ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 617

อู๋เป่ยโทรหาหงคุนหลังลงจากเขา

ไม่นานเสียงชายแปลกหน้าก็ดังขึ้น “คุณหาใคร”

อู๋เป่ย “ผมคืออู๋เป่ย หาหงคุน”

อีกฝ่ายพูด “กรุณารอสักครู่”

หลังจากนั้นครึ่งนาที มีเสียงที่อ่อนแรงสายหนึ่งดังขึ้น เขาก็คือหงคุน “คุณอู๋เหรอ”

อู๋เป่ย “หัวหน้าหง ผมคืออู๋เป่ย ได้ยินว่าคุณได้รับบาดเจ็บเหรอ”

หงคุนถอนหายใจยาว “คนญี่ปุ่นมาอย่างดุดัน แม้กระทั่งคนของเทียนหลงก็หยุดพวกเขาไม่ได้ ผมกลายเป็นคนที่กำลังใกล้จะตายแล้ว วันข้างหน้าคุณอู๋พบผู้สูงศักดิ์อวิ๋น ฝากขอโทษแทนผมด้วย บอกไปว่าผมไม่สามารถทำงานเพื่อผู้สูงศักดิ์อวิ๋นอีกต่อไปแล้ว!”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “ใครบอกว่าคนของเทียนหลงหยุดพวกเขาไม่ได้ คุณรอก่อน ผมจะไปเดี๋ยวนี้!”

หลังจากถามที่อยู่ อู๋เป่ยขับรถยนต์ไปหาหงคุน

ระหว่างทางเขาติดต่อต้วนหลง รายงานเรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองกั่ง

ต้วนหลง “ฉันรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองกั่งแล้ว คืนนี้ฉันจะส่งคนไปช่วยนายจัดการเรื่องนี้”

อู๋เป่ย “ใครจะมา”

ต้วนหลง “ล้วนเป็นยอดฝีมือของพรรคเทียนหลง นายควรทำความรู้จักกับพวกเขาให้ดี”

อู๋เป่ยหันมาตั้งใจขับรถโดยไม่ได้ถามต่อ ไม่นาน เขาเดินทางมาถึงบ้านของหงคุน เป็นคฤหาสน์เก่าแก่หลังใหญ่

แม้หงคุนได้รับบาดเจ็บทั้งร่างกาย แต่ก็ยังฝืนพิษบาดแผลออกมาต้อนรับ สีหน้าของเขาในเวลานี้หมองคล้ำ ร่างกายบวมน้ำ คิ้วและผมหลุดร่วงไปหมดแล้ว

อู๋เป่ยมองออกทันทีว่าเขาถูกพิษมาร

“คุณอู๋!” หงคุนคำนับ

อู๋เป่ยประคองเขาขึ้นแล้วพูด “คุณได้รับบาดเจ็บ ไม่จำเป็นต้องมากพิธี โชคดีที่ผมพอมีความรู้เกี่ยวกับการแพทย์อยู่บ้าง ผมสามารถรักษาบาดแผลของคุณ”

หงคุนปลื้มปิติ “ถ้าเป็นแบบนั้นต้องขอขอบคุณมาก!”

อู๋เป่ยถูกเขาเชิญไปที่ห้องรับรอง หลังจากทักทายกันไม่กี่คำ อู๋เป่ยเริ่มตรวจชีพจร

เขาตรวจดูสักพักแล้วพูด “อาการของคุณไม่ถือว่าสาหัส แต่ถูกพิษ ลองเล่าให้ฟังหน่อยว่าคุณได้รับบาดเจ็บยังไง”

หงคุนเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด

วันก่อนเขาได้ต่อสู้กับปราชญ์นินจาญี่ปุ่นที่มีชื่อว่าทานิฮาระ มาซายาสุ โดนลูกดอกพิษของฝ่ายตรงข้ามภายใต้ความประมาท ทานิฮาระ มาซายาสุเจ้าเล่ห์มาก หลังจากทำร้ายเขาจนได้รับบาดเจ็บ ก็ถอยหนีทันทีโดยไม่คิดจะปะทะ

อู๋เป่ยได้ยินว่าเป็นฝีมือของทานิฮาระ มาซายาสุ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ผมกำลังตามหาเขา คิดไม่ถึงว่าเขาก็เดินทางมาเมืองกั่งแล้ว เยี่ยมมาก!”

หงคุนถามด้วยความสงสัย “คุณรู้จักคนคนนี้เหรอ”

อู๋เป่ย “เขาอยู่ในรายชื่อคนที่ผมต้องฆ่า”

หงคุน “ความสามารถของทานิฮาระ มาซายาสุคนนี้แข็งแกร่งมาก ยิ่งกว่านั้นยังเจ้าเล่ห์อีกด้วย คุณต้องระวังให้ดี”

อู๋เป่ยไม่พูดมากอีก เริ่มตั้งใจรักษาอาการบาดเจ็บของหงคุน คนที่สาหัสกว่าหงคุนเขายังสามารถรักษาจนหาย กระบวนการรักษาครั้งนี้ย่อมเป็นไปอย่างราบรื่น

หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมงกว่า สารพิษถูกกำจัด อาการบาดเจ็บของหงคุนดีขึ้นมาก

สุดท้ายอู๋เป่ยได้จ่ายยาหนึ่งชุด สั่งให้เขากินทุกวัน จะสามารถหายเป็นปกติภายในเจ็ดวัน

หงคุนขอบคุณครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความซาบซึ้ง ถ้าหากไม่ใช่เพราะอู๋เป่ย เขาอาจจะอยู่ไม่เกินสามวัน

หลังจากอาการของหงคุนดีขึ้นบ้างแล้ว อู๋เป่ยถามเขา “ได้ยินมาว่าสิบสองแก๊งของพวกคุณ มีเจ็ดแก๊งถูกคนญี่ปุ่นกำจัดเหรอ”

หงคุนถอนหายใจยาว “เป็นเพราะผมมันไร้ความสามารถ!”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “อย่าเก็บเอาชัยชนะหรือความพ่ายแพ้ชั่วคราวไปใส่ใจ ในเมื่อผมมาแล้ว ก็จะต้องช่วยคุณกำจัดไอ้ยุ่นพวกนี้”

ดวงตาหงคุนเป็นประกาย “ขอบคุณมาก!”

หลังจากอู๋เป่ยล้างมือ เขาจีบชาแล้วพูด “ลองเล่าสถานการณ์ในตอนนี้ให้ฟังหน่อย”