ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1281

หลังจากทะเลสาบมังกรปีศาจหายไป พื้นที่เพาะปลูกในภูมิภาคเกินหนึ่งร้อยล้านตารางกิโลเมตร นอกจากนี้ยังมีทะเลสาบขนาดเล็กหลายแห่งที่สามารถเลี้ยงปลาได้

พื้นที่ขนาดใหญ่แห่งนี้ ที่ดินมีความอุดมสมบูรณ์ มีสภาพอากาศเหมาะสม สามารถรองรับผู้คนได้อย่างน้อยหลายหมื่นล้านคน

มีปลามากมายในทะเลสาบเล็กๆ ถือกำเนิดขึ้น ผู้บุกเบิกเหล่านี้จับปลาได้ไม่น้อย หลังจากนั้นขายให้กับผู้คนในเกาะซิ่งหลง หลังจากนั้นแลกเปลี่ยนเป็นสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวันที่พวกเขาต้องการจากเกาะซิ่งหลง

เพราะพวกเขาอยู่ในอารยธรรมที่แตกต่างกัน หม้อ กระทะ เสื้อผ้า รองเท้า ฯลฯ บนเกาะซิ่งหลง มาถึงทางนี้ทุกอย่างล้วนแล้วเป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลาย

ผู้บุกเบิกเหล่านี้ เดิมทีมีการใช้สกุลเงินของตนตามลำดับ แม้กระทั่งการแลกเปลี่ยน ภายใต้การออกคำสั่งของอู๋เป่ย ไม่ว่าสกุลเงินของประเทศไหนก็ตาม สามารถไปที่เกาะซิ่งหลงเพื่อแลกเปลี่ยนเป็นสกุลเงินท้องถิ่นได้ ด้วยประการนี้ การค้าขายก็จะเจริญรุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ

อย่างไรก็ตาม ที่ใดมีคนที่นั่นย่อมมีอันธพาล ในไม่ช้า ก็เริ่มมีคนต่อสู้กัน บางคนปล้นที่ดินที่นาของคนอื่น นอกจากนี้ยังมีคนแย่งภรรยาของคนอื่น

มีแม้กระทั่งสองเผ่าที่เข้าสู่การทำสงครามขนาดใหญ่ มีผู้บาดเจ็บและล้มตายหลายร้อยคนภายในครั้งเดียว แต่ว่าพื้นที่แห่งนี้ใหญ่เกินไปแล้ว หลายร้อยล้านตารางกิโลเมตร ผู้คนกระจัดกระจายไปทุกหนทุกแห่ง ต้องการจัดการพวกเขา เต็มไปด้วยความยากลำบาก

อู๋เป่ยและคนอื่นๆปรึกษากันสักพัก ตัดสินใจลงมือปฏิบัติการจากกองกำลังต่างๆ ทั้งเล็กและใหญ่ เลือกผู้นำออกมาหนึ่งคน หลังจากนั้นให้ตำแหน่งราชการ เงินเดือน และกำหนดให้พวกเขาปฏิบัติตามกฎหมาย

กฎหมายที่เขาใช้ มันถูกประกาศใช้โดยแคว้นหลงกั๋ว อู๋เป่ยกำจัดสิ่งที่ซับซ้อนจากในนี้ออกไป เหลือเพียงสิ่งที่พื้นฐานที่สุดเท่านั้น ตัวอย่างเช่น ห้ามปล้นสิ่งของผู้อื่น อีกตัวอย่างหนึ่ง ใครครอบครองก่อนคือเจ้าของ ห้ามขโมยของ และห้ามรังแกผู้หญิง ห้ามต่อสู้กัน ทำร้ายคน ฆ่าคนและอื่นๆ

หลังจากมีกฎหมายให้แล้ว คนส่วนใหญ่ทำตามกฎหมาย แต่บางครั้งก็มีคนทำผิดกฎหมาย ขโมยของ และฆ่าคน ทุกครั้งที่เผชิญเรื่องแบบนี้ อู๋เป่ยก็จะส่งหน่วยลาดตระเวนออกมา ลงโทษผู้กระทำผิด ณ ที่เกิดเหตุ

ในช่วงเวลาที่มีปัญหามีการใช้กฎหมายที่รุนแรง ในช่วงเริ่มต้น แม้ว่าจะเป็นเพียงการขโมยบางสิ่งบางอย่างก็ตาม ก็ต้องถูกตัดแขนหนึ่งข้าง ถ้าหากเป็นการปล้นหรือทำร้ายผู้อื่น จะถูกประหารด้วยไม้โดยตรง!

