ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 340

“พลังของชีวิตนั้นค่อนข้างดื้อรั้น” อู๋เป่ยเดินไปเตะศพหลายที “น่าเสียดาย ถ้าหากเป็นหมูตัวหนึ่งล่ะก็ สามารถขายได้หลายพันหยวนเลย”

วิธีที่เขาใช้คือนิ้วเลือดแข็งตัว ตอนนี้เลือดในหัวใจของคามิจิ เน็นชินแข็งตัวหมดแล้ว อุดตันหลอดเลือดส่วนใหญ่ หัวใจก็ถูกทำลายไปแล้ว ไม่ตายสิแปลก

ผู้หญิงปากบวมคนนั้นร้องออกมาด้วยความตกใจ วิ่งออกไปข้างนอกอย่างเอาเป็นเอาตาย ผู้หญิงอีกสองคนก็รีบออกไปเช่นกัน สีหน้าดูแย่อย่างมาก

ลั่วฉังเซิงเหลือบมองศพหนึ่งที พูดด้วยรอยยิ้ม : “หัวหน้า ผมคิดว่าคุณจะไม่ลงมือสะอีก”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “เมื่อก่อนผีญี่ปุ่นสังหารผู้บริสุทธิ์หลายสิบล้านคน ตอนนี้วันนี้กล้าวิ่งมาหยิ่งผยองที่เหยียนหลง ฉันไม่ฆ่าเขา จะไม่รู้สึกละอายใจต่อผู้บริสุทธิ์ที่เสียชีวิตในสงครามบ้างเหรอ?”

ลั่วฉังเซิง : “คุณฆ่าได้ถูกแล้ว คามิจิ เน็นชินคนนี้ ปู่ของเขาเป็นนายทหารญี่ปุ่นนายหนึ่ง มือเต็มไปด้วยเลือดของคนเหยียนหลง”

หงจั้นถอนหายใจ : “อาจารย์ปู่ อีกสักพักคนญี่ปุ่นคนอื่นๆจะต้องมาแก้แค้นอย่างแน่นอน ท่านไปหลบจะดีกว่า”

“ทำไมต้องหลบ” อู่เป่ยพูดอย่างไม่แยแส “พวกเขากล้าลงมือ อย่างนั้นก็ฆ่าทั้งหมดก็พอแล้ว!”

ในไม่ช้า ชายวัยกลางคนหนึ่งก็พาคนบุกเข้ามา เขาเหลือบมองศพที่อยู่บนพื้นทีหนึ่ง ใบหน้าเขียว จ้องมองอู๋เป่ยและถาม : “แกเป็นคนฆ่าคนเหรอ”

หงจั้นรีบพูด : “ผู้นำเมืองหยวน คนตายเอง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกเรา”

อู๋เป่ยแสดงบัตรประจำตัว ผู้นำเมืองหยวนเหลือบมองหนึ่งที ถามอย่างเย็นชา : “คนของหน่วยรักษาความสงบ ก็สามารถฆ่าคนได้ตามอำเภอใจเหรอ”

ผู้นำเมืองหยวนโกรธอย่างมาก เดิมทีเขาคุยกับสถานทูตเสร็จแล้ว อีกฝ่ายจะลงทุนหลายแสนล้านหยวนในเมืองหลง สร้างโรงงาน ตอนนี้ดีแล้วสินะ คนถูกฆ่าตายแล้ว ธุรกิจยังจะคุยยังไงอีก

อู๋เป่ยมองเขาหนึ่งที พูดอย่างกะทันหัน : “ผู้นำเมืองหยวน ผมเห็นตรงหน้าผากดูหมองๆ กลัวว่าในอนาคตอันใกล้นี้จะต้องติดคุก นอกจากนี้พลิกตัวกลับมาไม่ได้ทั้งชีวิต คุณรีบกลับไปเตรียมการหน่อยดีกว่า”

ผู้นำเมืองหยวนโกรธอย่างมาก : “นายพูดไร้สาระอะไร!”

หลินไป๋ฮึหนึ่งที : “หัวหน้าทีมของพวกเราเชี่ยวชาญเรื่องโหงวเฮ้งเป็นอย่างดี คุณเชื่อคำพูดของเขาดีกว่า”

หัวหน้าเมืองหยวนตะลึง เขารู้ว่าตัวตนของคนกลุ่มนี้ลึกลับ ทุกคนมีความสามารถอย่างมาก หรือว่าเป็นเรื่องจริงเหรอ เขาอยากจะถาม กลับไม่ได้เปิดปากพูด

และในเวลานี้ มีคนญี่ปุ่นกลุ่มหนึ่งบุกเข้ามา คนที่อยู่หน้าสุดเป็นชายวัยกลางคนๆหนึ่ง ทันทีที่เขาปราะกฎตัว อู๋เป่ยก็รู้ว่าเป็นขั้นอมตะ มีพลังของระดับผู้ฝึกยุทธ์ชั้นราชันย์!

