ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1863

ตี้ซิน ：“ขอเพียงเจ้าสามารถระบุอาณาเขตได้ และสัญญาว่าจะไม่โจมตีเวทย์ปีศาจ ข้าสามารถสั่งให้กองทัพเวทย์ปีศาจเลี่ยงผ่านเทียนอู่ และหันไปโจมตีอาณาเขตอื่น”

อู๋เป่ย ：“อาณาเขตที่เจ้าต้องการจะต้องมีประชากรเพียงพอใช่ไหม? ”

ตี้ซิน ：“จำนวนประชากรไม่ควรน้อยกว่าหนึ่งหมื่นล้านคน”

อู๋เป่ยเยาะเย้ย ：“เจ้าคิดว่าข้าจะตอบตกลงไหม? ”

ตี้ซิน ：“เจ้าไม่มีโอกาสที่จะชนะเวทย์ปีศาจได้ ร่วมมือกับข้าดีกว่า ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อทั้งสองฝ่าย”

อู๋เป่ย ：“เอาอย่างนี้ละกัน เจ้านำเวทย์ปีศาจมาจำนนต่อข้า ข้าสามารถเปลี่ยนแปลงพวกมันได้”

ตี้ซินมองดูเขา แล้วพูดว่า ：“ดูเหมือนว่า เจ้ายังไม่ตายใจ”

อู๋เป่ย ：“ในเมื่อความคิดไม่ตรงกันก็ไม่ขอแสดงความคิดเห็น กระถางสำริดเก้าใบให้เจ้า เจ้าไปได้แล้ว”

ตี้ซินรับกระถางสำริดเก้าใบแล้วพูดว่า ：“ข้าจะจดจำน้ำใจครั้งนี้ไว้ หากอนาคตข้าจับเจ้าได้ ข้าจะไว้ชีวิตพวกเจ้า”

ทันทีที่พูดจบ ร่างที่พร่ามัวก็หายไป พร้อมกับกระถางสำริดเก้าใบ

อู๋เป่ยอยู่ที่นั่นครู่หนึ่ง และระบุตำแหน่งของกระถางสำริดเก้าใบในใจ ปรากฏว่า เขาทิ้งของจำกัดไว้บนกระถางสำริดเก้าใบ ด้วยข้อจำกัดนี้เขาสามารถหากระถางสำริดเจอได้อย่างง่ายดาย

“ในเมื่อเวทย์ปีศาจจะโจมตีจักรวรรดิเทียนอู่ในไม่ช้าก็เร็ว ถ้างั้นเราก็เริ่มยึดครองก่อน” หลังจากพูดจบ เขาก็หายตัวไป

ครู่ต่อมา เขาก็มาถึงห้วงเวลากระแสน้ำวนอวกาศ กระแสน้ำวนตั้งอยู่ในอาณาเขตของจักรวรรดิเทียนอู่ สามารถเข้าไปในโลกเวทย์ปีศาจโดยผ่านมันได้

ร่างของเขาโอนเอน กลายร่างเป็นเวทย์ปีศาจตนหนึ่ง ร่างกายของเขาเลือนราง และพุ่งตัวเข้าไปในกระแสน้ำวน