ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1718

หญิงสาว: “ทางเลือกที่สอง ตอนนี้พวกเรากำลังเจอกับปัญหา ถ้านายเก่งเรื่องการต่อสู้ ก็ไปจัดการให้เราสิ”

อู๋เป่ย: “ต้องจัดการกับใคร?”

หญิงสาว: “คนบ้าที่หมกมุ่นอยู่กับศิลปะการต่อสู้และวิชาศิลปะการต่อสู้ก็น่าทึ่งเช่นเดียวกัน ก่อนหน้านี้เพื่อที่จะตามฆ่าเขา คนของเราสามคนเสียชีวิตและบาดเจ็บอีกสี่คน คราวนี้เราได้ตำแหน่งเขาอีกครั้งและพร้อมลงมือที่จะฆ่าเขาอีกครั้ง”

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ: “พวกคุณเอาชนะไม่ได้ เลยมาส่งฉันไปตายแทน?”

ผู้หญิง: “ฆ่าเขาแล้วข้อกล่าวหาของนายจะถูกลบล้าง หากอนาคตมีภารกิจ เรายังสามารถร่วมมือกันได้”

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถอนหายใจแล้วถามว่า “ออกเดินทางเมื่อไหร่?”

“ตอนนี้” หญิงสาวพูด “เป้าหมายอยู่ใกล้ๆนี่ นายมีเวลาเตรียมตัวยี่สิบนาที”

อู๋เป่ยหยุดพูด รถก็เริ่มขับออกไปนอกเมือง ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถก็ขับเข้าไปในหมู่บ้านห่างไกลแห่งหนึ่ง มีถนนเส้นเดียวในหมู่บ้าน ที่มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกของหมู่บ้านเท่านั้น ทางด้านตะวันออกของหมู่บ้านคืออ่างเก็บน้ำ ดังนั้นจึงไม่มีถนน

รถมาจอดที่ทางเข้าหมู่บ้าน หญิงสาวนั้นพูดว่า “ข้างอ่างเก็บน้ำมีบ้านอิฐแดงอยู่หลังหนึ่ง สังเกตได้ชัดเจน เป้าหมายอยู่ในบ้านอิฐแดง ไปจัดการกับเขาซะหลังจากเรื่องเสร็จ นายถึงไปได้”

อู๋เป่ยไม่รีบร้อนที่จะลงจากรถและพูดว่า “คุณช่วยแสดงรูปถ่ายของเขาให้ดูหน่อยได้ไหม ฉํนไม่อยากทำร้ายคนอื่น”

“ไม่จำเป็น เขาเป็นยอดฝีมือ นายจะรู้ได้ทันทีที่เจอ” ผู้หญิงคนนั้นปฏิเสธ “ยังไงก็ตาม ถ้านายถูกฆ่า เราจะให้เงินชดเชยก้อนหนึ่งกับครอบครับของนาย”

อู๋เป่ยพยักหน้าและเดินช้าๆ ไปเข้าไปหมู่บ้าน

ไม่กี่นาทีต่อมา เขาก็มาถึงอ่างเก็บน้ำทางตะวันออกสุดของหมู่บ้าน แน่นอนว่ามีบ้านอิฐสีแดงอยู่จริงๆ โดยมีสุนัขพื้นเมืองผูกอยู่หน้าบ้าน กำลังอาบแดดอย่างสบายใจ

ขณะที่อู๋เป่ยเดินไปที่บ้านอิฐแดง สุนัขพื้นเมืองก็เห่าใส่เขาสองครั้งเป็นการทักทาย จากนั้นก็ไม่สนใจเขาอีก

เขาเปิดประตูเห็นชายวัยกลางคนกำลังหั่นผักอยู่ในบ้าน เขากำลังหั่นหัวไชเท้าและเนื้อแกะ ดูเหมือนว่าเขากำลังจะทำซุป

เมื่ออู๋เป่ยเข้ามา ชายคนนั้นไม่ได้รู้สึกแปลกใจ เขากลับพูดว่า “มีอะไรหรือเปล่า?”

อู๋เป่ยเหลือบมองเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: “ไม่มีอะไรครับ พอดีได้กลิ่นเนื้อ ให้ผมชิมสักถ้วยได้ไหม?”