ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 526

อู๋เป่ยถาม : “ชานี้เป็นชาต้าหงเผ๋าใช่ไหม”

เซี่ยงเจิ้งอี้พยักหน้า : “ไม่ผิด นี่คือชาที่ดีที่สุดที่ผลิตจากต้นชาโบราณอายุพันปี หนึ่งปีผลิตได้เพียงครึ่งกิโลกว่าเท่านั้น”

ทั้งสองคนจิบชาสนทนาน ไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหน เหล่าโจวเข้ามาพูดว่า : “นายท่าน อาหารและเหล้าพร้อมแล้ว”

เซี่ยงเจิ้งอี้เริ่มหิวแล้ว พูด : “คุณอู๋ พวกเราไปกินอาหารกัน”

ตอนนี้เพิ่งจะเก้าโมงกว่า ไม่ใช่เวลาของการกินอาหาร เพียงแต่อู๋เป่ยนั้นไม่เป็นไร เพราะว่าเขากินได้เยอะมาก ต่อให้กินข้าวสิบมื้อในหนึ่งวันก็ไม่เป็นปัญหา

ตำแหน่งของห้องอาหารอยู่ชั้นสอง อาหารรสเลิศทุกประเภทถูกเสิร์ฟทีละรายการ

เพียงแต่ กินได้ไม่กี่คำ ก็มีหญิงสาวผู้มีเสน่ห์และน่าหลงใหลในวัยยี่สิบต้นๆ ปรากฏตัวขึ้น เธอมาหาเซี่ยงเจิ้งอี้ด้วยดวงตาสีแดง พูด : “เจิ้งอี้ คุณหายดีแล้วจริงๆเหรอ พระเจ้าคุ้มครอง ดูเหมือนว่าคำวิงวอนอันจริงใจของฉันต่อพระโพธิสัตว์จะเป็นจริงแล้ว”

เซี่ยงเจิ้งอี้รีบเข้าไปกอดเธอ พูดอย่างอ่อนโยน : “หนิงหยิง ตอนนี้ผมไม่เป็นอะไรแล้ว ผมขอแนะนำให้คุณรู้จักสักหน่อย คนผู้นี้เป็นคุณอู๋ที่รักษาผมหาย”

อู๋เป่ยมัวแต่กินอาหาร เพียงแค่พยักหน้าให้เธอ ปากไม่ว่าง

ผู้หญิงที่ชื่อหนิงหยิงคนนี้ หันหน้าหนีด้วยความรังเกียจ พูด : “เจิ้งอี้ คุณดื่มเหล้าน้อยๆหน่อย เหล้าทำร้ายร่างกาย”

ผู้หญิงคนนี้พูดไม่กี่ประโยค ก็จากไปเลย

ทันทีที่เธอจากไป อู๋เป่ยวางตะเกียบลง พูด : “คุณผู้หญิงอายุน้อยอย่างมาก เหล่าเซี่ยงคุณนี่มีโชคลาภเกี่ยวกับผู้หญิงจริงๆ”

เซี่ยงเจิ้งอี้พูดด้วยรอยยิ้ม : “เธอชื่อหนิงหยิง อายุสิบเจ็ดปีก็ติดตามผมแล้ว ตอนนั้น เธอยังเป็นนักเรียนมัธยมปลายคนหนึ่ง และสวยอย่างมาก ครั้งแรกที่มองเห็นเธอ ผมก็ถูกดึงดูดเข้าไปแล้ว ฮ่าฮ่า ขอพูดแบบไม่ปิดบังเลย ตอนนั้นเพื่อตามจีบเธอ ผมพยายามทำทุกอย่างด้วยทุกวิถีทาง”

อู๋เป่ย : “แล้วคุณรู้ไหม อันที่จริงเธอมีพลังยุทธ์อยู่ในร่างกาย”

เซี่ยงเจิ้งอี้ตกตะลึง : “อะไรนะ เธอมีพลังยุทธ์เหรอ”

อู๋เป่ย : “ไม่เพียงแต่มีพลังยุทธ์เท่านั้น นอกจากนี้ยังไม่ต่ำ เป็นขั้นลมปราณต้าโจวเทียนแล้ว”

อู๋เป่ยไม่จำเป็นต้องพูดให้โจ่งแจ้ง เซี่ยงเจิ้งอี้ก็คิดอะไรออกแล้ว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างต่อเนื่อง พูด : “คุณอู๋หมายความว่า หนิงหยิงมีปัญหาเหรอ”

“มีปัญหาแน่นอน” อู๋เป่ยพูด “เมื่อกี้คุณบอกว่าผมรักษาคุณหาย เธอกลายเป็นศัตรูกับผมอย่างเห็นได้ชัด”

ในฐานะคนเซียน มีประสาทสัมผัสที่เฉียบแหลมอย่างยิ่ง เมื่อคนรอบข้างกลายเป็นศัตรูกับเขา เขาก็สามารถรับรู้ได้ทันที

เซี่ยงเจิ้งอี้ถอนหายใจยาว : “ผมรักเธอมากที่สุด หรือว่าเป็นเธอที่ทำร้ายผมเหรอ”

อู๋เป่ย : “ไม่รีบร้อน ผมจะช่วยคุณตรวจสอบเอง”

หลังจากกินข้าวเสร็จ เซี่ยงเจิ้งอี้ก็มีแรงแล้วเช่นกัน สภาพจิตใจดีขึ้นมาก

อู๋เป่ย : “เหล่าเซี่ยง พาผมไปคลังสมบัติของตระกูลเซี่ยงเถอะ ใช่แล้ว หากระสอบให้ผมหนึ่งใบ ไม่ต้องใหญ่เกินไป”

เซี่ยงเจิ้งอี้รีบให้เหล่าโจวไปเอากระสอบมาหนึ่งใบ ไม่ใหญ่เท่าไหร่ แต่ก็ไม่เล็กเกินไปเช่นกัน

อู๋เป่ยถือกระสอบ เดินตามเซี่ยงเจิ้งอี้เข้าไปในบ้านหลังเก่า หลังจากปิดประตู เซี่ยงเจิ้งอี้เหยียบบนพื้นแผ่นหนึ่งหนึ่งที

ในเวลานี้ มีรูปรากฏขึ้นบนกำแพงหนึ่งรู เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้ ทำการสแกนม่านตาและการจดจำใบหน้า

ทันใดนั้น กำแพงแยกออกไปด้านข้างสองข้าง เผยให้เห็นทางเดิน

ในเวลานี้อู๋เป่ยค่อยพบว่า คาดไม่ถึงว่าผนังนี้จะทำจากโลหะผสม และมีความหนาครึ่งเมตร

เข้าไปในทางเดิน เดินไปข้างหน้าสิบกว่าเมตร จากนั้นมีประตูอีกหนึ่งบาน มีรูกุญแจอยู่ที่ประตูนี้ เซี่ยงเจิ้งอี้หยิบกุญแจออกมา สอดมันเข้าไปในรูกุญแจ หมุนสามครั้ง แล้วดันมันแรงๆ