ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 531

หลังจากเดินในที่รกร้างไปได้สักพัก อู๋เป่ยก็แอบเก็บทองหมู่ซีจี๋และชาตรัสรู้ไว้ในที่เก็บ ตอนนี้จะสามารถเห็นได้ว่าเขามีอุปกรณ์จัดเก็บที่ยอดเยี่ยมและสะดวกต่อการพกพา อีกทั้งยังไม่เป็นจุดเด่นและเป็นการโอ้อวดอีกด้วย

พวกเขาเดินวนรอบภูเขาและเดินขึ้นไปบนยอดเขาอย่างระมัดระวัง หลังจากเดินไปได้สักพักก็เห็นแสงหลากสีสันโผล่ออกมาจากป่าไผ่ข้างๆ แสงมีขนาดเท่ากำปั้นแสดงให้เห็นคล้ายกับตรงนั้นมีของล้ำค่าอะไรบางอย่าง

ดวงตาของถังจื่อยี่เบิกกว้างขึ้น เมื่อไม่เห็นมีใครอยู่รอบตัวเธอ เธอกระซิบว่า "เราไปดูกันไหม?"

อู๋เป่ยไม่สะทกสะท้านและพูดอย่างใจเย็น "อย่ามอง" หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ดึงถังจื่อยี่แล้วเดินไปข้างหน้าต่อ

แม้ว่าเขาจะอายุไม่มาก แต่เขาเคยได้ยินเย่เทียนจงและคนอื่น ๆ พูดถึงกับดักในยุทธภพมามาก เขารู้ได้ว่ามีคนตั้งใจสร้างมันขึ้นเพื่อดึงดูดคนที่สัญจรไปมาในป่าไผ่

เมื่อเข้าไปในป่าไผ่ ถ้าไม่ถูกกับดักฆ่าตายก็ต้องถูกปรมาจารย์ที่ถูกฝังฆ่าอย่างแน่นอนและหลังจากนั้นเงินและข้าวของของคุณก็จะถูกปล้นไป

เมื่อเห็นว่าอู๋เป่ยและถังจื่อยี่รอดมาได้ ชายสองคนจึงเดินตรงขึ้นไปบนภูเขา ในป่าไผ่ลึกชายหนุ่มสองคนซุ่มซ่อนอยู่ใต้ใบไผ่มองหน้ากัน

“พี่ใหญ่ ไอเด็กนั่นมันรอดมาได้” ชายหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงความหมี่นไส้เล็กน้อย

“หึ! พวกเราตามมันไป ไอเด็กนั่นก่อนหน้านี้มันถือของเต็มไปหมด แต่ตอนนี้กลับไม่มีอะไรเลย เห็นได้ชัดว่ามันมีของดีติดตัว!”

“ของดีอะไร?” ชายคนนั้นถาม

ก่อนที่ชายคนนั้นจะตอบ เขาก็ได้ยินเสียงจากด้านบน "ฉลาดดีนี่"

พวกเขาทั้งสองตกใจมากจนแทบจะกระโดดขึ้น แต่ทันใดนั้นพวกเขาก็ปวดเอว อีกทั้งความแข็งแกร่งในร่างกายก็พลันหายไปทำให้พวกเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

"คุณผู้ชาย! เรามีบัตรเงินสดไม่น้อยเลย! เอาเงินไปแล้วปล่อยพวกเราไปเถอะ!" ชายคนนั้นตกใจและพูดอย่างลนลาน

อู๋เป่ยพูดอย่างเย็นชา "พวกนายวางกับดักที่นี่เพื่อทำร้ายคนอื่น เป็นไง ได้ไปกี่คนแล้วล่ะ?"

ชายคนนั้นพูดอย่างเร่งรีบ "ไม่เท่าไหร่ แค่สามกลุ่มเอง"

อู๋เป่ยมองไปไกลๆ และเห็นหลุมที่มีศพห้าศพถูกโยนลงไปในนั้น!

เขาพูดอย่างเย็นชา "ฆ่าคนก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิต อย่าหวังว่าพวกแกจะได้ไปไหนเลย!"

"ตุบ!"

ไม่ทันที่ชายสองคนจะขยับตัว อู๋เป่ยก็เตะหัวของพวกเขาตายคาที่ จากนั้นอู๋เป่ยก็เอื้อมมือออกไปและค้นกระเป๋าศพตรงหน้า ไม่มีอะไรในกระเป๋าเลย มีแต่บิลเงินสด หลายสิบล้าน หลายร้อยล้าน รวมกันได้ประมาณหนึ่งพันล้าน

เขาโยนกระเป๋าหนังเข้าไปในร่องนิ้วแล้วเดินกลับมาที่ศพทั้งห้าอีกครั้ง เขาถอนหายใจเบา ๆ เขาไม่อยากให้คนเหล่านี้ถูกทิ้งร้างเอาไว้ตรงนี้ เขาเลยจะเรียกคนมากำจัดศพ

แต่ทันใดนั้น เขาก็พบลูกปัดที่ซ่อนอยู่ที่คอของศพ ซึ่งมีขนาดประมาณดวงตามังกร ทันทีที่เขาเอามือไปจับ ลูกปัดนั่นก็กระโดดเข้าไปในปากของเขา

เมื่อหยิบลูกปัดออกมาดู ลูกปัดนั่นก็โปร่งแสงสีเขียวอ่อนแปลกตา มันดูเป็นแสงสีเขียวขุ่น วัสดุนี้ไม่ได้ทำมาจากแก้วหรือแม้กระทั่งหยก

เขาสังเกตอย่างละเอียดถี่ถ้วนและพบว่ามีมังกรสีทองว่ายอยู่ข้างใน มันขยับไปทางซ้ายและขวาเหมือนของจริง!

อู๋เป่ยประหลาดใจ มันคือ... ดราก้อนบอลเหรอ?

หัวใจเขาเต้นแรงเปิดดวงตาวิเศษและเห็นพื้นที่พับขนาดใหญ่ภายในลูกปัด อีกทั้งยังมีมังกรทองว่ายอยู่ข้างใน!

ในเวลานี้ มังกรเหลือบมองที่อู๋เป่ยและปล่อยพลังมังกรออกมา อู๋เป่ยตกใจจนเกือบขว้างมันทิ้ง

“มันคือดราก้อนบอลแน่นอน ไม่มีทางผิดพลาก!” เขาหายใจเข้าลึกๆ และค่อยๆ เก็บลูกปัดออกไป