ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2010

อู๋เป่ย: "เซิ่นพั่วเซียว เจ้าก็มีความสามารถบ้างจริงๆ ถึงได้เดินมาถึงจุดสิ้นสุดขั้นที่สองของหนทางแห่งผู้เที่ยงแท้ได้ แต่ว่า เจ้าก็ได้มาเท่านี้แหละ"

เซิ่นพั่วเซียว: "ท่านก็ทำให้ข้าประหลาดใจไม่น้อย ข้าคิดว่าไม่มีใครนอกจากข้า ที่จะสามารถมาถึงที่นี่ได้"

อู๋เป่ย: "ตอนนี้ เจ้าจะไสหัวไปไหนก็ไปซะ กลับไปทางที่เจ้ามาก็แล้วกัน" คำพูดนี้เป็นการตอบกลับความไร้มารยาทก่อนหน้านี้ของอีกฝ่าย

เซิ่นพั่วเซียวไม่ได้โกรธ แต่ยิ้มแล้วกล่าวว่า: "พี่หลี่ จากที่เห็นแล้ว ท่านก็แข็งแกร่งไม่น้อย เช่นนั้น ทำไมเราไม่ร่วมมือกันเปิดประตูบานนี้ล่ะ?"

อู๋เป่ย: "ข้าจำเป็นต้องร่วมมือกับเจ้าด้วยหรือ?"

ขณะที่พูด เขาก็เดินตรงไปหาเซิ่นพั่วเซียว อีกฝ่ายถอยหลังไปหนึ่งก้าว ก่อนจะพูดอย่างเยือกเย็นว่า: "พี่หลี่ ท่านคิดจะลงมือกับข้าหรือ?"

อู๋เป่ย: "เจ้าเรียกใครว่าพี่น้องกัน?"

เซิ่นพั่วเซียวพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น: "พี่หลี่ บิดาข้าคือผู้แข็งแกร่งแห่งยุคในระดับสี่ยุค! ตระกูลของข้ามีผู้แข็งแกร่งแห่งยุค ถึงสามคนประจำการอยู่! ด้วยพื้นเพของข้า เช่นนี้ไม่คู่ควรจะเป็นพี่น้องกับพี่หลี่หรือ?"

อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจ: "เจ้าเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ใช่ไหม? บิดาเจ้าก็เป็นมนุษย์ แต่กลับเป็นผู้แข็งแกร่งแห่งยุคระดับหกยุค เขาทำได้อย่างไร?"

เซิ่นพั่วเซียว: "การฝึกฝนในจักรวาลอื่นๆ ก็สามารถเป็นผู้แข็งแกร่งแห่งยุคได้เช่นกัน"

อู๋เป่ย: "อย่างนี้นี่เอง ดูเหมือนว่าตระกูลของเจ้าจะทรงอิทธิพลไม่น้อยเลย"

เซิ่นพั่วเซียว: "ก็นับว่าไม่เลวนัก อย่างน้อยต่อหน้าเผ่าเทพ ตระกูลของข้าก็พอจะปกป้องตัวเองได้"

อู๋เป่ย: "สถานที่ก่อนหน้านี้ เจ้าลองเข้าไปหรือยัง?"

เซิ่นพั่วเซียว: "ทะเลแห่งความโกลาหลอันตรายเกินไป ส่วนสุ่ยเทียนหยวนก็แทบจะไม่มีโอกาสรอด ข้าตั้งเป้าหมายไว้ที่ หนทางแห่งผู้เที่ยงแท้ขั้นที่สาม เพราะที่นั่นมีสิ่งที่ข้าต้องการ คือสุดยอดขุมทรัพย์"