ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1892

หลังจากตกตะลึงไปชั่วขณะหนึ่ง ผู้นำตระกูลก็ฝืนยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่มีปัญหา! เจ้าหนุ่ม เป็นคนที่มีชื่อเสียงน่าเชื่อถือ ทั้งๆ ที่หนีไปได้ แต่สุดท้ายเขาก็ย้อนกลับมา ฉันตัดสินใจ จากนี้เป็นต้นไปเราจะไม่เฝ้าดูแลนายอีกต่อไป”

เห็นได้ชัดว่าผู้นำตระกูลไม่มีเจตนาที่เมตตา แต่รู้สึกว่าอู๋เป่ยจะไม่หลบหนีอย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้น เขาจะไม่ย้อนกลับมา

อู่เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "ขอบคุณผู้นำตระกูล ในเมื่อสัญญาว่าจะช่วยคุณหาเงิน ผมจะไม่จากไปก่อน"

ผู้นำตระกูลซาบซึ้งใจเล็กน้อย ตบไหล่อู๋เป่ย: "นายช่างเป็นเด็กดีจริงๆ"

คนที่เหลือก็รู้สึกประทับใจมากเช่นกัน และถึงกับรู้สึกถูกชะตากับอู๋เป่ยมากขึ้นเรื่อยๆ

เป็นผลให้อู่เป่ยถูกย้ายไปยังบ้านที่ใหญ่ขึ้น เพื่อที่จะดูแลอู่เป่ยให้ดี ผู้นำตระกูลจึงส่งคนหลายคนมารับใช้เขา

ลานกว้างมาก เดิมทีใช้สำหรับให้หลานชายของผู้นำตระกูลไว้แต่สะใภ้เข้าเรือน แต่ตอนนี้ได้มอบให้อู๋เป่ยพักชั่วคราว

ในไม่ช้า ถังไม้ที่ใหญ่ที่สุดในหมู่บ้าน ซึ่งเป็นอุปกรณ์อาบน้ำแบบใหม่ที่ทำโดยช่างไม้ในหมู่บ้าน ก็ถูกขนไปที่ลานบ้านของอํเป่ย

มีป้าคนหนึ่งมาต้มน้ำให้อู๋เป่ยโดยเฉพาะ จากนั้นทำความสะอาดลานบ้าน และปรุงอาหารเลิศรสให้เขา

จริงๆ แล้วคุณป้าอายุไม่มาก แค่อายุสามสิบต้นๆ เท่านั้น เธอเพิ่งคลอดลูกคนที่สี่ เธอเป็นคนแข็งแรง ทำงานคล่องแคล่ว อู๋เป่ยเรียกเธอว่า ป้าโจว

ครั้งนี้ อู่เป่ยรวบรวมสมุนไพรหลายร้อยชนิด และเขาเลือกบางส่วนมาต้มในน้ำ ในเวลาเดียวกัน เขาก็หยิบยาออกมาสิบสามชนิด ต้มในอ่างยา ต้มจนได้เป็นซุป แล้วเทลงในชาม

เมื่อน้ำเดือด เขาไม่ได้ปิดไฟเลยด้วยซ้ำ ก็ลงแช่ในน้ำเดือดโดยตรง น้ำร้อนมาก แต่ชี่แท้ที่อ่อนแอในร่างกายสามารถต้านทานอุณหภูมิได้อย่างง่ายดาย

หลังจากแช่น้ำได้สักพัก เขาก็ดื่มยาชามแรก จากนั้นจึงหลับตาฝึกฝน

สองในสี่ของชั่วโมงต่อมา เขาก็เรียกป้าโจวมา ป้าโจวเป็นหญิงที่เคยให้กำเนิดลูกแล้ว เธอไม่สนใจชายหนุ่มอย่างอู๋เป่ย เธอถามว่า “คุณชาย คุณต้องการอะไรคะ?”

อู๋เป่ย : "ป้าโจว คุณเห็นหม้อยานั่นไหม ฉันได้เติมน้ำแล้ว ป้าช่วยต้มยาให้เดือดแล้วเทลงในชาม จากนั้นเอามาให้ฉันหน่อย"