ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1814

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า ：“ไม่กล้าหรอก ยาอายุวัฒนะที่พี่สาวปรุง เงินที่ขายได้เงินเป็นของพี่สาวทั้งหมด”

หลัวหนิงตัน ：“ช่างเถอะ ข้าในฐานะพี่สาว ก็ไม่อยากจะเอาเปรียบเจ้า เจ้าจ่ายในราคาเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ละกัน”

ดวงตาของอู๋เป่ยเป็นประกาย ：“เยี่ยมมากเลย ร้านราชานักปรุงยาจะเป็นคนจัดหาวัตถุดิบยามาให้เอง”

ทั้งสองวางแผนเรื่องยาอายุวัฒนะ จากนั้นจึงเริ่มรวบรวมวัตถุดิบยา อู๋เป่ยขอให้เหล่าเย่าจัดหาให้บางส่วน แต่ก็ยังขาดอยู่บ้าง ทั้งสองจึงมาที่หุบเขาเสินหนงด้วยกัน

เมื่อมาถึงหุบเขาเสินหนง อู๋เป่ยก็ไปเยี่ยมเยียนวิสทีเรีย วิสทีเรียยิ้มแล้วพูดว่า ：“เจ้าไม่ได้มานานแล้ว ท่านนี้คือ?”

อู๋เป่ย ：“นี่คือพี่สาวของข้า ไท่ฮวาเต้าจุน”

วิสทีเรียพูดว่า ：“ไท่ฮวา? ข้าเคยได้ยินชื่อเสียงของท่านมาก่อน ดีใจที่ได้พบคุณ”

มีไม่กี่คนที่สามารถทำให้วิสทีเรียสุภาพได้ขนาดนี้ ไท่ฮวายิ้มแล้วพูดว่า ：“ข้าได้ยินเกี่ยวกับหุบเขาเสินหนงมานานแล้ว ข้าก็มาที่นี่เป็นครั้งแรก โชคดีมาก”

อู๋เป่ย ：“ผู้อาวุโสวิสทีเรีย วันนี้ข้าอยากไปเยี่ยมเยียนผู้อาวุโสทุกท่าน ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากท่านไหนดี?”

วิสทีเรีย ：“เจ้ารู้จักน้ำเต้ชีเป่าแล้ว ด้านในยังมีเทพวิลโลว์ รวมถึงบรรพบุรุษโสมและบรรพบุรุษลูกท้อ”

อู๋เป่ยประหลาดใจ ：“บรรพบุรุษลูกท้อ? บรรพบุรุษลูกท้อที่เกี่ยวข้องกับผลท้อสวรรค์นะหรือ?”

วิสทีเรีย ：“ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม ร่างกายส่วนใหญ่ของเขาได้รับความเสียหายจากภัยพิบัติครั้งใหญ่แห่งยุคนั้น ตอนนี้ยังไม่หายดี และวันๆก็ดูเหมือนจะตายแหล่มิตายแหล่”

อู๋เป่ยพยักหน้า ：“ข้าจะไปเยี่ยมเยียนเทพวิลโลว์ก่อน！”

ทั้งสองยังคงเดินไปข้างหน้า และผ่านอาณาเขตของน้ำเต้าชีเป่า อู๋เป่ยแวะพูดคุยสองสามคำ น้ำเต้าชีเป่าได้ยินว่าเขาจะไปพบเทพวิลโลว์ จึงยิ้มและพูดว่า ：“เหล่าหลิวมีกิ่งหลิวอยู่สามกิ่ง ถ้าเจ้ามีโอกาส ก็ขอกับเขาหนึ่งกิ่ง เจ้ามีหินศักดิ์สิทธิ์อยู่ในมือไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้เขากำลังขาดมันอยู่ เจ้าไม่ต้องเกรงใจเขา ควรขอก็ขอเลย”

อู๋เป่ยใช้ประโยชน์จากโอกาสที่ดี ยิ้มแล้วพูดว่า ：“ผู้อาวุโสชีเป่า เอาน้ำเต้าของท่านให้ข้าสักอันได้ไหม?”