ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1949

เทพอสูรตนหนึ่งถูก ผู้มีฝีมือสังหาร ณ ที่นั้นทันที เสียงโห่ร้องแสดงความยินดีดังขึ้นจากผู้ชมที่อยู่ไกลออกไป เผ่าพันธุ์มนุษย์ ต่างรู้สึกภาคภูมิใจที่มีผู้แข็งแกร่งเช่นนี้อยู่ในเผ่าของตน

ในขณะเดียวกัน บริเวณด้านหน้าของอาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ มีเหล่าผู้มีวรยุทธ์จำนวนมากมารวมตัวกัน ลมปราณของทุกคนหลอมรวมกันจนก่อเกิดเป็นเขตแดนที่น่าสะพรึงกลัว ปกคลุมไปทั่วทั้งโลกแห่งศูนย์กลาง

ราชสำนักเซียน ถึงกับตกตะลึง และไม่นานก็ส่งคนมาสำรวจสถานการณ์ แต่ผู้ที่ถูกส่งมา เมื่อกวาดตามองเพียงครั้งเดียว ใบหน้าก็เปลี่ยนสีด้วยความตกใจ ก่อนจะจากไปอย่างรวดเร็วโดยไม่กล่าวสิ่งใด

ไม่นานหลังจากนั้น ราชสำนักเซียนได้ออกคำสั่งว่า “ไม่ว่าผู้ใด จะด้วยเหตุผลใด ห้ามเข้าไปยั่วยุผู้คนบริเวณใกล้กับอาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุโดยเด็ดขาด”

หลังจากทดสอบสูตรยาอายุวัฒนะสูตรแรกเสร็จ อู๋เป่ยก็ชี้ไปยัง สูตรยาอายุวัฒนะสูตรที่สองพร้อมพูดว่า “ทดสอบต่อไป”

สูตรยาอายุวัฒนะ สูตรที่สองถูกจารึกไว้บนแท่นโลหะ ซึ่งลอยอยู่ในอากาศ และถูกยึดไว้ด้วยโซ่โลหะสี่เส้น ราวกับเกรงว่ามันจะหลุดลอยหายไป

กัวซวนพูดว่า “ราชานักปรุงยาหลี่ ยานี้มีชื่อว่า ‘หมื่นเซียนขจัดเภทภัย’ เป็นยาศักดิ์สิทธิ์ที่รวบรวมพลังจิตแห่งหมื่นเซียน สามารถขจัดโชคร้ายและเภทภัยทั้งปวง ถือเป็นยาวิเศษที่ผู้บำเพ็ญทุกคนปรารถนาอย่างยิ่ง”

อู๋เป่ยถามว่า “เหตุใดสูตรยาอายุวัฒนะนี้จึงต้องถูกล่ามไว้?”

กัวซวนพูดว่า “สูตรยาอายุวัฒนะนี้มาจากจักรวาลอื่น ผู้คนในยุคนั้นต้องใช้โซ่ตรวนล่ามไว้เพื่อป้องกันไม่ให้มันหลบหนีไป”

สายตาของอู๋เป่ยจ้องมองไปยังแท่นโลหะ ตัวอักษรบนแท่นบิดเบี้ยวและเปลี่ยนรูปร่าง ก่อนจะกลายเป็นแสงสีทองพุ่งเข้าสู่ดวงตาทั้งสองข้างของเขา

กัวซวนเบิกตากว้างพลางพูดด้วยความตื่นเต้นว่า “สูตรยาอายุวัฒนะนี้มีจิตวิญญาณของตัวเอง และมันได้เลือกปรมาจารย์ปรุงยาหลี่แล้ว ซึ่งหมายความว่ามันยอมรับท่าน โอกาสที่การปรุงยานี้จะสำเร็จมีสูงถึงเก้าสิบเปอร์เซ็น!”

ทันทีที่อู๋เป่ยเข้าไปในห้องปรุงยา กัวซวนก็รีบวิ่งออกมาข้างนอกตึกและตะโกนเสียงดังว่า “ทุกท่าน ราชานักปรุงยาหลี่กำลังจะปรุงยา ‘หมื่นเซียนขจัดเภทภัย’!”

