ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1276

หลงเซี่ยงเทียนจุนตกใจเป็นอย่างมาก ช่างเป็นดาบที่แข็งแกร่งจริงๆ! ถ้าหากเลื่อนขั้นเป็นเซียนจินครึ่งก้าว แม้แต่เขาก็ยังจะต้องถูกผลกระทบจากพลังดาบอันน่าสะพรึงกลัวนี้!

ในเวลานี้ หลงเซี่ยงเทียนจุนได้ชำเลืองมองเหลียนเฉิงเซี่ยงหลานชายของตัวเอง แล้วกล่าวว่า: "เฉิงเซี่ยง สิ่งที่คุณทำในวันนี้มันค่อนข้างเกินไปแล้ว น้องอู๋ผู้นี้เป็นเทียนเจียว เดิมทีเขาควรจะเป็นคนที่ฝึกสอนในสถาบันอย่างเต็มตัว แต่คุณกลับต้องการจะสังหารเขา"

เหลียนเฉิงเซี่ยงก็รู้สึกได้ถึงความร้ายแรงของเรื่องราว เขาจึงคุกเข่าลงกับพื้น: "ท่านลุง ก่อนหน้านี้ฉันรู้สึกเพียงว่าคนคนนี้เย่อหยิ่งอวดดี จึงคิดที่จะควบคุมเขา ใครจะไปรู้ว่าคนคนนี้จะมีพรสวรรค์เช่นนี้ คุณลุง เมื่อครู่นี้เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ยอมแพ้ ทำลายท้องฟ้าด้วยกระบวนท่าดาบเดียว นี่คือกำลังระบายความไม่พอใจกับท่านลุงอยู่นะ!"

หลงเซี่ยงเทียนจุนร้อง"เชอะ"ออกมา: "ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเทียนเจียว แต่ก็เป็นเพียงแค่ตี้เซียน ไม่ควรค่าที่จะเอ่ยถึง"

หยวนหู่คนนั้นรีบกล่าวว่า: "อธิการบดีพูดถูก พวกเราจะต้องหาโอกาสกำจัดคนคนนี้ให้ได้!"

หลงเซี่ยงเทียนจุนกล่าวอย่างเยือกเย็นว่า: "เรื่องราวในวันนี้ ถ้าหากไม่ใช่ว่าพวกคุณสองสามคนส่งเสริม เฉิงเซี่ยงจะลงมือเหรอ?"

คนสองสามคนก้มหน้าลงทันที แต่หลงเซี่ยงเทียนจุนก็ไม่ได้ลงโทษพวกเขา และกล่าวว่า: "ดูเหมือนว่า กษัตริย์แคว้นหลงกั๋วกำลังดึงคนคนนี้มาเป็นพวก ฉันกับเขาไม่ลงรอยกันมาแต่ไหนแต่ไร ถ้าหากอู๋เป่ยผู้นี้ไม่สามารถเป็นประโยชน์ให้แก่ฉันได้ ก็ไม่อาจปล่อยให้เขาแย่งชิงไปได้"

พูดจบ เขาก็มองไปยังคนสองสามคนนั้น: "พวกคุณสามคน คิดหาวิธีกำจัดอู๋เป่ย ถ้าหากทำไม่ได้ ก็ไม่ต้องกลับมาอีก!"

คนสามคนมองหน้ากัน แล้วกล่าวอย่างพร้อมเพรียงกันว่า: "ครับ!"

อู๋เป่ยไม่ได้จากไปไหนไกล เพราะเย่เสวียนและคนอื่นๆ ได้ย้ายมาพักอยู่ที่ไม่ไกลจากสถาบันศิลปะการต่อสู้

เย่เสวียน จ้าวเทียนเล่อและคนอื่นๆ ต่างรับรู้ได้ถึงพลังของอู๋เป่ย จึงออกมาหาเขาทันที

"ปรมาจารย์ ทำให้ท่านต้องขายหน้าแล้ว" บนใบหน้าของเย่เสวียนเต็มไปด้วยความไม่พอใจ "รองอธิการบดีพาคนมาด้วยตัวเอง แล้วไล่พวกเราออกมา พวกเราจึงรู้สึกขายหน้า จึงไม่ได้แจ้งให้ปรมาจารย์ทราบ"

อู๋เป่ยกล่าวอย่างนิ่งๆ ว่า: "ออกจากสถาบันศิลปะการต่อสู้เป็นการชั่วคราวก็ดีเหมือนกัน พวกคุณสองสามคน ตามฉันไปก็แล้วกัน"

เย่เสวียน: "ปรมาจารย์ ไปไหนเหรอ?"

