ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1994

หลังจากฟ้ามืดได้ไม่นาน ทั้งสองคนก็มาถึงหน้าประตูเมืองหยวนตูแล้ว ประตูเมืองหยวนตูสูงหลายร้อยเมตร หนาสามสิบเมตร มีหน้าไม้อันทรงพลังและธนูขนาดยักษ์อยู่บนกำแพงเมือง นอกจากนี้ยังมีทหารจำนวนมากเฝ้าอยู่

มองเห็นทหารเหล่านี้ อู๋เป่ยประหลาดใจอย่างมาก : “ทหารเหล่านี้ป้องกันสัตว์ประหลาดเหรอ”

เสี่ยวอู่ส่ายหน้า : “มันถูกใช้เพื่อปกป้องมนุษย์จากตัวเอง ท่ามกลางป่าทุรกันดาร นักล่าสัตว์ประหลาดบางคนได้ก่อตั้งองค์กรทางทหารขึ้นมา พวกเขามักจะเข้าไปในเมืองและปล้นสะดม”

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว : “นักล่าสัตว์ประหลาดเข้าไปปล้นเมืองเหรอ”

เสี่ยวอู่ : “ในสายตาของพวกเขา คนที่อยู่ในเขตปลอดภัยเป็นเหมือนขยะ เป็นอาหารของสัตว์ประหลาด เป็นเรื่องปกติที่จะปล้นทรัพย์สินของขยะเหล่านี้”

อู๋เป่ย : “คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีองค์กรทางทหารด้วย!”

เสี่ยวอู่ : “ท่ามกลางพวกเขา บางคนแต่งตั้งตัวเองเป็นแม่ทัพ บางคนแต่งตั้งตัวเองเป็นราชา แข็งแกร่งอย่างมาก เพียงแต่ คนเหล่านี้มักจะถูกสัตว์ประหลาดโจมตีอย่างหนัก ล่มสลายได้ง่ายอย่างมาก”

“กลุ่มองค์กรเหล่านี้ ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดก็แค่จอมเวทย์ ตัวคนเดียวไม่มีพลังในการต่อสู้กับสัตว์ประหลาดระดับแปดหรือเก้าได้ แต่ถ้าหากพวกเขาร่วมมือกัน ก็จะมีโอกาสฆ่าสัตว์ประหลาดระดับสูงได้”

ระหว่างที่พูด ทั้งสองเข้าไปในเมืองหยวนตูแล้ว ทันทีที่เข้าประตูเมือง ก็ถูกเก็บเงินหนึ่งร้อยเหรียญวิญญาณเป็นค่าธรรมเนียมแรกเข้าประตูเมือง ค่าใช้จ่ายแบบนี้ ไม่ใช่คนธรรมดาที่สามารถแบกรับได้ ดังนั้นในเมืองหยวนตูจึงไม่มีคนจน

เข้ามาในเมืองได้แล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าที่นี่จะเจริญรุ่งเรืองกว่าเมืองอู่หลิงอย่างมาก แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

อู๋เป่ย : “เสี่ยวอู่ พวกเราต้องสร้างเตายาหนึ่งอัน มีเตายาแล้ว พวกเราก็สามารถปรุงยาอายุวัฒนะของขั้นจิตวิญญาณและขั้นจอมเวทย์ได้ เพิ่มพลังอย่างรวดเร็ว”

เสี่ยวอู่ : “อืม พี่อู๋ คุณดูดซับพลังของสัตว์ประหลาดระดับแปดสองตัวแล้ว จำเป็นต้องใช้โอกาสในครั้งนี้ทะลวงกลายเป็นจอมเวทย์!”

