ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2110

วัวขาวพูดว่า: "ฉันให้ของวิเศษลองใช้ดูได้นะ"

อู๋เป่ยว่า: "เธอถึงกับเชื่อใจฉันขนาดนี้เลยหรือ?"

วัวขาวว่า: "พลังยุทธ์ของเธอย่อมสูงกว่าฉันอยู่แล้ว หากอยากได้ของวิเศษของฉัน แค่ฆ่าฉันก็แย่งไปได้"

อู๋เป่ยหัวเราะ: "เธอฉลาดใช้ได้เลย"

วัวขาวว่า: "ฉันยกของให้เธอ แต่เธอต้องปกป้องฉันจนกว่าฉันจะโตเป็นผู้ใหญ่"

อู๋เป่ยตบหลังมันเบาๆ: "ไม่มีปัญหา ฉันรับปาก"

วัวขาวเชิดคอขึ้น แล้วอาเจียนเอาน้ำเต้าหนังทองสูงสองฝ่ามือออกมาจากท้อง ผิวน้ำเต้ามีเวิ่นลึกลับอยู่

อู๋เป่ยรับน้ำเต้ามา เช็ดน้ำย่อยออก แล้วเขย่าเบาๆ พบว่าภายในมีเสียงดัง หมายความว่าข้างในมีเม็ดยาอายุวัฒนะ เขาเปิดฝาน้ำเต้า คว่ำมันลง เม็ดยาอายุวัฒนะหนึ่งเม็ดก็ร่วงลงมาทันที

อู๋เป่ยมองยาอายุวัฒนะ สูดกลิ่น แล้วกลืนลงท้องทันที ไม่นาน พลังงานประหลาดก็ไหลเวียนภายในร่าง ส่งผลดีอย่างมากต่อร่างกายของเขา

เขาตาเป็นประกาย กล่าวว่า: "ยาอายุวัฒนะเม็ดนี้ยอดเยี่ยมมาก!"

วัวขาวว่า: "ฉันกินจนเบื่อแล้ว เธอมียาอายุวัฒนะเม็ดอื่นใส่เข้าไปหรือเปล่า?"

อู๋เป่ยหัวเราะ: "เธอให้มันก๊อบปี้ของ โดยโยนเข้าไปในน้ำเต้าแบบนั้นเลยหรือ?"

วัวขาวว่า: "มีวิธีอื่นอีกหรือ?"

อู๋เป่ยว่า: "แน่นอนว่ายังมีอีก นี่เป็นอาวุธเวทมนตร์! แต่ก่อนจะใช้มันได้ ต้องกลั่นพลังมันเสียก่อน"

วัวขาวว่า: "ยังต้องกลั่นพลังอีกหรือ? ฉันนึกว่าแค่ใส่ของเข้าไปก็พอ"

อู๋เป่ยถอนหายใจ: "แล้วถ้าเป็นของชิ้นใหญ่ล่ะ จะใส่ยังไง?"

วัวขาวว่า: "ก็เหยียบให้แหลกก่อนใส่เข้าไป เช่นพวกของกินที่ฉันชอบ"

อู๋เป่ยส่ายหัว: "สิ่งนี้ถ้ากลั่นพลังได้แล้ว สามารถดูดซับภูเขา แม่น้ำ ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ได้เลย ไม่ใช่แค่ของกินพวกนั้น"

วัวขาวเบิกตากว้าง: "ร้ายกาจขนาดนั้นเชียว?"

อู๋เป่ยว่า: "เอาล่ะ ไปต่อเถอะ ตอนนี้พลังยุทธ์ของฉันยังไม่สูง ยังกลั่นพลังของมันไม่ได้"

หนึ่งคนหนึ่งวัวไปถึงเมืองฟางฟาง แล้วเดินทางต่อ

วัวขาววิ่งเร็วกว่าม้า ตอนเย็น ทั้งสองกับวัวก็ไปถึงชายป่าหมอกพิษอีกครั้ง กลับมายังเมืองเล็กๆ แห่งนั้น

ในเมืองมีโรงเตี๊ยม อู๋เป่ยเฉันพักในโรงเตี๊ยม ตั้งใจพักผ่อนหนึ่งคืน รุ่งเช้าค่อยเข้าไปในป่า

โรงเตี๊ยมค่อนข้างปลอดภัย เพราะบอสของโรงเตี๊ยมมีอิทธิพลมาก ไม่มีใครกล้ามาก่อเรื่อง อู๋เป่ยจึงฝึกตนได้อย่างสบายใจ

