เหลิ่งหรูเยียน: "แต่ราคาที่เถ้าแก่ชูเสนอนั้นสูงกว่าราคาตลาดถึงสามเท่าเลยนะ ซึ่งมันมากเกินไป"
เถ้าแก่ชูกล่าวอย่างไม่พอใจว่า: "แน่นอนว่ามันต้องแพงสิ ไม่เช่นนั้นฉันจะได้กำไรได้อย่างไรกัน? ฉันจะบอกคุณให้นะ ปริมาณการซื้อจำนวนมากขนาดนี้ของพวกคุณ สามารถซื้อได้จากที่ฉันแค่คนเดียวเท่านั้น หากไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน ผู้ค้าธัญพืชรายอื่นก็ไม่กล้าทำการค้าขายกับพวกคุณหรอก!"
เหลิ่งหรูเยียนโมโหเป็นอย่างมาก: "เถ้าแก่ชูทำเช่นนี้ มันจะมากเกินไปหน่อยไหม?"
เถ้าแก่ชูเลิกคิ้วเล็กน้อย: "พี่ชายของฉัน เป็นจ่ายเซี่ยง! น้องสาวของฉัน อภิเษกสมรสกับเจ้าชายที่สี่! เถ้าแก่เหลิ่ง คุณทำได้แค่ทำการค้ากับฉันเท่านั้น!"
เหลิ่งหรูเยียนลุกขึ้น แล้วกล่าวว่า: "ฉันทำการค้ากับเถ้าแก่ชูด้วยความจริงใจ แต่ราคาที่เถ้าแก่ชูเสนอนั้นสูงเกินไป โลกใบนี้กว้างใหญ่นัก ไม่ได้มีเพียงแค่ประเทศอินทรีทองคำแค่ประเทศเดียว"
พูดจบ เธอก็จะพาคนออกไป
เถ้าแก่ชูหัวเราะเยาะ: "เถ้าแก่เหลิ่ง นี่คือคุณต้องการที่จะซื้อธัญพืชของประเทศที่ไม่ใช่ของประเทศอินทรีทองคำอย่างนั้นเหรอ?"
เหลิ่งหรูเยียน: "ในเมื่อเจรจาไม่สำเร็จ ฉันก็ทำได้เพียงเท่านี้"
"ปัง!"
เถ้าแก่ชูตบโต๊ะ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็นว่า: "ที่ของฉัน เป็นที่ที่คุณคิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไปอย่างนั้นเหรอ?"
เหลิ่งหรูเยียนกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ว่า: "หรือว่าเถ้าแก่ชูต้องการจะรั้งให้ฉันอยู่ต่อ?"
เถ้าแก่ชูกล่าวอย่างนิ่งๆ ว่า: "การค้าขายนี้ คุณจะต้องทำ ไม่ว่าจะอยากทำหรือไม่ก็ตาม เพราะว่าที่นี่คือประเทศอินทรีทองคำ!"
เหลิ่งหรูเยียนไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย และกล่าวว่า: "แล้วเถ้าแก่ชูรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?"
เถ้าแก่ชู: "รู้สิ ก็คุณเคยบอกว่า เป็นคนของเกาะหนึ่งในทะเลสาบมังกรปีศาจไม่ใช่เหรอ?"
เหลิ่งหรูเยียน: "ครอบครัวของพวกเรา เป็นอุปราชแคว้นหลงกั๋ว! เบื้องหลังของแคว้นหลงกั๋ว คือทั้งโลกแห่งเซียน! เถ้าแก่ชู คุณต้องการที่จะเป็นศัตรูกับแคว้นหลงกั๋วจริงๆ เหรอ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...