อู๋เป่ย: "งานประชุมเซียนในตำนานจะเริ่มขึ้นแล้ว ในช่วงเวลานี้พวกคุณควรจะทำการฝึกฝนให้ดี ถึงเวลานั้นค่อยไปเข้าร่วมงานประชุมเซียนในตำนานด้วยกัน"

งานประชุมเซียนในตำนานของแผ่นดินคุนหลุน เป็นงานประชุมครั้งใหญ่ของเทียนเต้าเหมินในการคัดเลือกอัจฉริยะ ผู้ที่ได้รับคัดเลือกเข้าสู่ตำหนักเซียนในตำนาน ก็จะได้รับมรดกสูงสุด

ไม่ว่าใคร เพียงแค่ได้รับมรดก ก็จะสามารถเข้าร่วมเทียนเต้าเหมินได้

เย่เฉิน: "อาจารย์ ฉันคิดว่าพวกเราไม่จำเป็นต้องออกจากสถาบันศิลปะการต่อสู้หรอก ตอนนี้ท่านยังเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาอยู่ เช่นนั้นก็สอนนักเรียนสองสามคนนี้ ให้เขาได้เห็นความเก่งกาจของท่านก็แล้วกัน"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วกล่าวว่า: "อ้อ คุณหมายความว่า ให้ฉันสอนนักเรียนที่มีพรสวรรค์กลุ่มนี้ก่อนอย่างนั้นเหรอ?"

เย่เฉินพยักหน้า: "ด้วยวิธีการของอาจารย์ นี่คงจะไม่ใช่เรื่องยาก"

อู๋เป่ยกล่าวว่า: "ช่างเถอะ หลงเซี่ยงเทียนจุนของสถาบันศิลปะการต่อสู้ไม่ได้เป็นมิตรต่อฉัน ที่นี่เขาพูดอะไรก็ต้องตามนั้น ถึงฉันจะดีเลิศแค่ไหนมันก็ไร้ประโยชน์ ฉันมีกำลังวังชา ก็สู้สอนพวกคุณสักหน่อยไม่ดีกว่าเหรอ"

อันที่จริง รากฐานของเย่เฉินและคนอื่นๆ นั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ความสำเร็จในอนาคตจะต้องไม่มีขีดจำกัดอย่างแน่นอน

อู๋เป่ย: "ฉันจะช่วยให้พวกคุณบรรลุถึงขั้นการเปลี่ยนแปลงของเซียนก่อน จากนั้นค่อยไปสถานทดสอบเพื่อเข้าร่วมการทดสอบ ถ้าหากกลายเป็นผู้เที่ยงแท้ได้ ก็จะสามารถเข้าร่วมนิกายใหญ่บางกลุ่มได้"

อู๋เป่ยกำลังพูดคุยกับเย่เฉินและคนอื่นๆ จู่ๆ ก็รับรู้ได้ถึงพลังอันโหดเหี้ยมที่อยู่โดยรอบ

อู๋เป่ยชำเลืองมอง ด้วยใบหน้าเรียบเฉย แต่ไม่ได้ไปขัดขวาง และกล่าวว่า: "คนเหล่านี้ยังไม่ยอมแพ้ คาดไม่ถึงว่าจะไล่ตามมาฆ่าฉันถึงนอกสถาบัน"

เย่เสวียนตกใจ: "ปรมาจารย์ คนเหล่านี้ก็คือคนที่ขัดขวางไม่ให้ท่านเป็นที่ปรึกษาใช่ไหม?"

