ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1913

อู๋เป่ย: "เตี๋ยอี ให้เธอซักชาม"

ยีน่านั่งลงตรงนั้น เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่เธอยังตื่นตัวอยู่เสมอ

อันเตี๋ยอีเติมน้ำซุปในชามส่งให้ยีน่าแล้วพูดว่า "กินซะสิ"

ยีน่าคว้าหยิบเนื้อปลาเข้าปากด้วนมือเปล่าโดยที่ไม่สนใจรักษาท่าทีของสาวงามเลย หลังจากกินเสร็จเธอก็ซดซุปแล้วพูดว่า "ขอบคุณนะศิษย์พี่"

อู๋เป่ย: "ทำไมเธอถึงบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้?"

ยีน่า: "ไม่ไกลจากตรงนี้ มีหมาป่าหลายร้อยตัวมาทำร้ายฉัน พวกมันให้รุมกัดฉันเกือบตาย"

อู๋เป่ยถามว่า “เธอเอาชนะหมาป่าได้อย่างงั้นหรือ?”

ยีน่าส่ายหัว: "ไม่ ฉันฆ่าพวกมันไปสิบกว่าตัวแล้วที่เหลือก็ถอยไป"

อู๋เป่ย: "พวกมันน่าจะตามเธอมา เธอบาดเจ็บสาหัสมาก หมาป่าไม่น่าจะยอมยอมแพ้ง่าย ๆ "

ใบหน้าของยีน่ายิ่งซีดลง เธอกล่าวว่า "ถึงพวกมันจะตามฉันมา แต่ผลลัพธ์ก็ยังเป็นเช่นเดิม ฉันบาดเจ็บสาหัส เกรงว่าจะรอดจากสถานการณ์เลวร้านนี้ไปได้ไม่นานนัก"

อู๋เป่ย: "เธอยังไม่เคยร่วมงานกับผู้มาใหม่เลยงั้นหรือ?"

ยีน่าพูดอย่างใจเย็นว่า “เมื่อก่อนมีพวกเราเจ็ดคน แต่ตอนนี้พวกเขาตายกันหมดแล้ว”

หลังจากพูดอย่างนั้น เธอพูดอย่างใจเย็นอีกว่า : "ขอบคุณทั้งคู่นะ พวกคุณควรรีไปได้แล้ว อีกไม่ช่าคงมีหมาป่าปรากฏตัวมาอีก"

อู๋เป่ยลุกขึ้นเดินไปหาผู้หญิงคนนั้นแล้วพูดว่า "ให้ฉันช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของเธอก่อนเถอะ"

ยีน่าสะดุ้งเล็กน้อย: “คุณไม่กลัวหมาป่างั้นเหรอ?”

อู๋เป่ย : "จะกลัวอะไรหมาป่ากัน" เขาพูดแล้วเริ่มรักษาบาดแผลของเธอ

เธอมีลำไส้ที่ไหลออกมา เสื้อผ้าได้ห่อเอาไว้ มีรอยขีดข่วนและรอยกัดบนหลังของเธออีกหลายสิบแแปลซึ่งลึกพอที่จะเผยให้เห็นกระดูกได้เลย

เมื่อก่อนเขาได้รับยาผงและยาสมุนไพรมากมายจากคนเหล่านั้น เขานำบางส่วนบดด้วยมือแล้วทาบริเวณที่บาดเจ็บของผู้หญิงคนนั้น แล้วพันผ้าไว้

เมื่อเขาจัดการกับลำไส้ของยีน่าเสร็จก็ถึงทำเหงื่อตก

ในที่สุด เขาก็หยิบเข็มและด้ายออกมา เย็บปิดท้องของเธอ จากนั้นก็ละเลงยา และสุดท้ายก็พันผ้าพันแผล

หลังจากพันผ้าพันแผลเสร็จแล้ว เขาก็หยิบสมุนไพรออกมามากกว่าสิบชนิด ขอให้อันเตี๋ยอีต้มยา เขาขอให้ยีน่าดื่มในขณะที่ยังร้อนอยู่ และในที่สุดเขาก็ใช้ก้างปลาแทนเข็มทองแทงยีน่าด้วยก้างปลาหลายสิบตัว

ตอนนี้ยีน่าขยับตัวไม่ได้ ดวงตาที่สวยงามของเธอหลั่งน้ำตา และพูดว่า: "ศิษย์พี่ ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก อย่างน้อยฉันก็ไม่ตายแล้ว"

อู๋เป่ยส่งเสียง "อืม" แล้วกล่าวว่า "เธอสวยมาก ถ้าตายไปคงน่าเสียดาย"

ยีน่ายิ้ม: "ขอบคุณนะ"

จากนั้นเธอก็มองไปที่อันเตี๋ยอี: "เธอเจอศิษย์พี่ได้อย่างไร?"

