ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1577

เหม่ยหลาน : “อ้อ คุณชายจะทำธุรกิจอะไรเหรอ”

อู๋เป่ย : “ธุรกิจยาอายุวัฒนะ ในอนาคต จะมียาอายุวัฒนะบนเกาะของพวกคุณ ผมจะรับผิดชอบทั้งหมด ต้องการเท่าไหร่มีเท่าไหร่”

เธอตกใจอย่างมาก : “ในมือของคุณชายมีปรมาจารย์ปรุงยาที่ร้ายกาจเหรอ”

อู๋เป่ยพูด : “มีแน่นอน”

เหม่ยหลานคิดสักพัก : “ได้ ฉันจะหักยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของยาอายุวัฒนะที่ขายได้ ส่วนที่เหลือเป็นของคุณชาย แบบนี้ได้ไหม”

อู๋เป่ย : “ไม่มีปัญหา คุณรับผิดชอบช่องทางการโฆษณา ผมรับผิดชอบการจัดหาสินค้า รายได้แบ่งกันสองแปด ใช่แล้ว หลายวันนี้ คุณช่วยไปตรวจสอบตลาดสักหน่อย เขียนรายการรายชื่อยาอายุวัฒนะระดับสูงที่ขายดีที่สุดของที่นี่ออกมา แบบนี้ผมถึงจะสามารถหาคนมาปรุงได้”

เหม่ยหลานพูด : “ได้ คุณชายกลับมาอีกครั้ง ฉันก็จะเตรียมรายการให้พร้อม”

พูดหลายประโยค อู๋เป่ยก็บอกลาเลย ส้มลูกใหญ่กินเนื้อมังกรแห้งเสร็จแล้ว ก็เดิมตามอู๋เป่ยทันที ไม่ว่ายังไงก็ไม่ยอมอยู่ห่างจากเขา ช่วยไม่ได้ อู๋เป่ยสามารถทำได้แค่อุ้มมันจากไป

เขาไม่กลับไปที่เทียนเต้าเหมินชั่วคราว ท้ายที่สุดแล้วฑูตสวรรค์คนนั้นเพิ่งตาย เขาจำเป็นต้องหลบสักพัก ตอนที่เดินทางไปทิศตะวันตก เดินผ่านใกล้ๆจวนเซียนกว่างเฉิง

หัวใจของเขาเต้นแรง พูด : “จวนเซียนแห่งนี้น่าจะเปิดแล้ว เพียงแต่มรดกที่ฉันได้รับเพียงพอแล้ว โอกาสในครั้งนี้ มอบให้ชิงเหยียนดีกว่า”

คิดถึงตรงนี้ เขาสร้างร่างอวตารออกมา ไปพาชิงเหยียนมา ร่างจริงเดินทางไปจวนเซียนกว่างเฉิงโดยตรง

ครั้งที่แล้ว เขาใช้เข็มทิศค้นหาตำแหน่งทั่วไปของจวนเซียนกว่างเฉิง ครั้งนี้จึงหาเจออย่างรวดเร็ว

เขาเปิดใช้งานตาวิเศษ พบพื้นที่อันกว้างใหญ่ใต้ดินแห่งหนึ่ง ใหญ่กว่าดินแดนเซียนพยัคฆ์มังกรสิบเท่า เพียงแต่ พื้นที่นี้ถูกห่อหุ้มด้วยพลังมิติและแยกออกจากเวลาและพื้นที่ปัจจุบัน ดังนั้นไม่ว่าระดับพลังยุทธ์จะสูงแค่ไหน ก็จะไม่สามารถมองเห็นได้

“โชคดีที่ฉันครอบครองพลังลับแห่งมิติแล้ว ไม่อย่างนั้นไม่สามารถเข้าไปในจวนเซียนได้เลยด้วยซ้ำ” เขาบ่นพึมพำ

ในเวลานี้ จูชิงเหยียนถูกร่างอวตารพามาถึงแล้ว เธอถามด้วยรอยยิ้ม : “ซวินเป่ย คุณเรียกฉันมาทำไม”

อู๋เป่ย : “ชิงเหยียน ที่แห่งนี้เป็นจวนเซียนของบรรพบุรุษเต้ากว่างเฉิง ผมอยากช่วยให้คุณได้รับมรดกของที่นี่”

จูชิงเหยียนถาม : “บรรพบุรุษเต้ากว่างเฉิงร้ายกาจมากเลยเหรอ”

อู๋เป่ย : “แน่นอนอยู่แล้ว บรรพบุรุษเต้ากว่างเฉิงเป็นหนึ่งในคนเซียนที่แข็งแกร่งที่สุดในตอนนั้น อาจารย์ของหวงตี้ คุณว่าร้ายกาจไหมล่ะ นอกจากนี้ นั่นเป็นเรื่องที่นานมากแล้ว พลังยุทธ์ของกว่างเฉิงจื่อในปัจจุบัน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสูงถึงระดับไหนแล้ว”

จูชิงเหยียนกังวลเล็กน้อย : “แต่ฉันจะทำได้ไหม”

อันที่จริงแล้วคุณสมบัติของเธอทั่วไห แม้ว่าอู๋เป่ยจะสนับสนุนมาตลอดทาง แต่ระดับพลังยุทธ์ไม่โดดเด่นมากนัก

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “จะทำไม่ได้ได้ยังไง ผมจะทำให้คุณกลายเป็นอัจฉริยะ”

สิ่งที่เรียกว่ากลายเป็นอัจฉริยะ แน่นอนว่าเป็นการฝึกฝนวิชาหยินและหยางผสานกัน

จูชิงเหยียนพยักหน้า : “ได้ จะทำให้เต็มที่”

