ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1962

พูดถึงตรงนี้ เขาถามบรรดาผู้อาวุโสว่า “พวกท่านยังมีอะไรจะพูดไหม?”

หัวหน้าสาขาเซี่ยพูดว่า “ท่านประมุขวิธีการสั่งสอนของท่าน ทำให้พวกข้าชื่นชมยิ่งนัก! จากนี้ไป พวกเราจะสนับสนุนท่านประมุขอย่างเต็มที่!”

อู๋เป่ยพยักหน้า “พวกท่านแยกย้ายไปก่อนเถอะ หัวหน้าสาขาทั้งสี่ ตามข้ามาที่ห้องประชุมใหญ่”

เขาเรียกหัวหน้าสาขาทั้งสี่คนมาที่ห้องประชุมใหญ่ อู๋เป่ยถามถึงเป้าหมายหลักของการเดินทางครั้งนี้ว่า “ท่านประมุขอยากรู้ว่า ณ ตอนนี้ เรามีมรดกจากนวลวาหรือไม่?”

พวกเขามองหน้ากันไปมา ฉีเทียนพูดว่า “ท่านประมุข มรดกจากนวลวาย่อมมีแน่นอน แต่…”

อู๋เป่ยพูดว่า “พูดมาเถอะ”

ฉีเทียนพูดต่อ “ท่านประมุข มรดกจากนวลวานั้นกระจายอยู่สามที่ หนึ่งอยู่ที่ซีไห่ซง อีกหนึ่งที่อยู่ตงไห่ซง และอีกส่วนหนึ่งอยู่ที่สำนักอิ่งซงของเรา แต่การเข้าถึงมรดกนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ไม่มีหัวหน้าสาขาใดที่สามารถเข้าใจได้เลย แม้ในประวัติศาสตร์ก็เคยมีผู้มีความสามารถสูงหลายคนมาที่นี่ เพื่อพยายามเข้าใจคำสอนของนวลวา แต่สุดท้ายล้มเหลวไปหมด บางคนถึงขั้นเสียชีวิตไปเลย!”

อู๋เป่ยพูดว่า “ถ้างั้น หัวหน้าสาขาฉีก็ไม่เคยลองใช่ไหม?”

ฉีเทียนยิ้มลำบากใจ “ข้าจะกล้าหรือ ท่านประมุข? เพราะหลายคนที่มีความสามารถเหนือกว่าข้ายังล้มเหลว ข้าเข้าไปคงไม่มีโอกาสแน่ นอกจากนี้ยังมีความเสี่ยงสูงมาก”

อู๋เป่ยพยักหน้า “อืม ข้าเข้าใจที่พวกท่านหมายถึง แต่เมื่อข้าเป็นท่านประมุขแล้ว ถ้าไม่ลองดูข้าก็คงไม่สบายใจ”

หัวหน้าสาขาเซี่ยพูดว่า “ท่านประมุข มรดกจากนวลวาอยู่ในห้องหลังของสำนักเรา”

อู๋เป่ยพูดว่า “นำทางข้าไปเถอะ”

พวกเขานำอู๋เป่ยไปที่ห้องหลังของสำนัก และเมื่อถึงที่หน้าประตูห้องหลังที่ปิดสนิท ดูเหมือนจะไม่มีใครเข้าออกที่นี่มานานแล้ว

ฉีเทียนพูดว่า “ท่านประมุข มรดกอยู่ภายในห้องนี้ แต่ตั้งแต่พันปีที่ผ่านมา ไม่มีใครเข้าไปที่ห้องนี้ได้”

อู๋เป่ยมาถึงหน้าประตูและยื่นมือผลักประตูห้อง หลังจากนั้นประตูห้องก็ปิดลงเสียงดัง ทำให้หัวหน้าสาขาทั้งสี่ตกใจรีบถอยห่างไปเหมือนกับมีบางสิ่งที่น่ากลัวภายในห้อง