ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2315

พวกอู๋ต้าเฉียงหัวเราะอีกครั้ง“ได้เลย!”

จากนั้นทั้งสองก็แยกย้ายกันไป อู๋ต้าเฉียงเดินตามหลังอู๋เป่ยด้วยสีหน้ากลุ้มใจ“ศิษย์พี่ นั่นตั้งหนึ่งล้านล้านนะ ถ้าแพ้ขึ้นมา ล้มละลายแน่นอน”

เหอจื่อเฉินถึงกับถลึงตาใส่“คุณนี่นะ พูดแต่เรื่องโชคร้าย คุณชายไม่มีวันแพ้หรอก!”

อู๋เป่ยพูด“มีเวลาแค่หนึ่งเค่อเท่านั้น รีบไปเลือกหินลี้ลับกันเถอะ”

พูดจบ เขาก็เปิดใช้งานดวงตาแห่งมิติอีกครั้ง กวาดมองตามแผงขายหินลี้ลับทีละแผง ทีละแผง เวลาผ่านไปครึ่งหนึ่ง เขาก็หยุดยืนอยู่หน้าหินลี้ลับก้อนมหึมาสูงเกินสองคนยืนเคียงกัน ฉันง ๆ มีป้ายตั้งอยู่ เขียนว่า “มหาจักรพรรดิ”

เมื่อเห็นรูปลักษณ์ของอู๋เป่ย บอสก็เดินข้านมาด้วยรอยยิ้ม“คุณชาย หินก้อนนี้สืบทอดมาในตระกูลของเราถึงสิบชั่วคน เป็นของล้ำค่าประจำตระกูล เรียกกันว่า ‘มหาจักรพรรดิ’ ”

อู๋เป่ยไม่ได้พูดอะไร แต่จ้องมองไปที่หินลี้ลับก้อนนั้น

ภายในหินก้อนมหึมานั้น เป็นชุดเกราะหนึ่งชุด เกราะดูทื่อ หนักแน่น แต่โครงสร้างซับซ้อน งานฝีมือประณีต ค่ายกลทรงพลัง และแนวคิดในการออกแบบก็เหนือความคาดหมายของเขา

เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วถาม“ฉันหินชื่อมหาจักรพรรดินี่ ราคาคงไม่ถูกใช่ไหม?”

บอสยิ้มตอบ“แน่นอน ห้าหมื่นล้าน ไม่ต่อ!”

อู๋เป่ยพยักหน้า“ดีล ผมเอา”

บอสชะงักไปเล็กน้อย เพราะคำว่า “ไม่ต่อ” แค่พูดลอย ๆ เท่านั้น ถ้าอู๋เป่ยต่อราคาจริง ๆ เขาก็ยินดีลดให้ซักสามพันถึงห้าพันล้านอยู่แล้ว

หลังซื้อหินลี้ลับเสร็จ หลี่ชุนหรูก็พูดขึ้น“ฉันหนวดนั่นไม่ธรรมดาเลยนะ ไม่รู้ว่าเขาจะเลือกหินแบบไหนมา”

อีกด้านหนึ่ง ฉันหนวดหาเพื่อนเก่าคนหนึ่งได้สำเร็จ“เหล่าโจว ฉันอยากได้หินลี้ลับก้อนนั้น ‘ว่านเซี่ยง’ ”

‘ว่านเซี่ยง’ เป็นชื่อของหินลี้ลับก้อนหนึ่ง เป็นสมบัติประจำตระกูลของเหล่าโจว มีมูลค่าถึงหนึ่งหมื่นห้าพันล้าน

เหล่าโจวหัวเราะ“ในที่สุดนายก็คิดได้สินะ?”

เจ้าหนวดหัวเราะแห้ง ๆ“วันนี้ฉันเจอฉันคนมีเงินนั่น เขาเล่นพนันแล้วชนะฉันไปตาหนึ่ง ตานี้ ฉันต้องชนะให้ได้ เลยต้องซื้อฉันหิน ‘ว่านเซี่ยง’ นี่แหละ”

เหล่าโจวเตือน“ฉันรู้ว่านายมีพลังจักษุดี แต่เดินริมแม่น้ำบ่อย ยังไงก็ต้องเปียกบ้าง ระวังไว้หน่อยเถอะ”

เจ้าหนวดโบกมือ“หมอนั่นดูยังไงก็เป็นมือใหม่ ตอนเขาเลือกหิน ฉันอยู่ไม่ไกล เขาเลือกแบบสุ่มสุด ๆ โชคทั้งนั้น”

เหล่าโจวว่า“โชค ก็ถือเป็นพลังอย่างหนึ่งนะ”

เจ้าหนวดหัวเราะ“งั้นก็รอดูละกัน!”

สุดท้ายเขาก็ซื้อหินลี้ลับก้อนนั้นไป

หนึ่งเค่อถัดมา อู๋เป่ยกับฉันหนวดกลับมาพบกันที่เดิม พวกเขาต่างก็ได้หินลี้ลับมาแล้ว คนหนึ่งเลือก “มหาจักรพรรดิ” อีกคนเลือก “ว่านเซี่ยง”

หิน “ว่านเซี่ยง” นั้นใหญ่กว่ามหาจักรพรรดิถึงหนึ่งเท่าตัว และยังแผ่กลิ่นอายพิเศษบางอย่างออกมาด้วย

อู๋เป่ยมองหิน “ว่านเซี่ยง” เพียงแวบเดียวก็เห็นว่า ข้างในมีเพียงขวดใบเล็ก ๆ ขวดนั้นบรรจุเส้นผมสีขาวหนึ่งเส้น กลิ่นอายที่เล็ดลอดออกมานั้น ก็มาจากเส้นผมนั่น

ไม่ว่าจะทรงพลังแค่ไหน เส้นผมก็ยังเป็นแค่เส้นผม

เจ้าหนวดถาม“เพื่อน นายเลือกได้แล้วใช่ไหม?”

อู๋เป่ยตบหินในมือตัวเองเบา ๆ“เลือกแล้ว หินลี้ลับ ‘มหาจักรพรรดิ’ มูลค่าห้าหมื่นล้าน”

ฉันหนวดยิ้ม“ฉันรู้จักหินก้อนนี้ดี เคยดูมานานแล้ว พูดตรง ๆ นายอาจซื้อขาดทุนก็ได้นะ”

อู๋เป่ยยังคงยิ้ม“เหรอ แล้วของคุณล่ะ?”

ฉันหนวดเลิกคิ้ว“ฉันหินนี้ชื่อ ‘ว่านเซี่ยง’ ฉันเห็นมันตั้งแต่เจ็ดปีก่อน เกือบจะซื้อแล้วด้วยซ้ำ วันนี้เพื่อพนันรอบนี้ ฉันยอมควักเงินซื้อมัน นายเตรียมเงินหนึ่งล้านล้านเงินเซียนไว้ให้พร้อมละกัน!”

อู๋เป่ย“ไม่ต้องพูดมาก แกะเลย!”

ทั้งสองลงมือพร้อมกัน แกะหินลี้ลับ “มหาจักรพรรดิ” และ “ว่านเซี่ยง”

หินที่อู๋เป่ยเลือก แกะออกมาแล้วพบว่าเป็นเกราะชุดหนึ่ง เมื่อเกราะปรากฏขึ้น รัศมีแห่งเต๋าก็ลอยอยู่รอบ ๆ