เมื่อผู้คนได้ยินชื่อของยานี้ ฝูงชนก็เกิดความปั่นป่วนทันที

“นี่คือสูตรยาอายุวัฒนะ ‘หมื่นเซียนขจัดเภทภัย’ งั้นหรือ! ในอดีตมีคนเผ่าพันธุ์มนุษย์จำนวนมากที่ต้องสังเวยชีวิตเพื่อให้ได้มาซึ่ง สูตรยาอายุวัฒนะนี้ แม้แต่เผ่าเทพก็พยายามช่วงชิงหลายครั้งแต่ก็ไม่สำเร็จ”

“ใช่แล้ว เรื่องนี้ข้าก็เคยได้ยินมา มีผู้มีวรยุทธ์ระดับสูงกล่าวไว้ว่า ตอนที่เผ่าพันธุ์มนุษย์ได้สูตรนี้มา พลังแห่งโชคชะตาของเผ่าพันธุ์เพิ่มขึ้นถึงหนึ่งในสิบ แสดงให้เห็นถึงคุณค่าและความสำคัญของมันว่ามีมากเพียงใด!”

“แต่ดูเหมือนในประวัติศาสตร์ ยังไม่เคยมีใครปรุงยาเม็ดนี้สำเร็จ ไม่รู้ว่าปรมาจารย์ปรุงยาหลี่จะทำได้หรือไม่”

“ระดับปรมาจารย์ปรุงยาแบบเขา หากไม่มั่นใจ ก็คงไม่ลงมือ ข้าคิดว่ามีโอกาสสำเร็จสูงมาก” มีคนแสดงความคิดเห็น

หลังจากกัวซวนกล่าวประกาศ หลิวจือโหมวก็ลอยออกมาข้างหน้าอีกครั้ง เขาประสานมือคำนับผู้คนพร้อมพูดว่า “ข้ารู้ว่าทุกท่านมาที่นี่เพราะราชานักปรุงยาหลี่ รอจนกระทั่งราชานักปรุงยาหลี่ได้รับตำแหน่งจักรพรรดินักปรุงยาแล้ว ข้าคิดว่าทุกท่านคงมีเรื่องอยากให้เขาช่วยปรุงยาอายุวัฒนะกันทั้งนั้น”

ในกลุ่มคน มีขอทานชราเอ่ยว่า “พูดมาก! พวกเราไม่ให้เขาปรุงยา ก็คงมานั่งกินลมเล่นหรือยังไง?”

หลิวจือโหมวยิ้มบาง ๆ แล้วพูดว่า “ท่านผู้อาวุโส ข้าหมายความว่า ทุกท่านสามารถมาลงทะเบียนชื่อไว้ล่วงหน้า เพื่อที่ข้าจะได้นำไปรายงานให้กับจักรพรรดินักปรุงยาในภายหลัง”

เมื่อฝูงชนได้ยินก็เห็นด้วย และแยกย้ายกันเปิดทางให้เหล่าผู้อาวุโสและแข็งแกร่งที่สุดเดินออกมาก่อน

คนเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องเข้าคิว เพราะต่างรู้กันดีว่าใครแข็งแกร่งที่สุดและมีสถานะสูงสุด หากระดับฝีมือใกล้เคียงกันก็จะหลีกทางให้กันเองด้วยความเกรงใจ

จากนั้นหลิวจือโหมวก็เริ่มลงทะเบียนชื่อของทุกคนทีละคน ทุกครั้งที่เขาเขียนชื่อ มือของเขาจะสั่นเล็กน้อย และดูตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อย ๆ

เมื่อเขาลงทะเบียนครบกว่าร้อยคน จึงได้พบกับมรรคาจารย์คนแรก ส่วนคนก่อนหน้านั้นอย่างน้อยก็เป็นปรมาจารย์ระดับจุนทั้งสิ้น

การปรุงหมื่นเซียนขจัดเภทภัยกลับเป็นไปอย่างราบรื่นยิ่งขึ้น เพราะเกี่ยวข้องกับที่อู๋เป่ยเป็นผู้ที่มีพลังหมื่นเซียนระดับสูงสุดโดยกำเนิด เมื่อยาสำเร็จลุล่วง แสงศักดิ์สิทธิ์หนึ่งสายก็พุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า แสงนั้นสาดส่องทั่วทั้งสวรรค์และโลก ทำให้จิตใจของทุกคนสงบนิ่ง เพราะแสงศักดิ์สิทธิ์นี้ได้ขจัดพลังชั่วร้ายในทุกที่จนหมดสิ้น

อู๋เป่ยถือยาอายุวัฒนะเม็ดเล็กขนาดเท่าเมล็ดถั่วลิสง แต่ภายนอกกลับมีแสงสว่างนับหมื่นสายล้อมรอบ แล้วเดินออกมาจากห้องปรุงยาอย่างสง่างาม

กัวซวนเพียงแค่มองยาอายุวัฒนะเม็ดนั้นครั้งเดียวก็พูดด้วยความตื่นเต้นว่า “สำเร็จแล้ว! และนี่ก็เป็นระดับเกรดอมตะอีกครั้ง!”

