พวกเขาสนทนากันสักพักหนึ่ง ได้ยินคนมาเคาะประตู
“เข้ามา” ถังปิงอวิ๋นแต่งหน้าสักพัก พูด
เซียวซานเหยี่ยนเดินเข้ามา บนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความนับถือ พูดกับอู๋เป่ยอย่างเคารพ : “ท่านอู๋ เซียนเฟิงขอเข้าพบ!”
ถังปิงอวิ๋นลุกขึ้น : “ฉันไปต้อนรับเอง”
อู๋เป่ยไม่มีการขัดขวาง เขายังคงนอนอยู่ที่นั่นโดยหลับตาลงครึ่งหนึ่ง
หลังจากผ่านไปประมาณห้านาที ข้างนอกมีเสียงคนเดินดังขึ้น หลังจากนั้นถังปิงอวิ๋นเดินมาที่ประตู พูดเสียงเบา : “อู๋เป่ย เซียนเฟิงถึงแล้ว”
อู๋เป่ยอืมหนึ่งที เขาค่อยๆลุกขึ้นมานั่งอย่างช้าๆ พูด : “รินชาให้ผมหนึ่งแก้ว”
ถังปิงอวิ๋นกลอกตาหนึ่งที หันกลับไปรินชาให้เขาหนึ่งแก้ว หลังจากนั้นนำเข้ามาเสริฟ์
อู๋เป่ยรับน้ำชามาจิบไปหลายคำ ทำให้คอชุ่ม จากนั้นค่อยลุกขึ้นแล้วออกจากห้องอย่างช้าๆ
หลังจากที่เขานั่งอยู่ที่โต๊ะสำนักงานอย่างสง่างาม และเซียนเฟิงคนนั้น ก็ยืนอยู่หน้าตรงสำนักงาน ร่างกายโค้งเล็กน้อย ด้านหลังของเขาคือผู้ชายหลังค่อม บนใบหน้าของผู้ชายหลังค่อม จ้องอู๋เป่ยอย่างโหดเหี้ยม เขารู้สึกว่าอู๋เป่ยไม่มีมารยาทเอาสะเลย เป็นแค่ปรมาจารย์ชั้นเทพตัวน้อยๆ ทำไมถึงกล้าละเลยพวกเขาขนาดนี้
อู๋เป่ยจุดบุหรี่หนึ่งมวน หลังจากนั้นมองเซียนเฟิงด้วยสายตาที่เยาะเย้ย ถาม : “คุณก็คือเซียนเฟิงใช่ไหม”
เซียนเฟิงต้องการขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น โอกาสรอดเส้นทางนั้นอยู่บนตัวอู๋เป่ยทั้งหมด เขาไม่กล้ารุกรานแม้แต่นิดเดียว รีบโค้งคำนับแล้วพูด : “เป็นผมเอง ชื่อของเซียนเฟิง เป็นเพื่อนในยุทธภพตั้งให้ ชื่อจริงของผมคือเจียงเฟิงเซียน”
อู๋เป่ย : “อืม เจียงเฟิงเซียน คุณมาหาผมมีเรื่องอะไร”
เจียงเซียงเฟิงพูดในใจ คุณรู้อยู่แล้วยังจะถามอีก เขากระแอมหนึ่งที พูด : “ที่มาในครั้งนี้ ผมอยากขอร้องให้คุณช่วยชีวิตผมด้วย!”
อู๋เป่ยหัวเราะฮ่าฮ่า : “ให้ผมช่วยคุณเหรอ”
เจียงเฟิงเซิยนเห็นว่าอู๋เป่ยไม่ตอบตกลง เขารีบพูด : “ก่อนหน้านี้ผมเคยทำให้โกรธ ได้โปรดให้อภัยด้วย โปรดเหลือเส้นทางชีวิตให้ผมด้วย! แน่นอน ผมไม่มีทางให้คุณช่วยฟรีๆ เงื่อนไขคุณเสนอมาได้เลย!”
อู๋เป่ยไม่ตอบตกลง เขาสูบบุหรี่หนึ่งที พูดอย่างไม่แยแส : “เจียงเฟิงเซียน คุณทำนายดวงให้คนนานแค่ไหนแล้ว”
เจียงเฟิงเซียนรีบพูด : “จนถึงตอนนี้ สี่สิบเจ็ดปีแล้ว”
อู๋เป่ยพยักหน้า : “สี่สิบเจ็ดปี ใช้เวลาไปไม่น้อยเลยนะ”
“หาเลี้ยงชีพเท่านั้น” เจียงเฟิงเซียนพูด
อู๋เป่ยขยิบตาให้ถังปิงอวิ๋นหนึ่งที ความหมายคือ คำพูดสามประโยคต่อจากนี้ของเขา สามารถทำให้เจียงเฟิงเซียนนับถือเขาจนต้องก้มกราบเขา
ถังปิงอวิ๋นกะพริบตาให้เขา ราวกับว่ากำลังบอกว่า : “ฉันไม่เชื่อหรอก!”
อู๋เป่ยมองย้อนกลับไป จ้องเซียนเฟิงและยิ้มอย่างเย็นชาหนึ่งที : “เจียงเฟิงเซียน คุณยังมีโอกาสที่จะก้าวเข้าสู่ระดับคำทำนายในชีวิตนี้หรือไม่?”
เจียงเฟิงเซียนตัวสั่นสะท้าน เขาจ้องอู๋เป่ยตรง พูด : “คุณ.....รู้จักระดับคำทำนายเหรอ”
อู๋เป่ยบีบมือด้วยมือทั้งสองข้างทันที ทำการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนมาก การเคลื่อนไหวนี้ไหลลื่นอย่างมาก เหมือนผีเสื้อบิน ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดอกไม้ สวยงามมาก ดูเหมือนว่าจะตรงกับจังหวะบางอย่างของสวรรค์และโลก สื่อสารด้วยพลังลึกลับบางอย่างระหว่างสวรรค์และโลก
เจียงเฟิงเซียนเพิ่งมองได้ครึ่งวินาที ดวงตาตั้งตรง มองสามวินาที เขาก็คุกเข่าลงบนพื้นตุ้มตั้ม พูดเสียงสั่น : “ตกลงคุณเป็นใครกันแน่”
อู๋เป่ยหยุดการเคลื่อนไหว ถามเขา : “คุณอยากเรียนไหม”
เจียงเฟิงเซียนตื่นเต้นจนตัวสั่นสะท้าน เขาพยักหน้าอย่างแรง : “นักเรียนอยากเรียน นักเรียนอยากเรียน! โปรดสอนผมด้วย!” พูดจบ ก้มกราบเขาด้วยความนับถือ ทำความเคารพให้อู๋เป่ย!
อู๋เป่ยยิ้มเล็กน้อย จากนั้นเขามองไปทางถังปิงอวิ๋น ราวกับว่ากำลังพูด : คุณดูสิ ผมพูดไปแค่สองประโยค เขาก็กลายเป็นแบบนี้แล้ว!
ถังปิงอวิ๋นตะลึงจนอ้าปากค้างเล็กน้อย เขาทำได้ยังไง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...