ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2289

ทักษะการแพทย์ของอู๋เป่ย เข้ากันได้ดีกับวิชาหลอมโอสถ ช่วยส่งเสริมกันและกันได้อย่างลงตัว เรื่องเล็กน้อยเขาจัดการได้ทันที บางอย่างที่ซับซ้อนกว่านั้นก็แค่ต้องหลอมยาอายุวัฒนะอีกเตานึงก็พอ

ครึ่งชั่วโมงไม่ถึง หลานชายคนโตของผู้นำตระกูล ตาก็ไม่เอียงแล้ว มือไม่พิการน สมองก็ฉลาดอขึ้น พอรักษาเสร็จ เด็กคนนั้นก็กระโดดเข้ากอดผู้นำตระกูลทันที “ปู่!”

ผู้นำตระกูลดีใจจนน้ำตาไหลพราก “หลานข้า หลานคนดีของข้า!”

อู๋เป่ยไม่ได้พักเลย ใช้เวลาแค่สองวัน ก็รักษาเด็กที่มีปัญหาทั้งหมู่บ้านจนกลับมาเป็นปกติหมดเลย

แต่ในหมู่บ้านก็ยังมีผู้ใหญ่บางคนที่เจ็บป่วยหรือมีโรคแปลกๆอยู่บ้าง แต่จำนวนไม่มาก เพราะเด็กที่มีปัญหาส่วนใหญ่จะอยู่ไม่ถึงวัยผู้ใหญ่ อายุประมาณสิบกว่าปีพวกเขาก็เสียชีวิตไปก่อนเเล้ว

กลัวอู๋เป่ยจะเหนื่อยเกินไป ผู้นำตระกูลเลยให้ทุกคนที่เหลือแยกย้ายกันไปก่อน แล้วให้อู๋เป่ยไปพักผ่อน

ระหว่างที่พัก ผู้นำตระกูลก็เดินเข้ามาในห้องของอู๋เป่ย เขาเคาะไปที่ไปป์ยาสูบควันแล้วถอนหายใจยาว “คุณชายช่างเป็นเซียนเทพที่สวรรค์ส่งมาช่วยพวกเราแท้ๆ!แค่สองวัน นายก็เเก้ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของหมู่บ้านลั่วอินไปหมดสิ้นเลย!”

อู๋เป่ย “ท่านผู้นำตระกูล ไม่ต้องเกรงใจ ผมเองก็ยินดีที่ได้ช่วยพวกคุณ”

ผู้นำตระกูลพยักหน้าแล้วถามต่อ “คุณชาย รู้หรือไม่ว่าทำไมหมู่บ้านเราถึงชื่อหมู่บ้านลั่วอิน?”

อู๋เป่ยพยักหน้าเล็กน้อย “ผมได้ยินคุณหนูกวนอิงเคยกล่าวถึงบ้าง บอกว่าพวกคุณเพื่อหนีภัยถึงย้ายมาที่นี่”

ผู้นำตระกูลพยักหน้า “บรรพบุรุษพวกเรา สมัยก่อนเป็นขุมอำนาจอันดับต้นๆในโลกเซียน เพราะได้สมบัติวิเศษชิ้นหนึ่งมา เลยถูกเหล่าขุมอำนาจใหญ่เล็กโลกแห่งเซียนรุมล่า สุดท้ายผู้สำคัญหลักๆตายกันเกลี้ยง เหลือเพียงพวกเราที่เป็นสาขาย่อยถูกมองข้าม หัวหน้าตระกูลของตอนนั้นเลยตัดสินใจพาทั้งตระกูลหนีมาซ่อนตัวอยู่ที่นี่ พอซ่อนไปมาก็ผ่านไปหลายร้อยปีแล้ว”

อู๋เป่ยตกใจ “ขุมอำนาจใหญ่ของโลกเซียนถูกกวาดล้างหรือยัง?”

ผู้นำตระกูล “เพราะสมบัตินั่นล้ำค่าจนใครๆก็อยากได้ ถึงขั้นร่วมมือกันฆ่าตระกูลกวนของพวกเรา”

อู๋เป่ย “ บอกผมหน่อยได้ไหม ของนั้นคืออะไร?”

