ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 542

ไม่มีผู้พิทักษ์ ซึ่งหมายความว่าโอกาสของซย่าหนิงที่จะรอดชีวิตจากภัยพิบัตินั้นมีน้อยมาก เพราะว่าภูตผีปีศาจจะมาหาเรื่องเธอ นำโชคร้ายมาให้เธออย่างต่อเนื่อง สุดท้ายก็มีชีวิตที่น่าสังเวชและเสียชีวิตก่อนวัยอันควร

สิ่งที่เขามองเห็น ซย่าหนิงคนนี้ถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำแล้ว ในไม่ช้านี้ก็จะเกิดเรื่องที่เลวร้ายขึ้น

“ระดับตี้เซียน ถ้าหากจะต้องมาตายแบบนี้ อย่างนั้นก็น่าเสียดายอย่างมาก” เขาคิดในใจ “ฉันจำเป็นต้องหาเหตุผล แอบปกป้องเธอ”

คิดถึงตรงนี้ เขาพูดด้วยรอยยิ้ม : “ซย่าหนิง อันที่จิรงมีแฟนคนหนึ่งก็ไม่เลวเหมือนกัน เขาจะเป็นห่วงคุณ ซื้อของอร่อยให้คุณกิน ซื้อเสื้อผ้าสวยๆให้ ตอนที่คุณไม่มีความสุข เขาก็จะอยู่กับคุณ ปลอบใจคุณ”

ซย่าหนิงพูดด้วยรอยยิ้ม : “นี่คุณกำลังเกลี้ยกล่อมให้ฉันมีแฟนใช่ไหม”

อู๋เป่ย : “ไม่ใช่เกลี้ยกล่อมคุณ ผมกำลังช่วยคุณตัดสินใจ เอาแบบนี้ไหม นับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ผมจะเป็นแฟนให้คุณครึ่งปี ให้ผู้หญิงขี้เหงาอย่างคุณรู้สึกได้ถึงข้อดีของการมีแฟนสักหน่อย”

ดวงตาของซย่าหนิงเป็นประกาย : “ได้สิ!”

อู๋เป่ยอยากเป็นแฟนของเธอที่ไหนกัน เพียงแค่ต้องการหาข้ออ้างเข้าใกล้เธอเท่านั้น เพื่อปกป้องความปลอดภัยของเธอ

เขาปรับเปลี่ยนอารมณ์สักพัก กระแอมหนึ่งที พูด : “อย่างนั้นผมเริ่มแล้วนะ”

ซย่าหนิงกระพริบตาหนึ่งที พูด : “เริ่มเลย”

แขนของอู๋เป่ย โอบกอดเอวเล็กๆ ของเธอ กอดเธอไว้ในอ้อมแขนอย่างครอบงำ ถาม : “คุณชอบสไตล์แบบไหน ซีอีโอที่ครอบงำ ผู้ร้ายที่รุนแรง เจ้าชายเย็นชา ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ ผู้ชายที่อ่อนโยนและอบอุ่น คุณสามารถเลือกสิ่งเหล่านี้ได้ตามใจชอบเลย”

ดวงตาของซย่าหนิงเป็นประกาย : “พระเจ้า คุณมีทักษะการแสดงแบบนี้ด้วยเหรอ งั้นก็ได้ วันนี้เป็นซีอีโอที่ครอบงำก่อนแล้วกัน”

พูดจบ ทั้งสองคนต่างหัวเราะฮ่าฮ่าฮ่า

ตอนเที่ยง อู๋เป่ยพาซย่าหนิงมากินข้าวที่อาคารรอยัล ช่วงบ่ายไปดูละครไปเล่นสกีด้วยกัน ตอนเย็นไปหาของว่างกินที่ถนนคนเดิน หลังจากกินเสร็จก็ไปเล่นการฆ่าตามบท

หลังจากกลับมาถึงไท่คังวิวล่า ก็เป็นเวลาห้าทุ่มแล้ว

ซย่าหมิงอวี้เห็นว่าดึกขนาดนี้แล้วพวกเขาก็ไม่ไปนอนข้างนอก เธออดไม่ได้ที่จะผิดหวังเล็กน้อย พูดกับอู๋เป่ย : “อู๋เป่ย ต่อจากนี้ไปถ้าหากดึกแล้ว ก็นอนข้างนอกได้เลย”

อู๋เป่ย : .....

