ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1997

อู๋เป่ยคิดไม่ถึงเลยว่า ยาอายุวัฒนะเสินเหมินนี้จะสามารถปลดล็อกพลังที่ถูกระงับของตัวเองได้จริง เพียงแต่ เขากลับไม่ได้ปลดปล่อยพลังนี้ออกมา เพราะว่าเขายังไม่จำเป็นต้องใช้งานชั่วคราว ในเวลาเดียวกัน เขาก็เข้าใจบทบาทของโลกเซินหลัวที่มีต่อเขาแล้วเหมือนกัน นั่นคือต้องปรับตัวให้เข้ากับภัยพิบัติล่วงหน้า เตรียมการล่วงหน้าจากสิ่งนี้

“ดูเหมือนว่า วิชาการฝึกฝนของที่นี่จะมีประสิทธิภาพอย่างมากต่อช่วงภัยพิบัติ นอกจากนี้ ฉันยังต้องปรุงยาอายุวัฒนะบางส่วน ใช้ในช่วงภัยพิบัติ”

ต่อจากนี้ เขาปรุงยาอายุวัฒนะที่เหลืออีกสามอย่างออกมาทั้งหมด ยาอายุวัฒนะที่เหลืออีกสามอย่าง ต่างมีประโยชน์ในตัวมันเอง เขาทำการปรับแต่งทั้งหมด ทำให้พวกมันสามารถใช้กับมนุษย์ได้

ปรุงยาอายุวัฒนะเสร็จ เขาก็ไม่รีบส่งยาอายุวัฒนะออกไปเช่นกัน แต่เป็นการให้หม่าเป่าอวี่ไปซื้อสมุนไพรต่อไป เขาตัดสินใจวิจัยยาอายุวัฒนะอีกสองสามอย่าง เพื่อทะลวงจอมเวทย์ระดับที่ห้า รวบรวมเทพแห่งเวทย์

จากนั้นผ่านไปอีกสามวัน ขณะที่เขากำลังฝึกฝนอยู่เรื่อยๆ พร้อมกับศึกษาสมุนไพรที่หม่าเป่าอวี่เอามาให้ด้วย

ในเวลาเดียวกัน เขาให้หม่าเป่าอวี่เอายาอายุวัฒนะทั้งสี่อย่างส่งไปให้สัตว์ประหลาดเหล่านั้นอย่างต่อเนื่อง อย่างที่คาด สัตว์ประหลาดทั้งสี่ดีใจอย่างมาก ไม่เพียงแต่มอบรางวัลมากมายให้หม่าเป่าอวี่ และยังมอบสมุนไพรหายากจำนวนมากให้เขาด้วย นอกจากนี้ ตอนที่เขากลับมา เอาสูตรยาเก้าอย่างกลับมาด้วย และยังมีสมุนไพรที่จำเป็นต่อการปรุงยาของสูตรยาอายุวัฒนะทุกชนิด

อู๋เป่ยกลับไม่รีบปรุง เขาเลือกสมุนไพรที่เขาจำเป็นต้องใช้ออกมาจากในนั้นหลายอย่าง บวกกับสมุนไพรที่เขาเลือกก่อนหน้านี้ ปรุงยาอายุวัฒนะเทพแห่งเวทย์อย่างเป็นทางการ!

สองวันต่อมา ขั้นจิตวิญญาณระดับที่ห้าอันแข็งแกร่งของอู๋เป่ย เริ่มดูดซับพลังเวทย์อันทรงพลังที่บริสุทธิ์ ภายใต้บทบาทของยาอายุวัฒนะเทพแห่งเวทย์ ก่อตัวสำเร็จ!

ทันทีที่เทพแห่งเวทย์ของอู๋เป่ยปรากฏตัว เขาก็รู้ว่าพลังของตัวเองนั้นเทียบเท่ากับสัตว์ประหลาดระดับที่เก้าแล้ว กระทั่งแข็งแกร่งกว่า

เพียงแต่ ตอนนี้เขาไม่สามารถฝึกฝนต่อไปได้แล้ว เพราะว่าขั้นตงเทียนต่อจากนี้ ไม่มีคู่มือการฝึกฝน

หลังจากทะลวง เขาปลดปล่อยลมปราณของตัวเองออกมาทั้งหมด ทันใดนั้น ทั่วทั้งเมืองหยวนตูล้วนแล้วถูกปกคลุมไปด้วยลมปราณของเขา กลุ่มสัตว์ประหลาดที่ทรงพลังตื่นตระหนก

อู๋เป่ยในเวลานี้ ถูกห่อหุ้มด้วยเปลวไฟเป็นชั้นๆ เขาลอยขึ้น บินออกไปนอกเมือง

หลังจากนั้นไม่นาน เขาร่อนลงบนภูเขาในถิ่นทุรกันดาร เขาเพิ่งลงมาถึง ก็มีสัตว์ประหลาดบินมาจากทางเมืองหยวนตูสิบกว่าตัว

สัตว์ประหลาดเหล่านัน้ อ่อนสุดคือระดับเจ็ด หลังจากนั้นมีสัตว์ประหลาดระดับแปดสี่ตัว สัตว์ประหลาดระดับเก้าสองตัว