ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2050

ขณะนั้นเงาร่างหนึ่งพุ่งไล่ตามขึ้นมา ขวางหน้าอู๋เป่ย เขายกมือขึ้นประสานคำนับ พลางยิ้มแล้วกล่าวว่า "ปรมาจารย์ปรุงยาอู๋ ฉันต้องขออภัยที่ล่วงเกินเมื่อครู่ ตัวฉันคือประมุขแห่งสำนักมังกรพยัคฆ์—เหอไท่!"

อู๋เป่ยมีสีหน้าเรียบเฉย เอ่ยเสียงเย็นว่า"คุณจะขวางทางฉันหรือ?"

ประมุขเหอไท่หัวเราะแล้วกล่าว "ไม่กล้า! สำนักมังกรพยัคฆ์ของเราถึงจะเป็นเพียงสำนักสี่ดวงดาว แต่เมื่อไม่นานมานี้เราได้รับสวนสมุนไพรโบราณมาแห่งหนึ่ง ไม่ทราบว่าปรมาจารย์ปรุงยาอู๋สนใจจะไปดูหรือไม่?"

อู๋เป่ยนิ่งไปครู่หนึ่ง กล่าวว่า "ในเมื่อประมุขเหอเชิญชวนอย่างจริงใจ เช่นนั้นฉันจะไปดูก็แล้วกัน"

เหอไท่เชิญอู๋เป่ยกลับมายังตำหนัก จากนั้นหยิบแหวนทองแดงวงหนึ่งออกมาแล้วกล่าวพร้อมรอยยิ้ม "ปรมาจารย์ปรุงยาอู๋ สวนสมุนไพรอยู่ในมิติของแหวนวงนี้"

อู๋เป่ยถามว่า "เจ้าของแหวนวงนี้เป็นใครหรือ?"

เหอไท่ตอบว่า "เป็นของปรมาจารย์ปรุงยาในยุคโบราณ ผู้เป็นศิษย์เอกของมรรคาจารย์โอสถ ภายในมิติมีกฎเกณฑ์สมบูรณ์แบบ อีกทั้งยังเต็มไปด้วยสมุนไพรจำนวนมาก หลังจากที่ฉันได้มันมา ฉันไม่กล้าประกาศออกไป เพียงส่งคนออกตามหาผู้เชี่ยวชาญด้านการปรุงยา และหวังที่จะฝึกนักปรุงยาของเราเอง เพื่อจะได้ใช้ประโยชน์จากสมุนไพรในนั้น"

พูดจบ เขาโยนแหวนขึ้นกลางอากาศ แหวนปลดปล่อยแสงเจิดจ้าออกมา กลางแสงปรากฏประตูสีเขียวเรืองรองบานหนึ่ง

อู๋เป่ยกล่าวกับเหอไท่ว่า "ขอเชิญท่านประมุขเหอไปด้วยกันกับฉันเถิด"

เหอไท่หัวเราะพลางกล่าวว่า "แน่นอนอยู่แล้ว" จากนั้นทั้งสองเดินเคียงกันเข้าสู่ประตูแสง

หลังจากพวกเขาหายลับไป เหอฮวนก็พยายามจะตามเข้าไปด้วย แต่กลับถูกเหล่าผู้อาวุโสขัดขวาง

"เหอฮวน มิตินั้นไม่ใช่ที่ที่หนูเข้าไปได้"

เหอฮวนขมวดคิ้ว "ทำไมฉันจะเข้าไปไม่ได้?"

ผู้อาวุโสคนหนึ่งกล่าวว่า "บุรุษผู้นั้นต้องมีความเชี่ยวชาญในการปรุงยาสูงส่งอย่างยิ่ง และแหวนวงนี้ที่จริงแล้วคือสถานที่ที่มรรคาจารย์โอสถใช้ค้นหาผู้สืบทอด เมื่อเขาเข้าไป จะต้องเผชิญกับการทดสอบการสืบทอด ซึ่งระหว่างนั้นเขาจะต้องปรุงยาตลอดเวลา ด้วยเช่นนี้ ยาที่เขาปรุงจะตกเป็นของสำนักมังกรพยัคฆ์ของเราโดยปริยาย"

อีกคนกล่าวเสริมว่า "การสืบทอดมรรคาจารย์โอสถ ไม่ใช่สิ่งที่ผู้ปรุงยาธรรมดาจะผ่านได้ เขาน่าจะต้องหมดอายุขัยในนั้น และกลายเป็นผู้ปรุงยาให้สำนักมังกรพยัคฆ์ตลอดไป"

เหอฮวนโกรธจนตัวสั่น "พวกท่านจะใช้เล่ห์กลกับอาจารย์ของฉันหรือ!"

ผู้อาวุโสกล่าวอย่างไม่สะทกสะท้าน "ผู้ปรุงยาระดับนั้นไม่มีทางมารับใช้พวกเรา นี่คือหนทางเดียวที่จะรั้งเขาไว้ได้"

เหอฮวนรับไม่ได้ "แต่อาจารย์ของฉันทรงพลังยิ่ง หากเขาผ่านการทดสอบสืบทอดนี้ไปได้ พวกท่านจะทำอย่างไร?"

ผู้อาวุโสหัวเราะเบาๆ "ถ้าเขาผ่านก็ยิ่งดี เขาจะต้องขอบคุณพวกเราที่มอบโอกาสนี้ให้ หลังจากนั้นสำนักมังกรพยัคฆ์ก็จะมีที่พึ่งพาอันแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น"

เหอฮวนได้แต่กล่าวด้วยเสียงหมดแรง "พวกท่านมันเจ้าเล่ห์นัก!"

