ได้ยินพู่กันลงโทษแห่งสวรรค์ อู๋เป่ยตะลึงเล็กน้อย วาดแค่ครั้งเดียวก็สามารถถอนพลังของคนอื่นเหรอ อาวุธวิเศษนี้น่ากลัวเกินไปแล้ว!
ปีศาจหมู : “ท่านเซียน เซียนจื่อคนนั้นสวยอย่างมาก ถ้าหากท่านไปช่วยนางเอาไว้ตอนนี้ นั่นก็คือวีรบุรุษช่วยสาวงาม กลายเป็นเรื่องราวดีๆ.....”
อู๋เป่ยเตะหมูป่าบินออกไป พูด : “แกถามฉันหรือยัง”
ปีศาจหมูรีบหุบปาก จ้องมองเขาอย่างเงียบๆ
ครุ่นคิดสักพักหนึ่ง อู๋เป่ยพูด : “งั้นก็ไปโลกแห่งปีศาจเลือดหนึ่งรอบ”
พูดกับคนในครอบครัวสักพัก เขาเอาแผ่นหยกเลือดนั้นออกมา ปล่อยพลังจิตเข้าไป ทันใดนั้นก็มีแสงที่ปกคลุมคนหนึ่งคน หมูหนึ่งตัว และหมาหนึ่งตัว หายไปจากที่เดิม
โลกแห่งปีศาจเลือด เป็นโลกที่กว้างขวางอย่างมาก เหนือท้องฟ้า จู่ๆก็มีจุดสามจุดปรากฏขึ้น ร่อนลงมาบนพื้นดิน
“ตุ้ม!”
แสงสายฟ้ากะพริบ ก่อนที่อู๋เป่ยจะตกลงมาถึงบนพื้น หยุดอยู่กลางอากาศ แต่ปีศาจหมูและเอ้อฮุนตั้งตัวไม่ทัน กระแทกกับพื้นอย่างแรง
อู๋เป่ยมองดูรอบๆ พบว่าที่แห่งนี้เต็มไปด้วยผืนป่าและทุ่งหญ้า มีแม่น้ำใหญ่สายหนึ่งอยู่ไม่ไกล มีระลอกแสง
ปีศาจหมูป่าสะบัดหัว พูด : “ท่านเซียน พวกเรามาถึงโลกแห่งปีศาจเลือดแล้ว”
เอ้อฮุนกระโดดขึ้นมา กระดิกหางด้วยความตื่นเต้น พูด : “ดีมากเลย!”
อู๋เป่ยถาม : “โลกแห่งปีศาจเลือดมีมนุษย์ไหม”
ปีศาจหมู : “ชาวพื้นเมืองล้วนเป็นปีศาจ แต่บางครั้งก็มีมนุษย์ผ่านเข้ามาเช่นกัน เพียงแต่โดยทั่วไปแล้วจะจบอย่างเลวร้าย คนที่มีชีวิตรอดออกไปมีน้อยอย่างมาก”
อู๋เป่ย : “พาฉันไปพบปีศาจเลือด”
ปีศาจหมู : “ท่านเซียน ข้าขอแนะนำให้ท่านทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่นี่ก่อน ในตอนนั้น จักรพรรดิปีศาจกุ๋ยซุ่ยกักขังปีศาจยักษ์สามตัวที่นี่ เดิมทีต้องการขัดเกลาพวกมัน หลังจากจักรพรรดิปีศาจกุ๋ยซุ่ยเสียชีวิต พลังที่กักขังพวกมัน อ่อนลงเรื่อยๆ ดังนั้นปีศาจยักษ์สามตัวล้วนตื่นขึ้นแล้ว ต่างครอบครองพื้นที่หนึ่งแห่ง แม้แต่ปีศาจเลือด ก็ทำอะไรพวกมันไม่ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...