ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 599

ผู้คนสัญจรต่างก็ปรบมือชื่นชมความกล้าหาญและความแข็งแกร่งของอู๋เป่ย

เด็กน้อยไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่ได้รับความตื่นตระหนก แม่ของเด็กรีบถอดเสื้อคลุมออกแล้วสวมให้เด็กแล้วกอดเด็กไว้แน่นและเรียกเด็กว่าลูกรัก

อู๋เป่ย กำลังจะขึ้นฝั่ง แต่ทันใดนั้นเขาก็มองไปด้านหนึ่ง เขาเห็นปลาหลี่แดงยาวสองเมตรจ้องมองเขาด้วยดวงตาสีแดง

เมื่อมันรู้สึกว่าอู๋เป่ยเห้นมันแล้ว ปลาตัวใหญ่นี้จึงดำดิ่งลงสู่น้ำลึกทันที

อู๋เป่ย รู้สึกประหลาดใจที่มีปลาตัวใหญ่ขนาดนี้ในตงหู่! เขาทำท่าทางให้ ถังปิงอวิ๋นและเขาก็ดำดิ่งลงไปในน้ำลึก

ถังปิงอวิ๋น ก็มองเห็นปลาหลี่แดง และเมื่อรู้ว่าอู๋เป่ยสนใจมัน เธอจึงรีบพูดว่า: "ระวังตัวด้วย"

หลังจากดำลงไปในน้ำ ปลาหลี่แดงตัวใหญ่ก็ว่ายไปไกลกว่าสิบเมตรแล้วอู๋เป่ย รีบไล่ตามมัน

น้ำในทะเลสาบตงหู่มีความลึกสุด 30 เมตร ปลาหลี่แดงยังคงว่ายลงไปอีก และอู๋เป่ยก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตามมันลงไป

เมื่อใกล้ถึงก้นทะเลสาบแล้ว จู่ๆ ปลาหลี่แดงก็หยุด หันกลับมา และจ้องมองไปที่อู๋เป่ยด้วยตาข้างนึง

อู๋เป่ยหยุดห่างจากมันเพียงไม่กี่เมตรและมองไปที่ปลาตัวใหญ่ ปลาหลี่แดงมีความยาวประมาณสองเมตรครึ่ง โดยมีเกล็ดใหญ่เท่ากับชามและหนวดหนากว่านิ้ว

ทันใดนั้น หางของปลาหลี่แดงก็สะบัดและมีกระแสน้ำไหลเข้าปะทะเขา ทันใดนั้น อู๋เป่ยก็ทรงตัวไม่ได้และเริ่มหมุนตัวอยู่กับที่

อู๋เป่ย โกรธมากและตบไปที่ปลาหลี่แดงหนึ่งที พลังฝ่ามือของเขาสามารถถ่ายทอดผ่านน้ำได้ เพียงมีเสียง "ปั้ง" เสียงนึง และเกล็ดของปลาหลี่แดงก็ระเบิดจนเห็นเนื้อ

ปลาหลี่แดงมีความเจ็บปวดมาก ร่างกายของมันแกว่งไปมาแล้วจมลงไป อู๋เป่ยว่ายไปคว้าเหงือกของมันด้วยมือแล้วชกมันด้วยหมัด ด้วยการชกเพียงไม่กี่ครั้ง ปลาหลี่แดงก็ถูกทุบเป็นชิ้นๆ โดยมีเลือดไหลออกจากปาก

ทุบจนมันกลัว มันจึงเหวี่ยงหางแล้วพุ่งไปข้างหน้า อู๋เป่ยคิดว่ามันกำลังจะหนี ดังนั้นเขาจึงไล่ตามมันไป

แต่แล้ว ปลาหลี่แดงว่ายไปหลายสิบเมตรก่อนที่จะหยุด ใช้หางของมันกวาดไปมาอย่างหนักที่ด้านล่างก้นทะเลสาบสองสามครั้งและก็มีทรายจำนวนมากถูกม้วนขึ้น เผยให้เห็นสิ่งที่คล้ายพัดขนาดใหญ่

อู๋เป่ยมองไปก็ตกตะลึงเมื่อเห็นมัน ที่แท้ก็มีหอยแม่น้ำขนาดใหญ่อยู่ใต้ก้นทะเลสาบ!

