ฮั่นไป๋พยักหน้า :“ก่อนหน้านั้นฉันพยายามปรับตัวเข้ากับตัวตนใหม่ ตอนนี้ฉันคือผู้บัญชาการกรมตำรวจแห่งแคว้นหลงกั๋ว กรมตำรวจนี้เป็นองค์กรราชการลับ แผนกที่ฉันเคยอยู่ ตอนนี้อยู่ใต้บัญชาการกรมตำรวจ”
อู๋เป่ย :“ไม่อยากจะเชื่อ เหล่าฮั่น จู่ๆนายก็มาหาฉัน มีอะไรชี้แนะเหรอ?”
ฮั่นไป๋ยิ้มและพูดว่า :“เราเป็นเพื่อนกันมานาน ฉันขอพูดตามตรง ตอนนี้มีคนจำนวนมากกำลังตรวจสอบนาย ผู้สืบสวนเหล่านี้มาจากสามทิศทาง คนหนึ่งตรวจสอบจางเสี่ยวเป่ย คนหนึ่งตรวจสอบอู๋เป่ย อีกคนหนึ่งตรวจสอบหลี่ซวนเป่ย ท้ายที่สุด เบาะแสทั้งสามข้อนี้ก็ชี้ไปที่นาย แน่นอนว่าฉันรู้ว่า นี่คือตัวตนทั้งสามของนาย แต่คนนอกไม่รู้”
อู๋เป่ย :“อืม นี่ไม่น่าแปลก เมื่อถึงเวลา ฉันก็ไม่คิดจะปิดบังอีกต่อไป”
ฮั่นไป๋ :“แต่ว่าตอนนี้ ฉันขอแนะนำให้นายรักษาตัวตนทั้งสามนี้ไว้ แต่ว่าฝั่งจักรพรรดิ ฉันไม่สามารถช่วยปิดบังให้นายได้”
อู๋เป่ย :“อืม เข้าใจ นายสามารถบอกสิ่งที่นายรู้ ให้กับจักรพรรดิได้”
ฮั่นไป๋ :“จริงๆแล้ว ตัวตนของนายในตอนนี้ ไม่ว่าจะยอดเยี่ยมแค่ไหน ตัวตนทั้งสามรวมกัน จักรพรรดิจะให้ความสำคัญกับนายมากขึ้น”
อู๋เป่ย :“เหล่าฮั่น นายยังเป็นเหมือนเดิม ยังมีเรื่องอื่นอีกใช่ไหม รีบบอกฉันมาเถอะ”
ฮั่นไป๋ยิ้มเล็กน้อย :“ไม่เสียชื่อที่เป็นเพื่อนเก่า รู้จักฉันดี ใช่แล้ว ฉันมาครั้งนี้ เพื่อขอความช่วยเหลือจากนาย”
อู๋เป่ย :“ฉันจะช่วยอะไรนายได้? ”
ฮั่นไป๋ :“แคว้นหลงกั๋วสถาปนาได้ไม่นาน หากต้องการควบคุมผู้บำเพ็ย มีวิธีที่ดีที่สุดสองวิธี หนึ่งคือให้เงินเดือนแก่เจ้าหน้าที่ระดับสูง และสองคือการให้ยาอายุวัฒนะ”
แน่นอนว่าอู๋เป่ยรู้ถึงความสำคัญของยาอายุวัฒนะ อัจฉริยะและคนธรรมดามาอยู่รวมกัน คนแรกไม่มียาอายุวัฒนะ ในขณะที่อีกคนพัฒนาตัวเองต่อเนื่องผ่านยาอายุวัฒนะ ผลสุดท้ายก็คือ อัจฉริยะอาจเทียบกับคนธรรมดาคนนั้นไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...