ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1322

ภายในอาณาจักรสายฟ้า จางเสี่ยวเป่ยเหยียบไปบนพื้น พื้นต่างแตกร้าว ความเจ็บปวดพุ่งตรงมายังฝ่าเท้าของเขา โชคดีที่เขามีร่างกายที่แข็งแรง ดังนั้นสายฟ้าเหล่านี้จึงไม่สามารถสร้างอันตรายใดๆ ให้กับเขาได้ ยกเว้นความเจ็บปวดไประยะหนึ่ง

เขาพึมพำ: “สถานที่นี้มันอะไรกัน? ทำไมมีไฟฟ้าอยู่บนพื้น?”

เขาก้าวเดินไปข้างหน้า จู่ๆรองเท้าของเขาก็ไหม้ก่อนจะสลายหายไป จากนั้น เสื้อผ้าของเขาก็ถูกเผาไปด้วย เขาจึงเหลือร่างกายที่เปล่าเปลือยที่เดินบนพื้นกรวด

“เปรี้ยง!”

ทันใดนั้นมีเสียงฟ้าร้องจากฟากฟ้า สายฟ้าห้าสีก็ระเบิด ราวกับว่าแสงออร่าที่สามารถทำลายล้างโลก จางเสี่ยวเป่ยตกใจจนเขาต้องนั่งลงบนพื้น ในเขาพึมพำ

“สายฟ้าพวกนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ ถ้ามันโจมตีฉัน ฉันคงจะหายไปจากโลกนี้แน่!”

เขาเริ่มรู้สึกกลัวเล็กน้อย กำลังจะหาที่หลบภัย มองไปทางไหนก็พบกรวดหิน แต่กลับไม่มีที่ซ่อนเลย

เนื่องจากไม่มีที่ซ่อน เขาจึงหยุดมอง ก่อนจะนั่งขัดสมาธิ จ้องมองฟ้าร้องที่น่าสะพรึงกลัวอย่างครุ่นคิด

“ความคิดสามารถทำให้เกิดฟ้าร้องได้ และเราจำเป็นต้องสื่อสารกับสายฟ้าเก้าสวรรค์ นี่ไม่ใช่โอกาสที่ยากเกินไปหรอกมั้ง?”

ดังนั้นเขาจึงปล่อยความคิดทางจิตวิญญาณ พยายามสื่อสารกับสายฟ้าบนท้องฟ้า แต่ฟ้าร้องนี้น่ากลัวเกินไป มันมีพลังทำลายล้างโลก กวาดล้างสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ทันทีที่ความคิดของเขาสัมผัสกับมัน ก็ถูกทำลายโดยไม่ทิ้งร่องรอยไว้!

เขาตัวสั่น ในหัวของเขารู้สึกเสียวซ่าเล็กน้อย ความคิดถูกทำลายลงไปส่งผลกระทบต่อเขาเช่นกัน

“ฟ้าร้องกับสายฟ้านี้ทรงพลังมาก แล้วฉันจะสื่อสารกับมันได้อย่างไร?”