หอยแม่น้ำชนิดนี้มีเส้นผ่านศูนย์กลางอย่างน้อย 2 เมตร พื้นผิวของเปลือกหอยเรียบมากดูเหมือนว่าจะมีแสงไหลผ่านและส่องแสงอยู่บนนั้น

หัวใจเขาเต้นแรง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นหอยตัวใหญ่ขนาดนี้!

ปลาหลี่แดงมองดูอู๋เป่ยอย่างขี้ขลาด ว่ายไปมาอยู่ไม่ไกล ดวงตาของมันกวาดสายตามองหอยแม่น้ำเป็นครั้งคราว

อู๋เป่ยคิดกับตัวเองว่าปลาหลี่แดงกลัวเขาจึงได้พาเขามาหาหอยตัวใหญ่ตัวนี้งั้นเหรอ?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาก็ดึงดาบมังกรทมิฬออกมาแล้วแทงเข้าไปที่ขอบหอยใหญ่ด้วยดาบ หอยถูกกระตุ้น และทันใดนั้นก็เปิดเปลือกพัดออก ก็มีแสงหลายหลากสีอันนุ่มนวลปรากฏขึ้น ซึ่งเป็นไข่มุกหลากสีของหอย

ดวงตาของ อู๋เป่ย เบิกกว้าง และเขาก็เปิดใช้งานพลังจิตของเขาทันที และไข่มุกหลกสีขนาดเท่ากำปั้นก็บินมาอยู่ในมือของเขา หลังจากรับไข่มุกไปแล้ว หอยก็ปิดเปลือกพัดทันที

อู๋เป่ยสังเกตอย่างระมัดระวังและพบว่าไข่มุกหลากสีนั้นนิ่มและมีพื้นผิวเรียบมาก หัวใจของเขาสั่นไหว หรือนี้คือมุกวิญญาณห้าสี?

สมุดยาตำรับบันทึกว่าหอยเก่าแก่บางตัวที่มีอายุนับพันปีจะกลืนวัตถุทางวิญญาณห้าแบบโดยบังเอิญ จึงจะให้กำเนิดมุกวิเศษที่เรียกว่ามุกวิญญาณห้าสี

การกำเนิดมุกวิญญาณห้าสีนี้ยากมาก ตลอดยุคเซียนทั้งหมดมีเพียงสองลูกเท่านั้นที่ถูกพบ หนึ่งในนั้นถูกรวบรวมโดยจักรพรรดิแห่งอาณาจักรเซียน และอีกอันเพิ่งได้รับการขัดเกลาเป็นยาโดยนักปรุงที่มีชื่อเสียงที่สุดในขณะนั้น

อู๋เป่ยมีความสุขมาก เขาโบกมือให้ปลาหลี่แดงเพื่อแสดงความขอบคุณแล้วว่ายลงไปในน้ำ

กลับขึ้นมาบนผิวน้ำก็ยังมีผู้คนมากมายอยู่บนฝั่ง ทุกคนโล่งใจเมื่อเห็นเขาขึ้นมา

“พ่อหนุ่ม ในน้ำเย็น รีบขึ้นมาเร็ว” ป้าคนหนึ่งพูดเสียงดัง

อู๋เป่ยออกมาด้วยจับหนที่อยู่ข้างฝั่ง และปีนขึ้นมาเหมือนลิง ถังปองอวิ๋น ได้เตรียมผ้าเช็ดตัวไว้แล้ว ช่วยเขาเป่าผมให้แห้ง และสวมเสื้อผ้าอีกครั้ง

คุณแม่ยังสาวรีบเข้ามาขอบคุณเขา แู๋เป่ยโบกมือแล้วพาถังปิงอวิ๋น จากไป