ทันใดนั้น เสียงหนึ่งดังมาจากด้านนอกว่า “ปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ ท่านจะสามารถปรุง "หมื่นกัลป์ฝันนิรันดร์" เป็นยาในชุดถัดไปได้หรือไม่?”

ชายหนุ่มผู้บำเพ็ญตอบว่า “ข้าสามารถทำได้ทั้งหมด”

อู๋เป่ยพยักหน้า “ถ้าอย่างนั้น ก็ให้ท่านไปเถอะ”

ชายหนุ่มพูดต่อ “จักรพรรดินักปรุงยาหลี่ ท่านขอราคาสักเท่าไรครับ?”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า “ยาอายุวัฒนะนี้ปกติจะทำการประมูล แต่วันนี้ หากท่านให้ราคามาก็ได้”

แม้จะบอกว่าให้ราคาตามสะดวก แต่ชายหนุ่มก็ไม่กล้าตั้งราคาง่าย ๆ เพราะในอนาคตเขายังต้องการให้จักรพรรดินักปรุงยา ปรุงยาให้ ดังนั้นเขาจึงคิดสักพักแล้วพูดว่า “จักรพรรดินักปรุงยาหลี่ท่านคิดว่าหนึ่งหมื่นล้านเหรียญเต๋าจุน จะพอหรือไม่?”

อู๋เป่ยพยักหน้า “ได้” แล้วจึงยื่นยาหมื่นกัลป์ฝันนิรันดร์ให้กับเขา

หนึ่งหมื่นล้านเหรียญเต๋าจุน เทียบเท่ากับประมาณหนึ่งร้อยล้านล้านเหรียญเต้า ซึ่งเป็นราคาที่สูงมาก ราคานี้ค่อนข้างสูงกว่าต้นทุนการปรุงยาขี้ธูปครั้งนี้หลายเท่า

ชายหนุ่มผู้บำเพ็ญยิ้มอย่างดีใจแล้วจ่ายเงินทันที จากนั้นก็ออกจากอาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุด้วยความร่าเริง

ต่อมา กัวซวนได้ยื่นเหรียญตราจักรพรรดินักปรุงยา ด้วยมือทั้งสองให้กับอู๋เป่ย เหรียญตรานี้เป็นเหรียญเดียวในโลก ถูกเก็บรักษามานาน มีสีสันถึงเก้าสี และมีลวดลายซับซ้อนที่สามารถระบุได้ง่าย

เมื่อได้เหรียญตราแล้ว หลิวจือโหมวก็นำสมุดรายชื่อมาให้กับอู๋เป่ย โดยในสมุดนั้นมีชื่อและข้อมูลของผู้ที่ขอให้ปรุงยา รวมทั้งประเภทยาอายุวัฒนะและเวลาที่ต้องการใช้ยาอายุวัฒนะ

อู๋เป่ยมองดูอย่างรวดเร็วแล้วใช้ปากกาทำเครื่องหมายลงไปในสมุด บางสูตรยาก็ไม่สามารถปรุงได้ แต่สามารถปรุงสูตรที่คล้ายกันได้ บางสูตรยาก็ยังไม่แน่ชัด มาจากแหล่งไหนก็ไม่รู้

ยาอายุวัฒนะที่เหลือส่วนใหญ่ เขาสามารถปรุงได้ทั้งหมด ยาอายุวัฒนะเหล่านี้ไม่ได้ต้องการในทันที บางตัวต้องการในสามปี บางตัวห้าปี หรือสามสิบปี และบางตัวก็อาจต้องใช้ในร้อยปี

อู๋เป่ยบันทึกเวลาที่จำเป็นแล้วเรียงลำดับความสำคัญของการปรุงยา จากนั้นให้หลิวจือโหมวไปตอบคำขอของผู้คนข้างนอก แล้วเขาก็เดินออกมาจากห้อง พร้อมยกกำปั้นคำนับพูดว่า “ท่านทั้งหลาย ขอโทษที่ให้รอนานครับ”

“ขอคำนับ จักรพรรดินักปรุงยาหลี่!” ผู้คนที่อยู่ข้างนอกต่างคำนับพร้อมกัน