ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1982

ผู้หญิงคนนั้นก็มองดูอู๋เป่ยเช่นกัน เธอยิ้มและพูดว่า ฉันคือศิษย์พี่หญิงรอง หลานซิน

อู๋เป่ยรีบก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว แล้วทำความเคารพ ：“ศิษย์น้องหลี่ซวนเป่ย ทำความเคารพศิษย์พี่หญิงรอง”

หลานซินพูดว่า ：“ศิษย์น้องไม่ต้องมากพิธี เมื่อกี้ฉันไปพบอาจารย์มา อาจารย์ก็บอกว่าเพิ่งรับศิษย์มาใหม่หนึ่งคน ฉันแค่มาดู ว่าคนแบบไหนที่ทำให้อาจารย์คิดที่จะรับเป็นศิษย์”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า ：“ศิษย์พี่หญิง อาจารย์รับศิษย์เป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ?”

หลานซินส่ายหัว ：มันผิดปกติมาก ข้อแรก อาจารย์เคยกล่าวไว้ว่า เธอจะไม่รับศิษย์ผู้ชาย ข้อสอง ตอนที่อาจารย์รับศิษย์น้องห้า บอกว่าเธอเป็นศิษย์คนสุดท้าย และจะไม่รับศิษย์อีกต่อไป”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า ：“ตอนนั้นผมปล่อยดาบเล่มหนึ่งออกมา บางทีอาจารย์อาจคิดว่าผมมีคุณสมบัติที่เหมาะสม”

หลานซิน ：“นายไม่เพียงแค่เหมาะสม แต่ยังทำให้อาจารย์หวั่นไหว ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน ไป ศิษย์พี่หญิงจะพานายไปสถานที่แห่งหนึ่ง”

เธอไม่รอให้อู๋เป่ยพูด ก็ดึงแขนของเขา จากนั้นก็ขึ้นขี่แสงดาบ และบินไปยังยอดเขาแห่งหนึ่ง

หลังจากบินมาได้สักพัก ก็เห็นอนุสาวรีย์ศิลาขนาดใหญ่ นั่นคือศิลาทดสอบดาบ เย่เทียนคุ้นเคยกับสิ่งนี้มาก เขาจงใจแสร้งทำเป็นโง่และถามว่า ：“ศิษย์พี่หญิง นี่คืออะไร?”

หลานซินยิ้มและพูดว่า ：“ศิลาทดสอบดาบ ฉันใช้กำลังทั้งหมดปล่อยดาบออกมา ฉันอยากรู้ว่านายจัดอยู่ในลำดับที่เท่าไหร่ในมู่ความแข็งแกร่งที่อยู่ในระดับเดียวกัน”

อู๋เป่ยกะพริบตาแล้วถามว่า ：“ศิษย์พี่หญิง พี่อยู่ลำดับที่เท่าไหร่?”

หลานซินพูดอย่างใจเย็น ：“คุณสมบัติของฉันค่อนข้างดี จัดอยู่ในลำดับที่สามร้อยเก้าของรายนามกษัตริย์เที่ยงแท้”

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง ยกมือขึ้นและปล่อยแสงดาบออกมา ด้วยดาบนี้ มีพลังของเขาสามสิบเปอร์เซ็นต์ อันดับรายนามกษัตริย์เที่ยงแท้บนศิลาทดสอบดาบพลิกไปมา ในที่สุดตำแหน่งอันดับสองก็ว่าง

เมื่อเห็นเช่นนี้ หลานซินก็อุทานว่า ：“ศิษย์น้อง นายคือผู้แข็งแกร่งอันดับสองของรายนามกษัตริย์เที่ยงแท้ในประวัติศาสตร์ เยี่ยมมาก！”

อู๋เป่ยลูบจมูก ：“ศิษย์พี่หญิง ถ้าอย่างนั้นผมคือกษัตริย์เที่ยงแท้แห่งดาบที่ทรงพลังที่สุดในโลกหรือเปล่า?”