ในไม่ช้า สถานการณ์อยู่ภายใต้การควบคุมแล้ว ผู้อยู่อาศัยใหม่ทำงานหนักเพื่อเพาะปลูกและสร้างอาหาร จากนั้นอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ก็ค่อยๆพัฒนาขึ้น

อย่างไรก็ตาม ทะเลสาบมังกรปีศาจแบบเก่า เกาะซิ่งหลงไม่ได้เป็นแค่กองกำลังเดียวเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีเกาะปิงฮัวและกองกำลังอื่นๆ น้ำที่อยู่รอบๆ กองกำลังเหล่านี้ไม่มีแล้ว ต่างก็ส่งคนออกมาสำรวจรอบๆเช่นกัน

กระทั่ง กองกำลังบางส่วนเริ่มเวนคืนเมล็ดพืชจากผู้บุกเบิกเหล่านี้ ขอการสนับสนุนจากชายและหญิงที่เข้มแข็ง

ในวันนี้ มีคนมารายงาน บอกว่ามีกองกำลังหนึ่งที่เรียกว่าสำนักโม่อวิ๋น พวกเขาขออาหารทุกที่และปล้นผู้คน ทำให้ประชาชนโมโหอย่างมาก

หลังจากอู๋เป่ยได้ยิน โกรธอย่างมาก เดินทางไปสำนักโม่อวิ๋นด้วยตนเอง สำนักโม่อวิ๋นแห่งนี้ เดิมทีเป็นเกาะแห่งหนึ่งเท่านั้น พื้นที่ของมันก็ใหญ่กว่าเกาะซิ่งหลงถึงสิบเท่า มีผู้อยู่อาศัยหลายสิบล้านคนอาศัยอยู่บนเกาะ นอกจากนี้มีนิกายที่เรียกว่าสำนักโม่อวิ๋นอยู่สำนักหนึ่ง

หน้าประตูภูเขาของสำนักโม่อวิ๋น อู๋เป่ยตกลงมาจากท้องฟ้า เขาโบกมือหนึ่งที มือใหญ่ข้างหนึ่งทุบประตูภูเขาแตกออกเป็นชิ้นๆ หลังจากนั้นเดินเข้าไปโดยตรง

“ใคร.....” มีคนขวาง แต่เพิ่งพูดได้ไม่กี่คำ ก็ถูกเขาต่อยออกไปด้วยหนึ่งหมัดแล้ว

ตลอดทาง มีคนปรากฏตัวอย่างต่อเนื่อง ถูกเขาโจมตีจนบินออกไปอย่างต่อเนื่อง ไม่มีใครเป็นศัตรูของความสามัคคี

ในไม่ช้า เขาก็บุกมาถึงตำหนักหลักของสำนักโม่อวิ๋น มีชายสองคนยืนอยู่หน้าตำหนัก จ้องมองอู๋เป่ยด้วยสีหน้าที่แย่อย่างมาก

“แกเป็นใคร” คนหนึ่งพูดเสียงลึก

อู๋เป่ย : “ฉันเป็นอุปราชของเกาะซิ่งหลง คนของพวกแก ปล้นอาหารและผู้คนไปทุกที่ ได้ละเมิดกฎหมายของแคว้นหลงกั๋ว ข้ามาลงโทษพวกแก!”

ผู้ชายพูดด้วยความโกรธ : “พวกเราไม่ใช่คนของแคว้นหลงกั๋ว แกไม่มีสิทธิ์มาควบคุมพวกเรา”

อู๋เป่ย : “พื้นที่ของทะเลสาบมังกรปีศาจแห่งนี้ อยู่ในขอบเขตของแคว้นหลงกั๋วทั้งหมด พวกแกก็เป็นพลเมืองของแคว้นหลงกั๋วเช่นกัน จำเป็นต้องปฏิบัติตามกฎหมายของแคว้นหลงกั๋ว! ใครเป็นเจ้าสำนักของที่แห่งนี้ ไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้!”