ชายวัยกลางคนไม่สูง ไม่อ้วนไม่ผอม ดวงตาคมราวกับนกอินทรี ทันทีที่เขาเข้ามา ก็จ้องไปที่ศพ ถามทีละคำ : “ใครเป็นคนฆ่า”

อู๋เป่ยจ้องมองชายวัยกลางคนๆนี้ ถามหลินไป๋ : “บนรายชื่อมีคนๆนี้ไหม”

หลินไป๋ส่ายหัว : “ไม่มี แต่ว่าผมรู้จักคนๆนี้ เขาชื่อว่าโอนิซาวะ อากิโอะ ปรมาจารย์ชินโตญี่ปุ่น เก่งเรื่องภาพลวงตา”

โอนิซาวะ อากิโอะพูดอย่างหนักแน่น : “กล้าฆ่าคนของฉัน แก สมควรตาย!”

ทันใดนั้น ตรงหน้าของอู๋เป่ยก็เกิดภาพลวงตา ภายในใจรู้สึกได้ถึงวิกฤต!

และในเวลานี้ หยางต้วนและหลินไป๋คนหนึ่งซ้ายคนหนึ่งขวาตะคอกด้วยความโกรธ ขวางอยู่ตรงหน้าอู๋เป่ย

“พุฟพุฟ!”

แสงเย็นสองดวง สายฟ้าถูกยิงออกมา ยิงผ่านไหล่ของหลินไป๋และหยางต้วนตามลำดับ ถ้าหากไม่ใช่ว่าพวกเขาปฏิกิริยาเร็ว หลบหลีกร่างกายได้อย่างทันท่วงที ครั้งนี้ยิงโดนหัวใจแน่นอน!

คนที่ลงมือก็คือโอนิซาวะ อากิโอะ เป็นถึงผู้ฝึกยุทธ์ชั้นราชันย์ คาดไม่ถึงว่าจะใช้อาวุธลับ!

ทำร้ายสองคนอย่างต่อเนื่อง เขายิ้มอย่างชั่วร้ายและพูด : “แกก็คืออู๋เป่ย ดีมาก ฉันกำลังกังวลไม่มีข้ออ้างฆ่าแก ตอนนี้ แกไปตายสะเถอะ!”

สีหน้าของอู๋เป่ยสงบอย่างมาก ทันใดนั้นเขาก็ยกมือขึ้นและยิงลูกบอกทองออกไปหนึ่งลูก ลูกบอลทองนี้หมุนด้วยความเร็วสูงในอากาศ ปล่อยคลื่นเสียงแปลกๆออกมา ลูกบอลทองนี้เขาตัดออกมาจากชิ้นส่วนของก้อนหิน ถือได้ว่าเป็นอาวุธในยุคโลกแห่งเซียน

ช่วงเวลาว่างๆ เขาได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับลูกบอลทอง พบว่าสิ่งนี้เป็นอาวุธมีคมในการสลายภาพลวงตา ขับไล่ภูตผี คลื่นเสียงที่ปล่อยออกมาส่งผลเสียอย่างมากต่อภูติผีและผู้ที่มีพลังจิตกล้าแข็ง

อย่างที่คาด ทันทีที่คลื่นเสียงดังออกมา ภาพลวงตาหายไปในทันที คนที่อยู่ในสถานการณ์จิตใจสับสนวุ่นวาย โอนิซาวะ อากิโอะสีหน้าเปลี่ยนอย่างมาก มือทั้งสองประสานกันเพื่อต่อสู้กับคลื่นเสียง

“ซิ่ว!”

ช่วงเวลาที่แสงสายฟ้าเปล่งประกาย อู๋เป่ยเคลื่อนไหวแล้ว รูปแบบแรกของวิชาดาบสามกระบวนท่าครึ่งถูกยิ่งออกมาอย่างโจ๋งครึ่ม ดาบเปล่งแสงแวววาวออกมา มาอยู่ต่อหน้าโอนิซาวะ อากิโอะภายในพริบตา

โอนิซาวะ อากิโอะคำรามเสียงดังลั่น ปล่อยฝ่ามือสายฟ้าออกมา โจมตีหน้าอกของอู๋เป่ย ในเวลาเดียวกันฝ่ามืออีกข้างหนึ่งของเขา จับไปที่ดาบยาวของอู๋เป่ย อยู่ต่อหน้าผู้ฝึกยุทธ์ชั้นราชันย์ ดาบธรรมดาก็เหมือนกับไม้และกระดาษแข็ง ทำอะไรพวกเขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ!