาย”

อู๋เป่ย: “ไม่ความยุติธรรม ทำไมถึงอยากฆ่าข้ากันล่ะ”

ซูหลิงเหยียน: “ฆ่าเพื่อให้พบเจอแต่ความโชคดีไงล่ะ”

อู๋เป่ยหรี่ตาลงและพูดว่า: “ฆ่าเพื่อความโชคดีงั้นหรือ”

ซูหลิงเหยียน: “ใช่แล้วล่ะ ผู้มีความสามารถมากหน้าหลายตาเดินทางมายังคุนหลุนโดยมีจุดประสงค์ตามฆ่าผู้มีมีความเก่งกาจ เพื่อเพิ่มความเก่งกาจให้แก่ตัวเอง”

“ฆ่าคู่ต่อสู้ เพื่อให้ตัวได้รับความโชคดี ความเก่งกาจของผู้ต่อสู้?”

ซูหลิงเยียน: “นี่เป็นเพียงแค่การอธิบายเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น ความจริงแล้วเรื่องนี้ยังมีความซับซ้อนอีกมาก”

อู๋เป่ย: “เพราะฉะนั้นแล้ว มีคนต้องการฆ่าข้า”

โชคที่ที่เขามีการตอบสนองอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ล้มลงไป เขาก็ได้ลุกขึ้นมาเดินทางต่อ และมองไปยังด้านหน้าด้วยความประหลาดใจ

ทางด้านหน้าของเขามีข้อความสั่งห้ามให้เดินทางเข้าไป พื้นที่ที่มีการห้ามนี้ได้มีลักษณะเป็นบริเวณวงกลม เหมือนหม้อที่คว่ำอยู่ในอากาศ ทำให้เหล่านักพรตไม่อาจเข้าไปได้

“ดูเหมือนว่าหนูล่าสมบัติจะถูกค้นพบแล้ว” อู๋เป่ยขมวดคิ้วเล็กน้อยและบินลงไปยังพื้นดิน

เมื่อเขาบินลงมายังพื้นใต้ดินแล้ว เขาก็ค้นพบอีกว่า ภายในชั้นใต้ดินนั้นก็ได้มีการกำหนดห้ามเข้าบริเวณนี้อีกด้วย แม้แต่การจะหลบหนีจากโลกของเขา เขาก็ไม่สามารถทำได้”

ด้วยข้อห้ามเหล่านี้ เขาสามารถสรุปได้ว่า ผู้ที่สามารถลงมือได้นั้นจะต้องเป็นเทพเซียนที่มีความเก่งกาจอยู่มากมายแน่นอน!

อู๋เป่ยเริ่มระมักระวังตัวทันที เขาเริ่มถอยห่างออกไปหลายสิบไมล์ พูดดกับหนูล่าสมบัติว่า: “เสียวเป่า การห้ามนี้มีผลแค่กับมนุษย์ เจ้าลองเข้าไปดูด้านในให้ข้าหน่อยว่าด้านในมีอะไรซ่อนอยู่”

หนูล่าสมบัติพยักหน้าตอบตกลง และเดินเข้าไปยังในนั้น

ทันทีที่หนูล่าสมบัติเข้าไป อู๋เป่ยก็ได้ยินเสียงคนพูดมาจากข้างหลังว่า: “นี่เจ้าเด็กน้อย ทำไมถึงมีเรื่องที่สงสัยมากมาย”

อู๋เป่ยสะดุ้งตกใจหันหลังกลับไป เขาก็พบกับขอทานคนหนึ่งใส่เสื้อผ้าขาดรุ่ย ใบหน้าสกปรก ห้อยหัวลงมาจากต้นไม้แล้วยิ้มให้เขา

คนผู้นี้สามารถปรากฏตัวได้โดยที่ไม่มีใครเห็น นั่นแสดงว่าเขาจะต้องมีพละกำลังมากมายอย่างแน่นอน อู๋เป่ยพยามสงบสติอารมณ์และได้พูดออกมาว่า: “คนหลอกคน ทำคนตกใจตาย”

ขอทานยิ้ม“ฮ่า ๆ ” เขาล้มลงจากต้นไม้ อู๋เป่ยค้นพบว่าเขาตัวสุงไม่ถึง 140 เซนติเมตรเลยด้วยซ้ำ

ขอทานแคระพูดว่า: “นี่เจ้าอยากรู้ไหมว่าด้านในมีอะไร”

อู๋เป่ยตอบด้วยความระมัดระวัง: “ข้าไม่อยากรู้”

ขอทานแคระส่ายหัวพูด: “คนหนุ่มสาวสมัยนี้ช่างไม่มีความกล้าเสียเลย ว่ากันว่าทุกคนจะไม่รวยหากไม่มีโชคลาภ เหมือนกับม้าที่ไม่อ้วนหากไม่มีอาหารเสริม นี่ไอ้หนู หากเจ้าสามารถนำของข้างในกลับมาได้ ทั้งชีวิตนี้เจ้าจะสุชสบายไปทั้งชาติ”

อู๋เป่ย: “ข้าไม่ต้องการทำให้เจ้าของของที่นี่ขุ่นเคืองในตัวข้า หากท่านต้องการ ท่านก็เข้าไปเอาเองสิ” หลังจากพูดจบ เขาก็หันหลังเดินจากไป