ผู้ชายคนหนึ่งพูดด้วยความโกรธ : “กำเริบ ต้องการแตะต้องเจ้าสำนักของพวกเรา ต้องผ่านฉันไปก่อน!”

คนผู้นี้คำรามด้วยความโกรธ ทันใดนั้นปากที่เปื้อนเลือดก็ปรากฏขึ้นด้านหลังอู๋เป่ย มันปรากฏตัวเร็วเกินไปแล้ว อู๋เป่ยถูกกลืนเข้าไปอย่างรวดเร็ว

อู๋เป่ย : “เห็นได้ชัดว่าแกเป็นคนตัดหัวของตัวเอง”

ชายชราถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “ไม่ผิด ฉันเป็นคนตัดเอง ในตอนนั้น ฉันถูกจิตสำนึกของมังกรปีศาจรุกราน เพื่อปกป้องตัวเอง ฉันย้ายจิตสำนึกของมังกรปีศาจไปหัวอีกครึ่งหนึ่ง หลังจากนั้นตัดมันออกไป”

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง : “จิตสำนึกของมังกรปีศาจเหรอ เทพมังกรปีศาจล่มสลายไปแล้วไม่ใช่เหรอ”

ชายชรา : “เทพมังกรปีศาจอยู่ในระดับต้าหลัว จิตสำนึกไม่ได้ถูกทำลาย หลายปีที่ผ่านมา ฉันอยู่ใต้ทะเลสาบมังกรปีศาจ หาลูกปัดเจอลูกหนึ่ง มีจิตสำนึกที่เหลืออยู่ของเทพมังกรปีศาจอยู่ข้างใน ฉันพยายามขัดเกลามัน ปรากฏว่าถูกตอบโต้โดยจิตสำนึกของเทพมังกรอสูร เกือบตายไปแล้ว สุดท้าย แม้ว่าฉันจะมีชีวิตอยู่ต่อ แต่เหลือเพียงสมองแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น”

อู๋เป่ยมองชายชราเหมือนกับมองคนโง่คนหนึ่ง : “ความกล้าของแกไม่น้อยเลยนะ กล้าขัดเกลาเทพมังกรปีศาจ”

ชายชราหัวเราะอย่างขมขื่น : “สำนักโม่อวิ๋นของพวกเรามีเคล็ดวิชาลับอย่างหนึ่ง เรียกว่ากลืนกินวิชาเทพ ฉันสัมผัสได้ว่าข้างในมีพลังจิต จึงอยากกลืนกินมัน ใครจะไปคิด คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะเป็นจิตสำนึกของเทพปีศาจมังกร ถ้าหากฉันรู้แต่แรก ต่อให้โดนฆ่าก็ไม่กล้าทำแบบนั้น”

อู๋เป่ยถาม : “หัวอีกครึ่งหนึ่งของแกอยู่ไหน”

สีหน้าของชายชราแปลกประหลาด : “ใต้เท้าอุปราช ท่านจะเอาหัวครึ่งหนึ่งของผมไปทำอะไร”

อู๋เป่ย : “ฉันจะทำข้อตกลงกับแก ฉันจะช่วยแกฟื้นฟูหัวอีกครึ่งหนึ่ง แกมอบลูกปัดของเทพปีศาจมังกรเม็ดนั้นให้ฉัน”

ดวงตาของชายชราเป็นประกาย : “ถ้าหากใต้เท้าสามารถรักษาผมได้จริงๆ ผู้น้อยยินดีที่จะมอบลูกปัดเทพปีศาจมังกร!”

หลังจากนั้น ชายชราเชิญอู๋เป่ยไปที่ตำหนักใหญ่ เขาเปิดกล่องออกมาหนึ่งใบ ภายในกล่องเต็มไปด้วยน้ำแข็งหมื่นปี ด้านล่างสุด เป็นหัวครึ่งหนึ่ง

ครึ่งหัวนี้ยังคงมีชีวิตอยู่ สมองยังคงเต้นอยู่ แต่ข้างในถูกปกคลุมไปด้วยด้ายสีดำเป็นชั้นๆ ควบคุมเส้นประสาททั้งหมดของมัน

อู๋เป่ยวางมือไว้บนหัวโดยตรง ด้ายสีดำเหล่านั้นเข้ามาติดอยู่ที่มือของเขาทันที ต้องการแทงเข้ามาในผิวหนังของเขา