อู๋เป่ยร่อนลงบนยอดเขาแห่งหนึ่ง กระทืบเท้าหนึ่งที คนก็ตกลงไป มาถึงใต้ดินนับหมื่นเมตร

ในไม่ช้า เขาก็หาข้อจำกัดของมิติเจอ ใช้พลังลับแห่งมิติทันที กดไปที่ข้อจำกัดหนึ่งที ทันใดนั้นประตูแสงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า เขาดึงจูชิงเหยียนเข้าไปข้างในทันที

เดินผ่านประตูแสง ทั้งสองได้เข้าสู่โลกลึกลับแห่งหนึ่ง วิถีแห่งสวรรค์ของโลกแห่งนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าจะสมบูรณ์แบบ

อู๋เป่ยตกใจทันที พูด : “เป็นที่ที่ดี!”

จูชิงเหยียน : “ซวินเป่ย ที่นี่ก็คือจวนเซียนกว่างเฉิงเหรอ ฉันคิดว่าเป็นแค่จวนเซียนแห่งหนึ่งเท่านั้น คิดไม่ถึงเลยว่าจะกว้างใหญ่ขนาดนี้”

อู๋เป่ย : “อาจารย์กว่างเฉิงเป็นบุคคลระดับไหน จวนเซียนของเขา ไม่ธรรมดาแน่นอน”

เขาก็ไม่รีบร้อนไปสำรวจจวนเซียนเช่นกัน บินไปยังทะเลสาบเล็กๆแห่งหนึ่ง หาที่ดินราบแห่งหนึ่ง ย้ายบ้านที่หลู่ยวี้สร้างออกมาหนึ่งหลัง

หลังจากนั้น ของใช้ประจำวันต่างๆ ถูกเขาใส่เข้าไปในบ้านทั้งหมด โดยเฉพาะเตียงขนาดใหญ่ที่นุ่มอย่างมากเตียงหนึ่ง

ใบหน้าของจูชิงเหยียนแดงก่ำ : “ซวินเป่ย บอกว่าเป็นการมาฝึกฝน ที่แท้เป็นการหลอกฉันเหรอ”

นอกเกาะลับ เหม่ยหลานรออู๋เป่ยตั้งนานแล้ว ทั้งสองคนเจอหน้ากัน เธอก็หยิบรูปออกมาหนึ่งรูป พูด : “คุณชาย รบกวนคุณแปลงกายเป็นคนในรูปด้วย”

อู๋เป่ยเหลือบมองหนึ่งที เขย่าร่างแล้วแปลงกาย ก็กลายเป็นหนุ่มหล่อผิวสีแทนคนหนึ่ง สูงประมาณหนึ่งเมตรเก้า งดงามอย่างมาก

เหม่ยหลานพอใจอย่างมาก พูด : “คนที่คุณชายปลอมตัว ชื่อว่าเหอหลิงหยุน ศิษย์ของสำนักหวู่เซียง สิบปีที่ผ่านมา เขาล้วนแล้วปิดกั้นตัวเองและฝึกฝน ดังนั้นโลกภายนอกจึงรู้น้อยอย่างมากเกี่ยวกับพลังยุทธ์ของเขา”

อู๋เป่ย : “คิดว่าสามกษัตริย์น่าจะปลูกฝังอัจฉริยะแบบนี้ไว้ไม่น้อยใช่ไหม”

เหม่ยหลาน : “ใช่ ดังนั้นพวกเราจึงประมาทไม่ได้”

อู๋เป่ย : “อืม กลับไปคุยกัน”

เหม่ยหลานพาอู๋เป่ยมาบ้านหลังหนึ่ง บ้านหลังนี้ ก็คือที่อยู่อาศัยเดิมของเหอหลิงหยุน ตั้งอยู่ภายในสำนักหวู่เซียง

อู๋เป่ยถาม : “เจ้าของไปไหนแล้ว”

เหม่ยหลาน : “มีบางอย่างผิดพลาดขณะฝึกฝนเมื่อแปดปีก่อน พลังยุทธ์ของเหอหลิงหยุนหายไป ไม่ถึงครึ่งปีก็ตายแล้ว”

อู๋เป่ย : “พวกคุณปิดบังการตายของเขาเหรอ”

เหม่ยหลานพยักหน้า : “ใช่แล้ว ด้วยวิธีนี้จะไม่มีใครสงสัย ใช่แล้ว เหอหลิงหยุนมีคู่หมั้นคนหนึ่ง เป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลฟางบนเกาะลับ แม้ว่าตระกูลฟางจะไม่ทรงพลังเท่ากับสามกษัตริย์ แต่ก็ดูถูกไม่ได้ ตอนนี้คุณปลอมตัวเป็นเหอหลิงหยุน คุณหนูใหญ่ฟางอาจจะมาหาคุณ”

อู๋เป่ย : “เหอหลิงหยุนมีคนในครอบครัวไหม”

เหม่ยหลาน : “เหอหลิงหยุนเป็นลูกกำพร้า เขาเป็นลูกบุญธรรมของพ่อฉัน ไม่มีครอบครัว”

อู๋เป่ย : “อืม แบบนั้นก็ดี”

เหม่ยหลาน : “เพียงแต่ เหอหลิงหยุนค่อนข้างเจ้าเล่ห์ ศิษย์ผู้หญิงไม่น้อยของสำนักหวู่เซียง ล้วนแล้วมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาเล็กน้อย”

อู๋เป่ยอึ้งไปเลย เข้าทันที พูด : “ดูเหมือนว่าเป็นเมล็ดพันธุ์เจ้าชู้คนหนึ่ง”