ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2104

ชายผู้นั้นได้ยินเฉันก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นทันที “แกโหดร้ายเกินไป! พลังยุทธ์ของฉัน...พลังยุทธ์ของฉันหายไปแล้ว!”

จากนั้นเขาก็มองไปยังคนอื่นๆ “พวกแกกระดูกแข็งเหมือนเขาด้วยหรือไม่?”

คนที่เหลือรู้สึกหนังศีรษะชา รีบส่ายหน้ากันเป็นพัลวัน หนึ่งในนั้นรีบพูดว่า “เป็นศิษย์หัวกะทิระดับหนึ่งชื่อหม่าอว่านที่ส่งพวกเรามา!”

ศิษย์หัวกะทิระดับหนึ่ง...หม่าอว่าน!

อู๋เป่ยจดชื่อนั้นไว้ในใจ กล่าวอย่างเย็นชา “ไปซะ อย่าให้ฉันเจอพวกแกอีก ไม่งั้นจะลบพลังยุทธ์ให้หมด!”

ทั้งกลุ่มรีบแบกร่างของคนที่พลังถูกทำลายแล้วหนีหายไปในพริบตา

อู๋เป่ยครุ่นคิดอยู่เงียบๆ สิ่งที่กังวลไว้ก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะถูกต้อง มีหลายคนไม่พอใจที่เขาได้เข้าไปอยู่บนเขากู่ซิ่ว

“พลังยุทธ์ของฉันในตอนนี้ ไม่มีอะไรต้องเกรงกลัวในระดับต่ำกว่าพลังแห่งความรอบรู้ แต่ศิษย์ระดับหัวกะทิทั้งหลาย ล้วนอยู่ในระดับพลังแห่งความรอบรู้ ฉันต้องรีบเข้าสู่ชั้นลมปราณโดยเร็ว” เขามั่นใจว่าเมื่อเข้าสู่ชั้นลมปรานเมื่อไหร่ ก็จะสามารถต่อกรกับผู้แข็งแกร่งในระดับพลังแห่งความรอบรู้ได้

หลังจากเดินวนรอบเขา อู๋เป่ยก็กลับมายังลานบ้าน บอกกับอวิ๋นซ่างว่า “อวิ๋นซ่าง ฉันตั้งใจจะไปป่าหมอกพิษอีกครั้ง”

อวิ๋นซ่าง “ศิษย์พี่ ทำไมอยู่ๆ ถึงอยากไปป่าหมอกพิษ?”

อู๋เป่ยยิ้ม “พลังยุทธ์ของฉันยังไม่สูงนัก เสี่ยงจะโดนวางแผนเล่นงานได้ง่าย ออกไปหลบซักพักน่าจะดีกว่า อีกอย่าง ฉันอยากปรุงยาอายุวัฒนะบางอย่าง พอดีกับจะไปเก็บสมุนไพรที่นั่นด้วย”

อวิ๋นซ่าง “งั้นฉันไปด้วย”

อู๋เป่ยส่ายหัว “ไม่จำเป็น ฉันรู้ทางแล้ว คราวนี้ฉันไปคนเดียว แกควรอยู่ฝึกตนให้เต็มที่จะดีกว่า”

อวิ๋นซ่าง “ศิษย์พี่ คราวนี้ท่านตั้งใจจะเข้าไปลึกกว่าคราวที่แล้วใช่ไหม?”

อู๋เป่ย “ใช่ สมุนไพรวิญญาณด้านนอกถูกคนเก็บไปจนแทบหมดแล้ว ถ้าจะหาของดีๆ ฉันต้องเข้าไปด้านใน”

อวิ๋นซ่าง “แต่ว่าข้างในมันอันตรายมากนะ”