ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2175

คนอื่น ๆ ก็ทยอยล้มลงกับพื้น เนื้อหนังสุกไหม้จากสายฟ้า

อู๋เป่ยเดินไปใกล้ชายชรา ผู้นำของกลุ่มที่ถูกฟ้าผ่าหมดสติ แล้วเตะเข้าที่ตัวเขาเบา ๆ ชายชราก็ค่อย ๆ ฟื้นขึ้นมา เมื่อสติกลับคืน ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว รีบร้องว่า: “อย่าฆ่าฉันเลย!”

อู๋เป่ย: “ได้ยินมาว่าสำนักเทียนเซียงของพวกแกมีบรรพบุรุษผู้ยิ่งใหญ่สินะ?”

ชายชราพยักหน้า: “ใช่... บรรพบุรุษของเราคือผู้แข็งแกร่งระดับพลังแห่งความรอบรู้!”

อู๋เป่ย: “งั้นแกกลับไปบอกเขา ว่าอย่ามาหาเรื่องฉันอีก มิฉะนั้น ฉันจะบุกไปถึงสำนักเทียนเซียง และเอาชีวิตเขา!”

พูดจบ อู๋เป่ยก็ยึดเอาอาวุธเวทย์มนตร์ สมบัติลับ และยันต์ทั้งหมดจากคนกลุ่มนี้ก่อนจะจากไป

เมื่อกลับถึงเรือน เฟิงจวินเป่าก็รอเขาอยู่ทันที รีบถามว่า: “ท่านไปพบพวกเขาแล้วหรือ?”

อู๋เป่ย: “ฉันปล่อยไว้คนหนึ่งให้ไปส่งข่าวถึงบรรพบุรุษของสำนักเทียนเซียง”

เฟิงจวินเป่าชะงักแล้วพูดว่า: “สำนักเทียนเซียงคงไม่ยอมจบแค่นี้แน่ครับ”

อู๋เป่ย: “ไม่เป็นไร ให้เวลาฉันอีกสักหน่อย บรรพบุรุษนั่น สำหรับฉันแล้วไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย”

เฟิงจวินเป่าหัวเราะทันที: “ผมเชื่อครับ! ท่านสามารถปรุงยาอายุวัฒนะอันล้ำค่าได้ อนาคตย่อมไม่ใช่ใครอย่างบรรพบุรุษของสำนักเทียนเซียงจะมาเทียบได้!”

อู๋เป่ย: “สองวันนี้ แกจัดการปล่อยขายยาให้หมด ภายในสามวัน ฉันต้องเดินทางต่อ”

เฟิงจวินเป่า: “รับทราบครับ ผมจะเร่งมือ!”

ตลอดสองวันหลังจากนั้น อู๋เป่ยไม่ได้ปรุงยาอีก เขาทุ่มเทให้กับการฝึกตนและเสริมพลังเวทย์สายฟ้าให้มั่นคง