หลานซินยิ้มและพูดว่า ：“ไร้สาระ ใช่นายแน่นอน！ และตอนนี้นายยังไม่ได้แปลงกายเป็นเทพ หลังจากแปลงกายเป็นเทพแล้ว อันดับหนึ่งต้องเป็นของนายย่างแน่นอน！”

ขั้นการเปลี่ยนเป็นเทพ หลังเติบโตจากสายฟ้าวิญญาณแรกเกิด แทนที่ร่างกายและกลายเป็นร่างกายหลัก ผู้บำเพ็ญขั้นการเปลี่ยนเป็นเทพ วิญญาณแรกเกิดจะทรงพลังกว่าร่างกายมาก ยิ่งไปกว่านั้นวิญญาณแรกเกิดของผู้บำเพ็ญ ถูกเรียกว่าเทพหยาง！ เทพหยางที่ทรงพลังเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา และสามารถแปลงกายเป็นพันล้านร่างได้

อู๋เป่ย ：“ศิษย์พี่หญิง ผมเป็นแค่กษัตริย์เที่ยงแท้ แต่พี่เป็นถึงเซียนผู้เที่ยงแท้ ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่สามารถเอาชนะพี่ได้”

หลานซินนั้น อยู่ในเซียนผู้เที่ยงแท้ระดับที่สอง นอกจากนี้เธอยังเป็นเซียนดาบด้วย ความแข็งแกร่งของเธอนั้นน่าทึ่งมาก แน่นอนว่าอู๋เป่ยไม่สามารถเอาชนะเธอได้

หลานซิน ：“ศิษย์น้อง นายจะเติบโตขึ้นอีก สักวันก็จะแซงหน้าฉัน ใช่แล้ว ศิษย์น้องมาจากข้างนอก ข้างนอกสนุกไหม?”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า ：“ศิษย์พี่หญิง พี่ไม่เคยออกไปข้างนอกเหรอ?”

หลานซินถอนหายใจเบาๆ ：“ไม่เคยหรอก อาจารย์บอกว่า ก่อนจะถึงเซียนผู้เที่ยงแท้ระดับที่สาม ห้ามออกจากโลกนี้”

อู๋เป่ยประหลาดใจมาก ：“เซียนผู้เที่ยงแท้ระดับที่สองก็แกร่งมากเช่นกัน ทำไมอาจารย์ถึงไม่ปล่อยให้พี่ออกไป?”

หลานซิน ：“ก็ไม่รู้เหมือนกัน ศิษย์น้อง นายลองพูดกับอาจารย์ แล้วพาฉันออกไปเดินเล่นได้ไหม?”

อู๋เป่ยส่ายหัว ：“อืม ถ้ามีโอกาส ผมจะลองถามอาจารย์ดู”

ในเวลานี้อู๋เป่ยอยู่ในตำแหน่งระดับที่สองของกษัตริย์เที่ยงแท้ เขียนชื่อของอู๋เป่ยลงไป ：หลี่ซวนเป่ย！

ศิลาทดสอบดาบไม่ได้มีแค่แผ่นเดียว เมื่อบนรายการจัดอันดับมีการเปลี่ยนแปลง โลกวิถีแห่งดาบก็จะสั่นสะเทือน สำนักไหนมีปีศาจนักดาบเกิดขึ้นอีก?

หลานซินยังมีสิ่งที่ต้องทำ ดังนั้นเธอจึงคุยกับอู๋เป่ยสองสามคำแล้วจากไป

อู๋เป่ยคำนวณเวลา เขาออกจากบ้านมาครึ่งเดือนแล้ว เขาคิดถึงลูกชาย ในเวลาเดียวกันเขาก็กำลังคิดว่าจะย้ายครอบครัวมาอยู่ที่นี่หรือไม่ ยังไงซะเขาก็เป็นเทียนจุนของโลกเพียวเมี่ยว ไม่มีที่ใดปลอดภัยไปกว่าที่นี่

หลังจากกล่าวอำลาเพียวเมี่ยวเทียนจุน เขาก็ออกจากโลกเพียวเมี่ยว ผ่านเครื่องกลข้ามมิติ และกลับสู่โลกมนุษย์

เครื่องกลข้ามมิติของโลกแห่งไท้ซิงเมื่ออยู่ในโลกมนุษย์ ก็เปรียบเสมือนเกาะแห่งหนึ่ง ที่นี่มีศิษย์ของลัทธิเซียนไท่ชิงดูแล