อู๋เป่ย : “จิตวิญญาณระดับห้า มีคนเคยฝึกถึงระดับสุดท้ายไหม”

เสี่ยวอู่พูด : “คนส่วนใหญ่ล้วนแล้วฝึกฝนถึงขั้นฝึกฝนร่างกายระดับที่สามและสี่ ขั้นจิตวิญญาณยิ่งไม่ต้องพูดถึง มากสุดก็แค่ขั้นจิตวิญญาณระดับที่หนึ่ง ขั้นจิตวิญญาณระดับที่สองก็ถือว่าเป็นยอดฝีมือแล้ว ขั้นจิตวิญญาณระดับที่สามถือว่าเป็นจุดสูงสุดแล้ว สำหรับจิตวิญญาณระดับที่สี่ ว่ากันว่าหลายร้อยปีถึงจะปรากฏตัวหนึ่งคน ว่ากันว่าเคยมีคนฝึกสำเร็จในประวัติศาสตร์”

อู๋เป่ย : “ขั้นจิตวิญญาณฝึกฝนง่ายอย่างมาก มากสุดสองสามวันก็ฝึกสำเร็จแล้ว ขั้นจอมเวทย์ที่อยู่ข้างหลังของมันถึงจะน่าสนใจเล็กน้อย จากมุมมองของฉัน เริ่มจากผู้บำเพ็ญของจอมเวทย์ระดับสี่ ถึงจะคู่ควรกับสิ่งที่เรียกว่าจอมเวทย์ที่แท้จริง”

ที่แท้ ระดับแรกของจอมเวทย์เป็นการตรัสรู้ ระดับที่สองใช้วัตถุภายนอกเพื่อสื่อสารวิถีแห่งสวรรค์ทางอ้อม ระดับที่สามเรียนรู้คาถาศักดิ์สิทธิ์ ระดับที่สี่ถึงจะเป็นการรวบรวมพลังเวทย์ มีเพียงจอมเวทย์ที่มีพลังเวทย์เท่านั้น ถึงจะเป็นจอมเวทย์ที่แท้จริง ระดับสุดท้าย ต้องรวมพลังเวทย์และจิตวิญญาณเข้าด้วยกัน ก่อตัวเป็นเทพแห่งเวทย์! ในระดับนี้ยากที่สุด ดังนั้นในประวัติศาสตร์ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครไปถึงระดับนี้

เดินอยู่ในเมืองหยวนตูสักพักหนึ่ง อู๋เป่ยรู้สึกว่ามันเป็นเหมือนกับเมืองหลวง เจริญรุ่งเรืองหรูหรา ในขณะเดียวกันก็เฉยเมยอย่างมาก เดินไปเรื่อยๆสักพักหนึ่ง เขามองเห็นศพที่ไม่สมบูรณ์หลายศพถูกลากออกมา คนรอบข้างล้วนแล้วคุ้นชินกับสิ่งนี้ ไม่มองแม้แต่นิดเดียว

เสี่ยวอู่กระซิบพูด : “พี่อู๋ ศพเหล่านี้ล้วนแล้วเคยถูกสัตว์ประหลาดกิน สัตว์ประหลาดระดับสูงที่อาศัยอยู่ในเมือง ได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นแขกผู้มีเกียรติจากครอบครัวผู้มั่งคั่งในเมือง ต้องให้อาหารเลือดแก่พวกเขา”

อู๋เป่ยโกรธอย่างมาก : “มีสัตว์ประหลาดอาศัยอยู่ในเมืองเหรอ”

เสี่ยวอู่ส่งสัญญาณให้เขาพูดเบาหน่อย : “พี่อู๋ เหมือนกับเมืองใหญ่อย่างเมืองหยวนตูแบบนี้ โดยทั่วไปแล้วมักจะมีสัตว์ประหลาด สัตว์ประหลาดเหล่านี้ ต่ำสุดก็เป็นระดับเจ็ด”

อู๋เป่ย : “ทำไมสัตว์ประหลาดต้องกินมนุษย์ด้วย ทำไมไม่ไปกินสัตว์ประหลาดอื่น”

เสี่ยวอู่ : “ฉันเคยได้ยินมาว่า สัตว์ประหลาดกินมนุษย์ จะได้รับพลังเหมือนกับมนุษย์ฆ่าสัตว์ประหลาด”

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง : “มนุษย์ที่กินยิ่งแข็งแกร่งเท่าไหร่ พลังที่ได้รับก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้นเหรอ”

