ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2114

หญิงสาว: "เราได้รับคำสั่งให้ติดตามคุณเข้าสำนักเซวียนหมิง แล้วหาวิธีทำให้คุณทรยศออกจากสำนักเซวียนหมิง"

อู๋เป่ยรู้สึกแปลกใจ: "ทรยศออกจากสำนักเซวียนหมิงหรือ?"

หญิงสาวพยักหน้า: "ใช่แล้ว เพียงแค่บรรลุเป้าหมายนี้ พวกเราก็จะประสบความสำเร็จ พวกเขาจะให้รางวัลเป็นเงินก้อนใหญ่"

อู๋เป่ย: "ทูตที่สั่งการคือใครกันแน่?"

หญิงสาวส่ายหน้า: "พวกเราก็ได้รับคำสั่งมาจากเบื้องบน ไม่ทราบตัวตนของพวกเขาเช่นกัน"

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว คิดสักครู่ แล้วพูดว่า: "พาข้าไปหาพี่น้องตระกูลจู"

หญิงสาวรีบพยักหน้า พาอู๋เป่ยไปยังบ้านอีกหลังที่อยู่ห่างออกไปกว่าร้อยเมตร

เมื่อเปิดประตูเข้าไป เห็นประตูห้องเปิดอยู่ ผู้หญิงสองคนรูปงามกำลังนอนสลบอยู่บนพื้น คงเป็นพี่น้องตระกูลจูนั่นเอง

อู๋เป่ยสังเกตครู่หนึ่ง แล้วยื่นมือไปกดจุดบนตัวพวกนาง จูเชียนเม่ยและจูชิงเฉิงก็ฟื้นขึ้นมาตามลำดับ

เมื่อเห็นอู๋เป่ย จูเชียนเม่ยร้องเสียงหวาน: "คุณชาย ท่านมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"

อู๋เป่ยจึงเล่าความเป็นมาเป็นไปโดยย่อ: "สองคนนั้นมีเป้าหมายเป็นผม ครั้งนี้ผมจะทำให้พวกเจ้าเดือดร้อนด้วย"

จูชิงเฉิงมีรูปร่างเหมือนหญิงชราคนนั้นไม่ผิดเพี้ยน นางรีบพูด: "คุณชายอย่าพูดเช่นนั้น ทั้งหมดเป็นเพราะพวกเรา ไม่เช่นนั้นพวกนางคงไม่พบคุณชาย"

อู๋เป่ยพูดกับฟางฟาง: "จัดการพวกนางเถอะ"

ฟางฟางพยักหน้า ใช้ดาบแทงทีละคน สังหารผู้หญิงทั้งสองคน ไม่จำเป็นต้องเมตตาศัตรู แม้นางจะเป็นผู้หญิง แต่ก็เข้าใจหลักการนี้

อู๋เป่ย: "คุณทั้งสอง พวกเราก็แยกทางกันตรงนี้ เงินนี้พวกคุณเก็บไว้ใช้เถอะ"

พูดจบ เขาโยนถุงเหรียญคริสตัลทิ้งไว้ แล้วหันหลังจะจากไป

ตอนนั้นจูชิงเฉิงก็เรียกอู๋เป่ยให้หยุด: "คุณชายโปรดรอก่อน!"

อู๋เป่ยหยุดแล้วถาม: "มีอะไรหรือ?"

จูชิงเฉิงลังเลสักครู่ แล้วพูดว่า: "ขอเชิญคุณชายเข้ามาในห้อง"

อู๋เป่ยจำต้องเดินตามนางเข้าห้องไป หลังจากที่นางปิดประตูแล้ว จู่ๆ ก็ถอดเสื้อด้านบนออก เผยให้เห็นแผ่นหลังที่เรียบเนียน

ดวงตาของอู๋เป่ยเบิกกว้างทันที ไม่ใช่เพราะถูกดึงดูดด้วยรูปร่างของนาง แต่เพราะบนแผ่นหลังของนางมีแผนที่และอักษรเล็กๆ มากมาย

หลังจากให้อู๋เป่ยดู จูชิงเฉิงก็สวมเสื้อกลับคืน แล้วพูดว่า: "คุณชาย สิ่งที่อยู่บนหลังฉันคือแผนที่ขุมทรัพย์ นี่เป็นสิ่งที่พ่อฉันทิ้งไว้"

อู๋เป่ยมองดูจูชิงเฉิง พบว่านางมีบุคลิกที่ไม่ธรรมดา อดไม่ได้ที่จะถาม: "คุณเป็นใครกัน? ทำไมแผนที่ขุมทรัพย์นี้จึงสลักอยู่บนหลังของคุณ?"

จูชิงเฉิงถอนหายใจเบาๆ: "คุณชายมีบุญคุณช่วยชีวิตชิงเฉิง ฉันจะบอกความจริงทั้งหมด ฉันกับเชียนเม่ยแท้จริงแล้วเป็นเจ้าหญิงแห่งประเทศจูหลี บิดาของพวกเราเป็นกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ บิดาท่องไปทั่วทั้งตะวันออกและตะวันตก บังเอิญได้แผนที่ขุมทรัพย์มาหนึ่งใบซึ่งมีความสำคัญมาก บิดาจึงสักแผนที่ขุมทรัพย์ไว้บนหลังของพวกเราพี่น้อง และทำทีว่าทำลายแผนที่ขุมทรัพย์ต้นฉบับโดยอุบัติเหตุ เพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นคิดวางแผน"

"แต่ถึงแม้จะทำเช่นนั้น เมืองหลวงก็ถูกโจมตีโดยสำนักต่างๆ ร่วมมือกัน บิดาของฉันถูกฆ่า สมาชิกราชวงศ์เกือบตายหมด ฉันกับน้องสาวรอดชีวิตมาได้ผ่านทางอุโมงค์ลับ"

อู๋เป่ยมองพวกนาง แล้วพูดว่า: "สำนักเหล่านั้นไม่ได้ตามหาพวกเจ้าอีกหรือ?"