อู๋เป่ย: "บางทีเรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับหลงเซี่ยงเทียนจุน"

เมื่อจิตวิญญาณที่เข้าไปในหุ่นเชิดเครื่องจักรศักดิ์สิทธิ์ยิ่งแข็งแกร่ง พลังการต่อสู้ของหุ่นเชิดก็ยิ่งแข็งแกร่ง วิชาดาบของอู๋เป่ยที่กลายร่างแล้วแข็งแกร่งเพียงพออย่างไม่ต้องสงสัย บัดนี้เมื่อมันรวมกับหุ่นเชิดเครื่องจักรศักดิ์สิทธิ์จนเป็นหนึ่ง ก็ส่งพลังอันน่าสะพรึงกลัวออกมาทันที

หุ่นเชิดเครื่องจักรศักดิ์สิทธิ์สะบัดมือออกไป จิตวิญญาณในร่างของเขาก็สั่นไหว จากนั้นก็ส่องแสงสีทองออกมา และปะทะเข้ากับแสงสังหารของดาวทั้งสามดวงในทันที

เสียงดังสะเทือนเลื่อนลั่น แสงสังหารดาวสามดวงนั้นมลายหายไป แต่หุ่นเชิดกลับแสดงแสงแห่งดาบอันน่าสะพรึงกลัวออกมา แสงดาบกวาดออกไป และสังหารไปยังที่ปรึกษาของสถาบันศิลปะการต่อสู้ทั้งสามคนนั้น

คนทั้งสามตกใจเป็นอย่างมาก พวกเขาคาดไม่ถึงว่าอู๋เป่ยจะสามารถต้านทานยันต์สามดาวร่วมโจมตีได้ จึงส่งเสียงร้องขึ้นมาตามๆ กันว่า: "อาจารย์อู๋ไว้ชีวิตด้วย!"

แต่ทว่าอู๋เป่ยไม่ให้อภัยแม้แต่น้อย เขากวาดแสงดาบออกไป คนทั้งสามถูกฟันจนกลายเป็นหมอกเลือด และไม่มีใครรอดชีวิตไปได้!

เมื่อสังหารคนทั้งสามแล้ว อู๋เป่ยจึงกล่าวว่า: "พวกเราไปชมหลงจิงกันเถอะ"

หลงจิง ก็คือเมืองเทียนจิงในอดีต หลังจากที่เหยียนหลงเปลี่ยนชื่อเป็นแคว้นหลงกั๋ว เทียนจิงก็เปลี่ยนชื่อเป็นหลงจิงเช่นเดียวกัน หลงจิง ได้ยึดพระราชวังเก่า และบุกเบิกพื้นที่ขนาดใหญ่นั้น ซึ่งเรียกว่าหวงเฉิง

การมาในครั้งนี้ อู๋เป่ยได้เปิดเผยสถานะอุปราชของตัวเองโดยตรง ฉะนั้นตลอดเส้นทางจึงไม่มีใครกล้าขัดขวาง และคนสองสามคนก็มุ่งตรงเข้าใกล้เทียนหลง

เมื่อเทียบกับครั้งที่แล้ว คนของหลงจิงเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แต่ยังคงไม่ค่อยพบเจอคนธรรมดาทั่วไป ส่วนมากที่พบเห็นจะเป็นผู้บำเพ็ญเสียส่วนใหญ่ จึงพบเจอคนธรรมดาทั่วไปได้น้อยมาก

สำนักงานใหญ่ของเทียนหลง เมื่ออู๋เป่ยปรากฏตัว ก็พบว่าที่นี่มีความเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด ด้านหน้าอาคารใหญ่ของสำนักงานใหญ่ มีการสร้างประตูรั้วด้วย

ด้านหน้าประตูรั้วไม่มียามเฝ้า พวกเขาจึงเดินผ่านประตูรั้ว และไปยังอาคารสำนักงานใหญ่ ครั้งนี้ ด้านหน้าอาคารใหญ่มีคนที่ท่าทีเหมือนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนยืนอยู่

"ทำอะไรน่ะ?" เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งขวางพวกเขาเอาไว้ แล้วกล่าวถาม

เย่เสวียน: "ไม่รู้จักท่านผู้นำเหรอ? ท่านนี้คือท่านผู้นำของพรรคเทียนหลง"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกล่าวด้วยความประหลาดใจว่า: "พรรคเทียนหลง? พรรคเทียนหลงอะไรกัน? ที่นี่คือสถานที่ของตระกูลชิงสุ่ย พวกคุณรีบออกไปเดี๋ยวนี้!"