เสี่ยวอู่ : “ดูเหมือนว่าจะใช่ ดังนั้น สัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งบางตัวกินแค่มนุษย์ที่แข็งแกร่งเท่านั้น”

มองเห็นเงิน ในไม่ช้าพ่อค้าคนนี้ก็เชิญชายวัยกลางคนร่างเตี้ยคนหนึ่งออกมา ชายคนนั้นถือกาน้ำชาเล็กๆ ในมือซ้าย ระหว่างที่จิบชาไปด้วย พร้อมกับเดินมาอย่างเชื่องช้า

เขาเหลือบมองอู๋เป่ยหนึ่งที บนใบหน้าอ้วนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พูด : “ผมชื่อจินซันฉี! คุณลูกค้าใจกว้างขนาดนี้ อยากสร้างอะไรเหรอ”

อู๋เป่ยหยิบภาพวาดออกมาบางส่วน เขาเตรียมสิ่งเหล่านี้ที่โรงเตี๊ยม มีประมาณหนึ่งร้อยกว่าภาพ แต่ละภาพมีโครงสร้างและรูปร่างที่แตกต่างกัน วัสดุที่ใช้ก็แตกต่างกันเช่นกัน

จินซันฉีเหลือบมองหนึ่งที เผยสีหน้าที่แปลกประหลาดออกมาทันที : “สิ่งที่คุณต้องการสร้างซับซ้อนเกินไป ต่อให้ผมสร้างออกมา คุณอาจจะไม่สามารถประกอบเข้าด้วยกัน”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “นี่เป็นเรื่องของผม เพียงแค่คุณสร้างสิ่งเหล่านี้ออกมา ส่วนที่เหลือไม่เกี่ยวข้องกับร้านค้า”

จินซันฉีจิบชาอีกสองสามคำ พูด : “สิ่งเหล่านี้ ผมต้องใช้แรงงานทั้งหมด ทำงานหนักสามวัน ร้านของผมแห่งนี้ รายได้ต่อวันคือสองแสนเหรียญวิญญาณ คุณเหมาสามวัน ผมต้องเก็บหกแสนเหรียญวิญญาณกับคุณ เพียงแต่ การเหมานั้นมีผลกระทบต่อธุรกิจของผม ผมต้องเก็บค่าใช้จ่ายอย่างอื่นเพิ่ม คุณจ่ายให้ผมหนึ่งล้านก็แล้วกัน!”

อู๋เป่ยพูด : “เหรียญวิญญาณที่อยู่ในกระสอบใบนี้เกินหนึ่งล้าน พวกคุณสร้างเสร็จแล้ว ก็จะเป็นของคุณทั้งหมด”

จินซันฉีหัวเราะทันที : “ไม่มีปัญหา ทิ้งวัสดุเอาไว้ หลังจากสามวัน คุณมารับของได้เลย”

อู๋เป่ยวางวัสดุลง พูดด้วยรอยยิ้ม : “ลำบากแล้ว หลังจากสามวัน ผมจะกลับมา”

กลับมาถึงโรงเตี๊ยม อู๋เป่ยยังคงฝึกฝนต่อไป ในคืนนั้น เขาทะลวงไปถึงจิตวิญญาณระดับที่สาม ระดับที่สอง สำหรับเขาแล้วง่ายอย่างมาก เขาไม่จำเป็นต้องใช้พวกอาวุธไม้กายสิทธิ์เลยด้วยซ้ำ ก็สามารถสื่อสารกับสวรรค์และโลกได้ เพราะว่าเขาเปิดประตูสวรรค์แล้ว

ระดับที่สาม เป็นคาถาศักดิ์สิทธิ์ สิ่งนี้สำหรับเขาแล้วก็ไม่ยากเหมือนกัน ด้วยการสนับสนุนของเจตจำนงสวรรค์ และยังกระตุ้นพลังวิญญาณ ทันทีที่เขาเรียนรู้คาถาศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นทันที

วันถัดไป เขาไปซื้อตำราคาถาศักดิ์สิทธิ์สองสามเล่ม พร้อมกับซื้อสมุนไพรบางส่วน เพื่อเตรียมการปรุงยาในภายหลัง