เมื่ออู๋เป่ยเข้าไปในพื้นที่ภายในแหวน เขาพบว่าสถานที่แห่งนี้กว้างใหญ่มาก และเต็มไปด้วยไอวิญญาณอย่างอุดมสมบูรณ์ อีกทั้งเมื่อมองไปรอบๆ ก็พบกับภูเขาเขียวชอุ่มและสายน้ำใสสะอาด เขายังได้กลิ่นสมุนไพรมากมายลอยมาตามลม

เหอไท่หัวเราะพร้อมกล่าวว่า “ปรมาจารย์ปรุงยาอู๋ นี่คือมิติภายในแหวน เชิญคุณสำรวจตามสบาย”

ทันใดนั้น เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในจิตของอู๋เป่ย “ผู้ปรุงยาที่มาใหม่ ท่านยินดีจะรับการทดสอบเพื่อสืบทอดวิถีปรุงยาหรือไม่?”

อู๋เป่ยสะกิดใจขึ้นมาทันที “ที่นี่มีการสืบทอดวิถีปรุงยา? สืบทอดของผู้ใด?”

เสียงนั้นตอบกลับ “เป็นการสืบทอดของมรรคาจารย์โอสถ”

ถึงแม้ว่าอู๋เป่ยจะมีความเชี่ยวชาญด้านปรุงยามากอยู่แล้ว แต่เขาไม่ได้ปฏิเสธในทันที เขาถามต่อ “หากฉันรับการสืบทอดนี้ ฉันจะได้รับประโยชน์อะไร?”

เสียงนั้นตอบว่า “ท่านจะได้รับสมุนไพรล้ำค่าจำนวนมากที่มรรคาจารย์โอสถผนึกไว้ รวมถึงทักษะปรุงยาที่ล้ำเลิศที่สุด!”

อู๋เป่ยสนใจเพียงสมุนไพร จึงถามต่อว่า “สมุนไพรแบบใด?”

เสียงนั้นกล่าว “บางส่วนมาจากจักรวาลหลัก”

อู๋เป่ยหัวใจเต้นรัว “สมุนไพรจากจักรวาลหลัก? มีจำนวนเท่าใด?”

“ทั้งหมดห้าสิบสามต้น”

แต่สำหรับเขาแค่มองดู ลงปลายปากกา ในกระดาษที่เต็มไปด้วยตัวหนังสือ

อู๋เป่ยใช้เวลาเพียงห้านาทีในการเขียนคำตอบสามพันข้อทั้งหมด

ในเวลานี้ กระดาษแผ่นนั้นเปล่งแสงห้าสีออกมา ก่อนจะลุกไหม้กลายเป็นเสี่ยวติ่งขนาดเล็กที่เปล่งแสงห้าสีลอยอยู่กลางอากาศ

เย่าหวู่กล่าวว่า “ขอแสดงความยินดี ท่านได้รับคะแนนสูงสุด การที่จะทำให้ภาชนะติ่งนี้ได้ จำเป็นต้องตอบถูกทุกคำถาม และมีคำตอบหนึ่งในสิบที่ดีกว่าคำตอบต้นฉบับ ภายในภาชนะติ่งนี้ มีพลังที่อาจารย์ทวดและเหล่าศิษย์ได้ฝากไว้ และทั้งหมดนี้จะเป็นของท่านตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป”

สิ้นคำพู เสี่ยวติ่งก็เข้าหาอู๋เป่ย เขารับมันไว้ในมือก่อนที่เสี่ยวติ่งจะสลายกลายเป็นพลังงานมหาศาล ไหลเข้าสู่ตันเถียนของเขา พร้อมปลดปล่อยพลังเก่าแก่และลึกลับออกมาไม่ขาดสาย

เย่าหวู่กล่าวต่อ “การทดสอบในด่านที่สอง ท่านต้องชมกระบวนการปรุงยาของอาจารย์ทวด ท่านสามารถรับชมซ้ำได้มากที่สุดสามครั้ง จากนั้นจึงค่อยลองปรุงยาตาม”

อู๋เป่ยกล่าวด้วยความมั่นใจ “เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องยาก เริ่มได้เลย”

ในวินาทีนั้นเอง ชายรูปร่างสูงใหญ่ปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้า เขากำลังลงมือปรุงยา อู๋เป่ยจ้องมองอย่างตั้งใจ เขาพบว่าระดับการปรุงยาของมรรคาจารย์โอสถนั้นอยู่ในระดับเดียวกับเขา แต่มีบางจุดที่เหนือกว่าเล็กน้อย อาจเป็นเพราะแนวทางของแต่ละคนต่างกันไป และเขาเชื่อว่าหากมรรคาจารย์โอสถได้เห็นเขาปรุงยา ก็คงรู้สึกเช่นเดียวกัน

เมื่อการปรุงยาสิ้นสุดลง เตายาได้ปลดปล่อยอักขระยันต์นับหมื่นออกมา พวกมันลอยอยู่ในอากาศ จัดเรียงกันอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหลอมรวมเป็นเม็ดยาเปล่งแสงเจิดจ้า ราวกับดวงอาทิตย์ดวงน้อย

เมื่อเห็นกระบวนการนี้ อู๋เป่ยถึงกับตาเป็นประกาย “สมแล้วที่เป็นมรรคาจารย์โอสถ ฝีมือช่างล้ำเลิศยิ่งนัก!”

เย่าหวู่ถาม “ท่านต้องการชมครั้งที่สองหรือไม่?”

อู๋เป่ยตอบทันที

“ไม่จำเป็น ฉันสามารถปรุงได้เลย ว่าแต่ว่า ยานี้ชื่อว่าอะไร?”

เย่าหวู่ตอบ “โอสถเกียรติแห่งโลกา”