ผู้นำตระกูลพยักหน้า “มันมีชื่อว่าสมุดเทพนารี”

อู๋เป่ย ทวนเสียงแปลกใจ “สมุดเทพธิดา?”

ผู้นำตระกูล “ใช่ แต่ไม่ใช่สมุดเทพธิดาธรรมดา เขาว่ากันว่าด้านในได้ผนึกหญิงงามอัจฉริยะอันดับหนึ่งในแต่ละยุคของจักรวาลใหญ่ หญิงงามแต่ละคนเป็นคนที่สวยที่สุดในตอนนั้น!”

อู๋เป่ยชะงัก “ใครว่างขนาดนี้ ไปผนึกคนสวยไว้ สมองมีปัญหาแน่ๆ”

ผู้นำตระกูล “งั้นก็ไม่รู้แล้ว ที่จริงทุกคนไม่ได้สนใจคนสวยมากหรอก เพราะโลกนี้มีคนสวยเยอะอยู่แล้ว แต่มันพิเศษตรงที่คนสวยแต่ละคนในสมุดนี้ จะมีความสามารถทุกคน อีกทั้งยังเก็บงำเบาะแสสมบัติของผู้ใหญ่โตในประวัติศาสตร์เหลือไว้ สมบัติพวกนี้ประเมินค่าไม่ได้เลย!”

อู๋เป่ยยิ่งฟังยิ่งไม่น่าเชื่อ“ผนึกคนสวย แล้วยังให้พวกนางถือความลับไว้ จุดประสงค์ที่ทำแบบนี้คือ?”

ผู้นำตระกูล “เขาเล่ากันว่า ผู้สร้างสมุดสมุดเทพธิดาทำเพื่อหาผู้สืบทอดต่อ เเล้วให้ทำภารกิจที่เขาเองยังทำไม่สำเร็จให้จบ”

อู๋เป่ย “คนที่รวบรวมคนสวยได้มากขนาดนี้ ต้องเก่งมากเเน่ๆ สิ่งที่เขาทำไม่สำเร็จ คนอื่นจะสำเร็จได้ยังไง?”

ผู้นำตระกูลส่ายหัว “ไม่รู้เหมือนกัน แถมการคลายผนึกก็ยากมาก ในประวัติศาสตร์แทบไม่มีใครเคยทำได้”

อู๋เป่ยหันมาจ้องหน้าเขา “ ผู้นำตระกูล คุณบอกเรื่องนี้ฉัน แสดงว่าสมุดเทพธิดาอยู่ในมือของพวกคุณใช่ไหม?”

ผู้นำตระกูลพยักหน้าเบาๆ แล้วล้วงสมุดเล่มบางๆ ออกมาจากอกเสื้อ ยื่นให้อู๋เป่ยด้วยสองมือ “คุณชายมีพระคุณใหญ่หลวงต่อหมู่บ้านพวกเรา เพื่อซ่อนสมุดนี้ พวกเราซ่อนตัวอยู่ที่นี่ตลอด ลำบากยากเย็นมานาน ข้ารู้ดี พวกเราแม้จะซ่อนตัวไปอีกหมื่นปีก็เปิดผนึกไม่ได้ เทียบกับทนความทุกข์ ข้าจึงตัดสินใจมอบให้คุณชายดีกว่า!”

อู๋เป่ยชะงักเล็กน้อย รับสมุดมาด้วยสีหน้าลังเล “ ผู้นำตระกูลของล้ำค่าอย่างนี้ ผมจะรับไว้ได้ยังไง?”

ผู้นำตระกูล “คุณชายไม่ต้องกังวล ข้าปรึกษากับคนในตระกูลแล้ว ทุกคนเห็นตรงกัน”

อู๋เป่ยเงียบไปครู่หนึ่ง“แสดงว่าพวกคุณจะเลิกซ่อนตัวแล้ว?”

ผู้นำตระกูลพยักหน้า “ใช่ พวกเราจะออกไปใช้ชีวิตแบบคนธรรมดา”