ก่อนหน้านี้ เขาได้ฝึกพลังเที่ยงแท้ชนิดแรกสำเร็จแล้ว ตอนนี้จึงหลอมรวมพลังเที่ยงแท้ที่ได้จากเทียนเชียวทั้งหมดเข้ากับพลังร่างกาย ก่อเกิดเป็นพลังเที่ยงแท้ชนิดที่สอง

พลังเที่ยงแท้จากเทียนเชียวและจากตี้เชียว หนึ่งเป็นหยิน หนึ่งเป็นหยาง ต่างก็มีความล้ำลึก เมื่อทั้งสองรวมเป็นหนึ่ง พลังของอู๋เป่ยก็พุ่งขึ้นไปอีกระดับ

แต่เขายังมีพลังวิญญาณจากจู่เชียวทั้งสิบสอง ที่ได้มาจากจักรวาลหลัก เขาต้องกลั่นพลังเหล่านี้ทั้งหมดให้เป็นพลังเที่ยงแท้อันแข็งแกร่งยิ่งขึ้นถึงสิบสองชนิด!

เมื่อฝึกพลังเที่ยงแท้แล้ว ขั้นต่อไปคือ "หยินหยางแบ่งแยก"

ขั้นหยินหยางแบ่งแยกนั้น ต้องทำให้พลังเที่ยงแท้มีคุณสมบัติของหยินและหยาง อู๋เป่ยมีพลังเที่ยงแท้ทั้งจากเทียนเชียวและตี้เชียวอยู่แล้ว การฝึกขั้นนี้จึงเป็นไปอย่างราบรื่นและสำเร็จอย่างรวดเร็ว

เมื่อพลังเที่ยงแท้มีคุณสมบัติหยินหยางแล้ว ก็สามารถใช้วิชาอาคมที่ทรงพลังได้ จึงเข้าสู่ชั้นลมปราณถัดไป นั่นคือ "ยันต์จิตวิญญาณ"!

หญิงสาวถาม: "แล้วคุณชายยินดีร่วมทางกับฉันหรือไม่?"

อู๋เป่ยถามกลับ: "ทำไมเธอต้องเข้าป่าหมอกพิษ?"

หญิงสาวตอบ: "พี่สาวของฉันโดนพิษประหลาด ต้องการยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณสองชนิดจากในป่าหมอกพิษเพื่อรักษา ยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณราคาแพง ฉันซื้อไม่ไหว จึงต้องเสี่ยงเข้าไปเก็บเอง แต่ฉันพลังยุทธ์ต่ำ ไม่มีประสบการณ์ จึงอยากขอความช่วยเหลือจากคุณชาย"

อู๋เป่ยพูดอย่างเย็นชา: "แล้วฉันต้องช่วยเธอเพราะอะไร?"

หญิงสาวก้มหน้าลง: "ฉัน...ฉันรู้สึกว่าคุณชายคงจะช่วยฉัน"

อู๋เป่ยหันหลังกลับไป: "เดินตามฉันมา อย่าห่างเกินไป"

หญิงสาวดีใจอย่างยิ่ง: "ขอบคุณคุณชาย!"

เมื่อเข้าไปในป่า อู๋เป่ยก็หยิบยาบางอย่างส่งให้นางเคี้ยว พร้อมพูดว่า: "เธอทั้งไม่มีชุดกันพิษ ไม่มีเม็ดยาต้านพิษ เข้ามาคนเดียวก็เท่ากับมาหาตาย"

หญิงสาวถอนหายใจเบาๆ: "ฉันก็จนปัญญาแล้วจริงๆ"

อู๋เป่ยเดินนำต่อ พลางถาม: "เธอชื่ออะไร?"

หญิงสาว: "คุณชาย ฉันชื่อจูเชียนเม่ย"

อู๋เป่ย: "จูเชียนเม่ย พี่สาวเธอถูกพิษประหลาดชนิดใด ต้องการยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณชนิดใดรักษา?"

จูเชียนเม่ย: "พิษละลายกระดูก ตอนเริ่มจะมีอาการปลายมือปลายเท้าดำ แล้วค่อยๆ เน่าออกมา อาการทรมานมาก ตอนนี้พี่สาวฉันเหลือเวลาไม่มาก ฉันต้องรีบหายาให้ทัน"

อู๋เป่ยถามอาการเพิ่มเติมเล็กน้อย ก็เข้าใจในใจแล้ว จึงพูดว่า: "ไม่ต้องกังวล ฉันจะช่วยเธอให้หายาให้ได้"