กว่างเฉิงจื่อเป็นอาจารย์ของหวงตี้ เป็นหนึ่งในเซียนเทพที่ทรงพลังที่สุด อยู่ในระดับมรรคาจารย์ ถ้ำจวนของเขาต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

ทั้งสองหลบหนีมาหลายพันไมล์ และลงบนหุบเขาแห่งหนึ่ง ในหุบเขามีดอกไม้เบ่งบาน เหมือนฤดูใบไม้ผลิตลอดทั้งปี และมีสัตว์ป่ามากมาย

อีกด้านของหุบเขา มู่หรงซือซือโบกมือ ก็มีประตูศิลาปรากฏบนกำแพงหิน ทั้งสองเดินเข้าไป หลังประตูศิลาหินมีบันไดหินที่ทอดยาวลงไปหลานสิบเมตร ก็เป็นห้องศิลาขนาดใหญ่

มู่หรงซือซือกดกลไกในห้องศิลา และประตูด้านข้างก็เปิดออก หลังจากผ่านประตูนี้ ก็มีตำหนักขนาดใหญ่

ในขณะนี้ บนเตียงศิลา ใบหน้าของอู๋เอ้าซวงซีดเซียว เธอกำลังทำการรักษาอาการบาดเจ็บ และมีพลังสีดำบางอย่างอยู่ที่หว่างคิ้วของเธอ

เมื่อทั้งสองเข้ามา เธอลืมตาขึ้นทันที และมองเห็นอู๋เป่ย

เธอรู้สึกดีใจมาก ：“เจ้าเด็กเหลือขอ นายมาได้ยังไง?”

อู๋เป่ย ：“มาดูว่าเธอตายหรือยัง ถ้าอ่อนแอก็อย่าไปต่อสู้กับคนอื่น ตอนนี้เป็นไงล่ะ โดนทำร้ายจนพิการไปครึ่งหนึ่งแล้ว”

อู๋เอ้าซวงสบถ“เชอะ”หนึ่งคำ ：“ถ้าไอ้เด็กคนนั้นไม่ใช้ยาพิษ ฉันคงฆ่ามันไปนานแล้ว！”

อู๋เป่ยไม่พูดให้เสียเวลา เดินเข้าไปรักษาทำการรักษาเธอ แน่นอนว่าวิธีการของเขานั้นเหนือชั้นมาก อู๋เอ้าซวงทนอาการบาดเจ็บจากพิษที่ไม่ดีขึ้นมาครึ่งเดือน แต่ภายในไม่กี่นาทีเขาก็รักษาจนหาย

หลังจากคายเสมหะสีดำออกจากปาก อู๋เอ้าซวงก็รู้สึกผ่อนคลายไปทั้งตัว เธอหัวเราะ“ฮ่าๆ” และพูดว่า ：“ไม่คิดว่าทักษะทางการแพทย์ของไอ้เด็กเหลือขอจะเหนือชั้นขนาดนี้ ต่อไปฉันก็ไม่ต้องกลัวว่าจะได้รับบาดเจ็บอีกแล้ว”

อู๋เป่ยมองไปรอบๆ ยิ้มและพูดว่า ：“นี่คือจวนเซียนที่เธอเอ่ยถึงเหรอ?”

อู๋เอ้าซวงพยักหน้า ：“ตอนนี้เราอยู่ชั้นนอกของจวนเซียน ฉันไม่สามารถเปิดด้านในได้ แต่มรดกของที่นี่ก็ทรงพลังมากเช่นกัน ตอนนี้ ฉันเปิดถ้ำศักดิ์สิทธิ์ออกแล้ว”

อู๋เป่ยเหลือบมอง แล้วพูดว่า ：“ถ้ำศักดิ์สิทธิ์ของเธอไม่ค่อยมั่งคงมากนัก ทำการฝึกฝนเร่งรีบเกินไป”

อู๋เอ้าซวง ：“การฝึกฝนของนายเร็วกว่าฉันอีกไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้เป็นปรมาจารย์วิญญาณแรกเกิดแล้วใช่ไหม?”

อู๋เป่ย ：“พวกเราต่างกัน ค่อยคุยเรื่องนี้ทีหลัง ไป พาฉันไปชมจวนเซียนหน่อย”