ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 142

โจวเสียวเหล่ยอยู่ในรถและปิดหน้าร้องไห้ เธอจมอยู่ในความสิ้นหวังเป็นเวลาครึ่งปี ความเศร้าโศกในใจของเธอไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้

อู๋เป่ยมองที่เธอและพูดเบา ๆ ว่า "ร้องไห้ออกมาเถอะ"

รถขับช้าๆมาถึงโรงแรมแห่งหนึ่ง อู๋เป่ยเปิดห้อง เขาพาโจวเสียวเหล่ยนั่งลง จากนั้นยื่นมือออกไปกดใบหน้าของเธอเบาๆ พลังชี่สีทองเป็นสิ่งมหัศจรรย์ รอยแดงและบวมบนใบหน้าของเธอหายไปภายในไม่กี่นาที

หลังจากตรวจสอบแล้วโจวเสียวเหล่ยยังมีบาดแผลที่ซ่อนอยู่หลายแห่งบนร่างกายของเธอและเขารักษาพวกมันทีอย่าง โจวเสียวเหล่ยนั่งเงียบ ๆ อารมณ์ของเธอสงบลง

หลังจากรักษาบาดแผลแล้ว อู๋เป่ยก็สั่งอาหาร และบริกรก็นำอาหารมาเต็มรถเข็น

โจวเสียวเหล่ยไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เที่ยง ดังนั้นเธอจึงหิวโหยเป็นทุนเดิม เธอไม่เกรงใจกินข้าวทันที

โจวเสียวเหล่ยมีความอยากอาหารเล็กน้อยและเธอเริ่มอิ่มหลังจากกินไปเล็กน้อย เธอเงยหน้าขึ้นมองอู๋เป่ย

“พี่ชายของฉันเอาแต่พูดว่าพี่อู๋เป่ยเป็นคนดี เขาไม่โกหกฉันจริง ๆ ด้วย น่าเสียดายที่ตอนนั้นพี่อู๋เป่ยยังไม่ถูกปล่อยตัวจากคุก ไม่อย่างนั้นพี่ชายของฉันคงไม่ตาย” เธอกำหมัดแน่น ดวงตาของเธอลุกเป็นไฟด้วยความโกรธ

อู๋เป่ยถอนหายใจเบา ๆ "ซ่งฟางต้องการแต่งงานกับโจวเจี้ยนซงนั่นหมายความว่าพวกเขาแอบสมรู้ร่วมคิดกันมานานแล้วและฟูเชิงก็ถูกฆ่สเพราะพวกเขาร่วมมือกัน คุณรู้อะไรเกี่ยวกับการตายของฟูเชิงบ้างไหม"

โจวเสียวเหล่ยส่ายหัว "ฉันจำได้แค่ว่าในวันที่สองของการแต่งงาน ซ่งฟางพาพี่ชายของฉันไปฮันนีมูนแล้วก็มีเพียงซ่งฟางเท่านั้นที่กลับมา"

“กองจับกุมอาชญากรไม่สืบสวนเหรอ?”

โจวเสียวเหล่ยหัวเราะเยาะ "โจวเจี้ยนซงทุ่มเงินไปมากมาย ทีมจับกุมอาชญากรรับสินบนจากเขาแล้ว"

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า "ฟูเชิงเป็นคนที่ฉลาดมาก เขาไม่พบความผิดปกติอะไรเลยเหรอ?"

โจวเสียวเหล่ยถอนหายใจ "พี่ชายของฉันไว้ใจซ่งฟางมาก ถ้าไม่ใช่เพราะซ่งฟางแล้วโจวเจี้ยนซงจะเอาชนะพี่ชายของฉันได้อย่างไร"

อู๋เป่ยพยักหน้าและถามด้วยน้ำเสียงเข้ม"คุณต้องการล้างแค้นให้ฟูเชิงไหม"

“แน่นอน!” โจวเสียวเหล่ยกัดฟัน “ซ่งฟาง โจวเจี้ยนเซียง โจวต้าเฉียง ฉันจะไม่ปล่อยไอ้สารเลวพวกนี้ไปเด็ดขาด คนที่ฆ่าพี่ชายของฉัน ฉันต้องตามหามันให้เจอให้ได้!”

อู๋เป่ยพยักหน้า "ในเมื่อฉันมาถึงที่นี่แล้ว ฉันจะช่วยคุณสืบทุกอย่างแน่นอน คุณพักผ่อนก่อนเถอะ พรุ่งนี้ฉันจะไปสักการะหลุมฝังศพของฟูเชิง"

โจวเสียวเหล่ยพยักหน้า "ค่ะ"

โจวเสียวเหล่ยนอนไม่หลับ แม้ว่าเธอจะนอนลง แต่ดวงตาของเธอก็ลืมอยู่

อู๋เป่ยพูดคุยกับหยางมู่ไป๋ ศิษย์พี่สองของเขา เช้าตรู่แล้ว หยางมู่ไป๋ยังคงจัดการกับเรื่องต่าง ๆ ที่ที่เทวดาสถิต อู๋เป่ยระบุจุดประสงค์ของเขาโดยตรง "พี่ชาย ฉันต้องการเข้าหอเจียงหนานและสืบสวนคดีคดีหนึ่ง"

ทันทีเขาอธิบายสถานการณ์ที่นี่สั้น ๆ หยางมู่ไป๋กล่าวว่า "ในเมื่อเป็นสหายของศิษย์น้อง งั้นก็ต้องตรวจให้ชัดเจน โทษการข่มขืนและเรื่องผิดกฎหมาย พรุ่งนี้ตอนเช้าจะมีคนส่งเอกสารไปให้และฉันจะส่งผู้ช่วยสองคนไ คุณแค่ตรวจสอบถ้ามีปัญหาใด ๆ ศิษย์พี่จะช่วยเอง "

อู๋เป่ยรู้สึกขอบคุณมาก "ขอบคุณมากศิษย์พี่"

หลังจากวางหูโทรศัพท์ เขาก็วางใจมากขึ้น!

ในช่วงครึ่งหลังของคืนนั้น เขาฝึกฝนวิธีการหายใจที่ทำให้การรับรู้ทางวิญญาณของเขาแข็งแกร่งขึ้น

หลังจากที่ฝึกการรับรู้เทพ ความเร็วในการฝึกฝนของเขาก็เร็วขึ้นอย่างมากและผลลัพธ์ของวิธีการหายใจก็ดูเหมือนจะดีขึ้น

ในระหว่างการฝึกฝน ทุก ๆ ชั่วโมง เขาฝึกฝนทักษะการฝึกร่างกายที่ หยางมู่ไป่สืบทอดมาให้ เมื่อฝึกฝนเทคนิคการหลอมร่างกายนี้ พลังชี่สีทองในร่างกายของเขาด็มีแนวโน้มที่จะเปิดเส้นลมปราณระดับที่สี่