ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1697

อู๋เป่ยได้รับเกียรติถูกเรียกเป็นอาจารย์ทวดซวนหยวน หนึ่งพันห้าร้อยปีในสววรค์กลาง ทำให้เขามีประสบการณ์มากมายในการสั่งสอนและการบรรยาย ในไม่ช้าก็สามารถเลือกผู้ที่มีคุณสมบัติดีออกมาได้ หลังจากนั้นถ่ายทอดความรู้การฝึกฝนที่สูงและลึกซึ้งขึ้น

รอจนกระทั่งโครงกระดูกของสำนักซวนหยวนถูกสร้างขึ้น อู๋เป่ยพาถังปิงอวิ๋นไปยังเมืองที่ใหญ่ที่สุดภายในขอบเขตอิทธิพลของวังตงเทียน เมืองไร้กังวล

เมืองไร้กังวลถือได้ว่าเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดของตงเทียนเซินทู่ ประชากรเยอะ ผู้ฝึกฝนส่วนใหญ่ของวังตงเทียนล้วนแล้วอาศัยอยู่ที่นี่ ท่ามกลางคนเหล่านี้รวมกระทั่งลูกชายตงฟางหวู่จิและหลานชายตงฟางเหอของบรรพบุรุษตงเทียน

เมืองไร้กังวลมีร้านเสื้อผ้าและร้านเสื้อผ้าเซียนที่ดีที่สุด วัสดุทั้งหมดที่ใช้มีคุณภาพสูงสุด ทอโดยสาวทอผ้า แน่นอนว่าราคาก็สูงเช่นกัน อู๋เป่ยและถังปิงอวิ๋นมาถึงร้าน เตรียมซื้อเสื้อผ้าหลายชุด

ร้านเสื้อผ้าเซียนไม่ได้มีแค่ร้านเดียว ทันทีที่อู๋เป่ยมาถึง ก็ถามว่าเสื้อผ้าที่เขาสั่งทำครั้งที่แล้วเสร็จหรือยัง เถ้าแก่เป็นสาวงามคนหนึ่ง เธอตรวจสอบบันทึกสักพักหนึ่ง พูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณชาย เสื้อที่ท่านสั่งทำเสร็จแล้ว จะเอาไปตอนนี้เลยไหม”

อู๋เป่ย : “อืม เอาไป ผมอยากจะซื้อเสื้อผ้าอีกหลายชุด”

“อืม ตกลง วันนี้มีสินค้าใหม่ไม่น้อย คุณชายลองดู”

อู๋เป่ยเลือกให้ถังปิงอวิ๋นสองชุด และเลือกให้ตัวเองหนึ่งชุด กระทั่ง เขายังเลือกให้ติงเอ่อร์ เขอเอ่อร์ สุ่ยเซิง และยังมีเหล่าผู้หญิงที่บ้านอีกหลายชุด

เสื้อผ้าในร้านเสื้อผ้าเซียนมีราคาแพงและมีชื่อเสียง เสื้อผ้าที่ดีหน่อยราคาหลายร้อยหลายสิบล้านเหรียญมังกรศักดิ์สิทธิ์ อู๋เป่ยเลือกทั้งหมดสิบสี่ชุด เลือกค่ายกลระดับสูงทั้งหมด ใช้ไปทั้งหมดสองหมื่นล้านเหรียญมังกรศักดิ์สิทธิ์

ทางของเขาเลือกเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เสื้อผ้าที่สั่งไว้ก็มาส่งแล้วเหมือนกัน มอบให้กับอู๋เป่ย ข้างในนี้ มีของถังปิงอวิ๋นหนึ่งชุด

ถังปิงอวิ๋นเปลี่ยนเสื้อผ้า รู้สึกว่าสบายตัวอย่างมาก สไตล์ก็สวยงามเช่นกัน เธอพูดด้วยรอยยิ้ม : “คิดไม่ถึงเลยว่าเสื้อผ้าหนึ่งชุดจะแพงขนาดนี้”

ผู้หญิงสวยพูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณผู้หญิง บนเสื้อผ้าที่ท่านสวมใส่มีค่ายกลระดับบรรพบุรุษเต้า มันไม่เพียงแต่เป็นเสื้อผ้า นอกจากนี้ยังเป็นอาวุธวิเศษชิ้นหนึ่ง”

อู๋เป่ยจ่ายเงินเสร็จ เดินออกมาจากร้านเสื้อผ้าเซียนกับถังปิงอวิ๋น

ทันทีที่ออกมา ก็มีผู้ฝึกฝนสองคนรออยู่ที่ประตู เห็นคนออกมา หนึ่งในนั้นหัวเราะฮ่าฮ่าหนึ่งที : “แม่นางถัง นายท่านของพวกเรารอคุณนานมากแล้ว คุณมาเมืองไร้กังวล ทำไมถึงไม่ไปทักทายนายท่านของพวกเราหน่อยล่ะ”

ถังปิงอวิ๋นถามอย่างเย็นชา : “นายท่านของพวกคุณเป็นใคร”

คนผู้นี้พูด : “แน่นอนว่าเป็นนายท่านตงฟาง นายท่านไปหาแม่นางถังที่อาคารจูเชว่ครั้งที่แล้ว แม่นางถังปิดกั้นตัวเองไปแล้ว”