หลังจากอู๋เป่ยจากไป ซย่าหนิงนอนอยู่บนเตียง ที่มุมปากเผยให้เห็นรอยยิ้ม วันนี้เธอมีความสุขอย่างมาก ผ่อนคลายอย่างมาก ดูเหมือนว่าตั้งแต่เล็กจนโต นี่เป็นวันแรกที่เธอมีความสุขที่สุด

มีแฟนคนหนึ่งก็ไม่เลวเหมือนกัน! เธอคิดในใจ

อีกด้านหนึ่ง อู๋เป่ยก็กลับมาที่ไป๋หลงหวานซอยหนึ่งเช่นกัน ไม่มีข้อผิดพลาดอะไร ถังจื่อยี่ยังนอนอยู่ ฤทธิ์ของลูกท้อเซียนนี้รุนแรงอย่างมาก อย่างน้อยๆเธอต้องนอนถึงพรุ่งนี้ถึงจะตื่น

เขาไม่ได้ปลุกให้ถังจื่อยี่ตื่น แต่ใช้พลังชีวิตหยางบริสุทธิ์นวดให้แทน ช่วยให้เธอดูดซับฤทธิ์ของลูกท้อเซียนได้ดียิ่งขึ้น ลูกท้อเซียนลูกนี้ มันสามารถเพิ่มพลังชีวิตของเธอได้อย่างมาก เสริมสร้างสมรรถภาพทางกาย ปรับเปลี่ยนกระดูกภายใน

นวดให้ถังจื่อยี่สักพัก เขาถามท้อเซียน : “แกจะออกผลตอนไหนอีกครั้ง”

ท้อเซียน : “เดือนหน้า ตอนนี้อากาศหนาวเกินไปและใกล้ปีใหม่เข้ามาแล้ว ดังนั้นจึงไม่ใช่เวลาที่ดีที่จะออกผล”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ก็ได้ อย่างนั้นรออีกหน่อยแล้วกัน”

เตรียมจะนอน ทางเย่เสวียนมีข่าวแล้ว เขาได้โอนเงินหนึ่งหมื่นล้านของตระกูลจั่วไปยังบัญชีบริษัทของอู๋เป่ย

ตระกูลจั่วรุกรานเขามาสองครั้ง ตอนนี้เอาเงินออกมาสองหมื่นล้าน สามารถพูดได้ว่าตกเลือดครั้งใหญ่ อันที่จริงเงินก้อนนี้ถึงมือของเย่เสวียนตั้งนานแล้ว เพียงแค่ที่มาที่ไปของมันยังไม่ชัดเจน จำเป็นต้องทำการตรวจสอบสักพัก

ได้รับเงิน เขานึกถึงเปาไท่ของเมืองฉือเฉิง เขาทำอะไรบางอย่างบนตัวของเปาไท่ ให้เขามอบเงินสามพันล้าน นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เปาไท่คนนี้ก็ไม่มีข่าวคราวอีกเลย เขาอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเล็กน้อย

“พรุ่งนี้ไปเมืองฉือเฉิง พร้อมกับสอบถามเบาะแสสักหน่อย” เขาพูดกับตัวเอง

ช่วงเช้าของวันถัดไป ถังจื่อยี่ตื่นแล้ว เธอพบว่าผิวของตัวเองหลั่งสิ่งสกปรกสีดำออกมาหนึ่งชั้น ติดอยู่บนตัวรู้สึกอึดอัดอย่างมาก ส่งกลิ่นแปลกๆออกมา

เธอกรีดร้องหนึ่งที รีบพุ่งเข้าไปในห้องน้ำ

อู๋เป่ย : “จื่อยี่ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งสกปรกที่ร่างกายขับออกมา ไม่เป็นไร”

เพิ่งพูดจบ ฮวาเหยี่ยก็บินเข้ามาจากหน้าต่าง มันตกลงมาที่ไหล่ของอู๋เป่ย พูด : “พวกเราจะออกเดินทางกันแล้ว ไปเมืองฉือเฉิง”

อู๋เป่ย : “ได้”

เขากล่าวทักทายกับถังจื่อยี่ จากนั้นขับรถไปยังเมืองฉือเฉิง