อันเตี๋ยอีพูดนิ่ง: "ศิษย์พี่หลี่ช่วยชีวิตฉันไว้น่ะ"

ยีน่า: “ศิษย์พี่หลี่โชคดีที่ได้ช่วยเหลือสาวงามสองคนติดต่อกัน”

อู๋เป่ยตะคอก: "พูดมากน่า หุบปากซะ และพักผ่อนให้มาก ๆ "

ยีน่าเพิ่งหลับตาลง ก็มีเสียงคำรามต่ำดังมาจากระยะไกล หมาป่าหลายสิบตัวที่กดทับเธอในหมอกก็ปรากฏตัวขึ้น

อู๋เป่ยยกมือขึ้นแล้วยิงดาบแสงโดยไม่แม้แต่จะมอง มันส่งเสียงกรีดร้องในสายหมอก และหมาป่าสิบตัวก็ถูกฆ่าตาย ที่เหลือก็แยกย้ายกันไปทันทีและไม่กล้ากลับมาอีก

ยีน่าประหลาดใจมาก อู๋เป่ยสังหารหมาป่าเพียงนัดเดียวเท่านั้น พลังเช่นนี้ช่างน่ากลัวเหลือเกิน!

"สุดยอดไปเลย! คุณสมควรที่จะเป็นผู้มาใหม่อันดับหนึ่ง!"

อู๋เป่ย: “ไม่ต้องมาประจบประเจงพักฟื้นให้ดี”

อู๋เป่ยรู้สึกว่าพลังของเขาแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เขาลืมตาขึ้นและโบกมือ และผ้าพันแผลบนร่างกายของยีน่าก็แตกสลาย และรอยแผลเป็นจาง ๆ เหล่านั้นก็หายไปอย่างรวดเร็วด้วยอิทธิพลจากพลังวิญญาณของเขา

ยีน่ารู้สึกประหลาดใจและพูดด้วยรอยยิ้ม: "ศิษย์พี่ คุณมีจิตวิญญาณที่ทรงพลังมากเลย!"

พลังวิญญาณของอู๋เป่ยสามารถรบกวนสสารได้แล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถรักษารอยแผลเป็นของยีน่าได้อย่างรวดเร็ว

“อาการบาดเจ็บของเธอหายดีแล้ว ไปกันเถอะ”

ด้วยวิธีนี้อู๋เป่ยจึงพายีน่าและอันเตี๋ยอีไปด้านบนของแม่น้ำ

ระหว่างการเดินทาง ก็มีอันตรายก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่อู๋เป่ยก็จัดการไปได้ หลังจากเดินไปได้เจ็ดวัน หมอกก็ค่อย ๆ จางหายไปจนในที่สุดก็มาถึงต้นกำเนิดของแม่น้ำซึ่งเป็นภูเขาสูง

หลังจากปีนขึ้นไปก็เห็นประตูเรืองแสงบนยอดเขา ประตูเปิดอยู่ และด้านหลังประตูก็มืด ดังนั้นจึงไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นด้านหลังประตู ด้านหนึ่งของประตูมีหีบสมบัติเงินซึ่งต้องเป็นรางวัลสำหรับขั้นแรกอยู่

ดวงตาที่สวยงามของยีน่าเป็นประกายและพูดว่า: "ศิษย์พี่ ประตูนี้จะเป็นทางเข้าสู่ชั้นสองแน่!"

อู๋เป่ยพยักหน้า เขามาที่กล่องสมบัติแล้วเตะฝาออก เขาเห็นว่ากล่องนั้นเต็มไปด้วยเหรียญคริสตัลม่วง

เขารู้สึกว่าคริสตัลเหล่านี้มีพลังวิญญาณที่บริสุทธิ์และทรงพลังมาก

อันเตี๋ยอีอุทาน: "พี่ชาย นี่คือคริสตัลวิญญาณที่ดีที่สุด!"

อู๋เป่ยถามว่า “คริสตัลวิญญาณมีค่าไหม?”

อันเตี๋ยอี: "คุณไม่สามารถซื้อคริสตัลวิญญาณชนิดนี้ได้แม้ว่าคุณจะมีเงินก็ตาม อีกอย่างหากเป็นหินวิญญาณที่เป็นสารไม่บริสุทธิ์ มูลค่าของหนึ่งชิ้นจะมีมูลค่าประมาณห้าร้อยล้านเหรียญเหรียญคริสตัลม่วง”

อู๋เป่ยเบิกตากว้าง: "ห้าร้อยล้านสำหรับระดับต่ำ? ระดับบนสุดนี้น่าจะมีมูลค่าหลายหมื่นล้าน กล่องนี้มีราคาอย่างน้อยหลายพันหยวน!"

ยีน่ากล่าวว่า "ศิษย์พี่เพิ่งจะหลอมรวมจิตวิญญาณที่แท้จริง ควรจะซึมซับและขัดเกลาบางส่วนเข้าไปทันทีเพื่อปรับปรุงความแข็งแกร่งนะคะ"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "ไม่เป็นไร ฉันแค่หลอมรวมจิตวิญญาณที่แท้จริง ฉันต้องดูดซับพลังแห่งจิตวิญญาณจริง ๆ นั่นล่ะน่ะ " หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็นั่งลงซึมซับและขัดเกลาที่ทางเข้า