จูชิงเฉิงถอนหายใจเบาๆ: "ตอนนั้นพวกเราเปลี่ยนมาใส่เสื้อผ้านางกำนัล แล้วใช้ยันต์หนีออกไปไกลนับหมื่นลี้ พวกเขาจึงหาพวกเราไม่พบ หลังจากนั้น พวกเราก็มาอยู่อย่างสันโดษที่นี่ ไม่คาดคิดว่าช่วงเวลาที่ผ่านมา พวกเราถูกพิษทำลายกระดูกอันร้ายแรง โชคดีที่ยาอายุวัฒนะของคุณชายช่วยชีวิตฉันไว้"

อู๋เป่ยไม่คิดว่าหญิงทั้งสองจะมีอดีตเช่นนี้ เขาพูดนิ่งๆ : "พวกคุณบอกเรื่องแผนที่ขุมทรัพย์กับผมง่ายๆ อย่างนี้เลยหรือ?"

จูชิงเฉิงกล่าว: "พวกเราพี่น้องมีพลังน้อยนิด ไม่คิดว่าตัวเองมีความสามารถพอที่จะตามหาขุมทรัพย์ ยังไม่ดีเท่ามอบให้คุณชาย ถือเป็นการตอบแทนบุญคุณที่ช่วยชีวิตพวกเรา"

หลังจากจัดที่พักให้พี่น้องตระกูลจูและฟางฟางแล้ว เขาเตรียมตัวปรุงยาอายุวัฒนะก่อน

ครั้งนี้เขาเก็บสมุนไพรวิเศษมาเป็นจำนวนมาก สามารถปรุงยาอายุวัฒนะได้หลายขนาน หลังจากพิจารณาอย่างรอบด้านแล้ว เขาจึงปรุงยาหยวนหลิงตั้นเพิ่มเติมเพื่อให้อวิ๋นซ่างกิน ช่วยให้นางทะลวงขีดจำกัด

หลังจากปรุงยาหยวนหลิงตั้นสองเตา เขาก็ฝึกฝนทะลวงขีดจำกัดต่อไป ขั้นต่อไปของการฝึกควบคุมพลังคือ การแปลงไอวิญญาณเป็นวัตถุ! ขั้นตอนนี้ต้องใช้เวลาฝึกฝนยาวนาน สะสมไอวิญญาณ มักต้องฝึกอย่างหนักหลายเดือนหรือแม้กระทั่งหลายปีจึงจะทำได้

โชคดีที่อู๋เป่ยมีร่างเซียนเก้ารอบ ร่างกายแข็งแกร่ง ไอวิญญาณของเขาก็มาจากจักรวาลหลัก ดังนั้นขั้นตอนนี้เขาจึงทำสำเร็จอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้เมื่อเขาเรียกใช้ไอวิญญาณ ไอวิญญาณก็จะรวมตัวเป็นวัตถุต่างๆ อาจเป็นโล่ หรือดาบ หรือแม้แต่ธนู!

แต่ยิ่งเป็นของที่ซับซ้อนยิ่งยากในการรวมตัว ซึ่งเกี่ยวข้องกับเทคนิคมากมาย ต้องฝึกฝนอย่างขยันขันแข็งจึงจะสามารถแปลงเป็นวัตถุได้อย่างสมบูรณ์

โดยทั่วไป ผู้บำเพ็ญธรรมดาที่สามารถควบคุมการแปลงวัตถุได้สองถึงสามแบบก็ถือว่าดีมากแล้ว แต่มาตรฐานของอู๋เป่ยนั้นสูงกว่านี้มาก เขาแปลงไอวิญญาณเป็นเกราะบ้าง เป็นดาบบ้าง เป็นเนินเขาบ้าง เปลี่ยนแปลงได้นับพันนับหมื่นรูปแบบ!

เขาฝึกฝนเช่นนี้จนถึงรุ่งสาง การแปลงไอวิญญาณเป็นวัตถุของเขาเชี่ยวชาญมากขึ้น เปลี่ยนแปลงได้หลากหลาย เพิ่มพลังของเขาอย่างมาก

จากนั้นเขาล้างหน้า แล้วไปพบโฉวกวางไท่

เมื่อมาถึงที่พักของโฉวกวางไท่ เขาเห็นศิษย์หัวกะทิสองคนยืนอยู่หน้าประตู เมื่อเห็นอู๋เป่ย คนทั้งสองสุภาพมาก พูดอย่างเคารพพร้อมกันว่า: "คุณชาย ผู้อาวุโสโฉวรออยู่!"

อู๋เป่ยพยักหน้า เดินเข้าไปในลาน ลานด้านหน้ามีดอกไม้และพืชวางอยู่มากมาย เขาเดินมาถึงหน้าห้องหลังหนึ่ง ประตูปิดอยู่ ในตอนนั้น เสียงของโฉวกวางไท่ดังมาจากในห้อง: "อู๋เป่ย เข้ามาสิ"

อู๋เป่ยรับคำ แล้วผลักประตูเข้าไป

ในห้อง โฉวกวางไท่หน้าซีดเหลือง ดูอ่อนแอมาก

อู๋เป่ยตกใจ รีบถาม: "ซือจวิน ท่านเป็นอะไรไป?"