ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2219

โชคดีที่ อูเป่ยอยู่ที่นี่ เขาจะไม่มีวันตาย! อู๋เป่ยป้อนยาต่ออายุเม็ดหนึ่งเข้าไปในปากของ ท่านลู่จากนั้นก็ใช้ฝ่ามือตีลงบนร่างกายเขาอย่างรวดเร็ว เพื่อให้พลังยากระจายตัวอย่างรวดเร็ว

ไม่ถึงสามนาที ท่านลู่ก็ถอนหายใจยาว ลืมตาขึ้น

ริ้วรอยบนใบหน้าของเขาจางหายไปอย่างรวดเร็ว กลายเป็นชายวัยกลางคนอายุราวสี่สิบปี ดวงตาของเขาคมชัดไม่ขุ่นมัวอีกต่อไป ผมที่เคยขาวกลายเป็นสีดำสนิท ฟันที่หลุดไปก่อนหน้านี้งอกขึ้นใหม่ แม้กระทั่งเล็บก็เปลี่ยนใหม่ทั้งหมด ดูสะอาดเงางามงดงาม

ท่านลู่มองดูมือของตนเอง แล้วก็หัวเราะออกมาเสียงดัง “ฮ่าๆ ข้า... ในที่สุดก็สมหวังเสียที!”

จากนั้นก็หมอบคุกเข่าต่อหน้าอู๋เป่ยทันที “ท่านอาจารย์อู๋ ขอบคุณสำหรับพระคุณช่วยชีวิต!”

อู๋เป่ยที่เหน็ดเหนื่อยเพราะทำงานทั้งวัน โบกมือเบาๆ “ไม่ต้องเกรงใจ ร่างกายของท่านตอนนี้ไม่มีปัญหาแล้ว ไปจัดการธุระภายนอกให้เรียบร้อยเถอะ ข้าจะพักผ่อนที่นี่ พรุ่งนี้ค่อยพบกัน”

ท่านลู่รีบพยักหน้า “ได้ๆ ขอให้ท่านพักผ่อนอย่างเต็มที่ พรุ่งนี้พวกเราค่อยมารบกวน”

หลังจากที่ท่านลู่และ ลู่เฉินถอนตัวออกไป อู๋เป่ยก็หยิบขวดหยกเก็บพลังยาออกมา เปิดฝา ขุมพลังยาก็ลอยขึ้นมาหมุนวนในฝ่ามือของเขา

ขุมพลังยานั้นซับซ้อนมาก แต่มีอยู่สามสายที่ทรงพลังกว่าที่เหลือชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเหตุผลที่ท่านลู่รับพลังยาไม่ได้และแก่ตัวลงเร็ว มาจากพลังยาทั้งสามสายนี้ เพราะมันทรงพลังเกินไปสำหรับร่างกายของมนุษย์ธรรมดา หากไม่ใช่เพราะเขามีพื้นฐานพลังยาที่ดี คงระเบิดร่างตายไปนานแล้ว

“พลังยาสามเส้นนี้ อย่างน้อยก็ต้องมาจาก ยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณระดับแปดหรือยาวิญญาณระดับสูงแน่ๆ หรือว่าตระกูลลู่จะมีของแบบนี้?”

อู๋เป่ยรู้สึกใจเต้น เขาตัดสินใจว่าพรุ่งนี้ต้องสอบถามท่านลู่ให้แน่ชัด

หลังจากพักผ่อนครู่หนึ่ง เมื่อฟ้ามืด เขาก็ลงมือปรุงยาอีกสามเตา คราวนี้เป็นยาชุ่ยหลิงตันซึ่งช่วยปรับปรุงร่างกายของมนุษย์ธรรมดา ยานี้แม้ปรุงไม่ยาก แต่ต้องใช้ ยาวิญญาณ จำนวนมาก ซึ่งลู่บ้านได้จัดเตรียมไว้ให้แล้ว

หลังปรุงยาเสร็จ เขาก็นอนหลับเต็มอิ่ม ตื่นมาตอนเก้าโมงกว่า

หลังล้างหน้าล้างตา เขาเปิดประตูออกมาก็เห็น ลู่เฉิน ยืนรออยู่ที่ลาน ดูเหมือนจะรอเขานานแล้ว

“อาจารย์!” ลู่เฉินเดินเข้ามาอย่างดีใจ “เมื่อคืนพักผ่อนดีไหมครับ?”

อู๋เป่ยพยักหน้า “ก็ดี แล้วตอนนี้ตระกูลลู่เป็นยังไงบ้าง?”

ลู่เฉินหัวเราะ “เมื่อวาน ท่านพ่อพาคนไปกวาดล้างตระกูล หยวน ตอนนี้ตระกูลหยวนไม่เหลืออะไรอีก และข่าวที่คุณปู่หายดีแล้วก็แพร่ออกไป พวกตระกูลที่เคยคิดจะเล่นงานพวกเราต่างก็รีบเข้ามาประจบ กลัวจะโดนล้างแค้น”

อู๋เป่ยพยักหน้า “พาข้าไปพบท่านลู่ที ข้ามีบางอย่างจะถาม”

ในห้องโถงของบ้านลู่ ลู่หยวนกังดูยังหนุ่มแน่น เต็มไปด้วยบรรยากาศนักรบราวกับมีทหารนับพันอยู่ข้างหลัง

แต่เมื่อเขาเห็นอู๋เป่ย ก็รีบลุกขึ้นคารวะอย่างนอบน้อม “ลู่หยวนกัง ขอบคุณท่านอาจารย์ที่ช่วยชีวิตบิดา!”

อู๋เป่ยยกมือขึ้นเพียงเบาๆ ก็มีพลังบางอย่างดึงร่างของลู่หยวนกังให้ยืนขึ้น แม้เขาจะมีพลังระดับปลายขั้นฝึกปราณ ก็ไม่อาจต้านพลังนี้ได้

ลู่หยวนกังตกตะลึง ยิ่งเคารพอู๋เป่ยในใจ “ท่านไม่เพียงแค่ช่วยชีวิตบิดาข้า ท่านยังช่วยทั้งตระกูลลู่ ข้าขอถือว่าท่านคือแขกผู้มีเกียรติสูงสุดของตระกูลเรา!”

อู๋เป่ยยิ้มบาง “ข้ามีเรื่องอยากถามท่านลู่”