หงหลิงเริ่มเคลื่อนไหว เธอเป็นเหมือนสายฟ้าสีแดง รอบๆนั้นเต็มไปด้วยพลังดาบ และเส้นผมของหวู่เป่ยก็ถูกตัดเป็นเส้นๆ เขาเริ่มทำเกราะพลังชีป้องกันร่างกายอย่างรวดเร็ว เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกรุกรานจากพลังงานดาบ
ดวงตาที่วิเศษของเขาสามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวที่ทรงพลังได้ ปีกของยุงขยับร้อยครั้งต่อวินาที และเขามองเห็นได้อย่างชัดเจน แต่ดาบไหมสีแดงดูเหมือนจะเร็วกว่า!
เมื่อเธอควงดาบ พลังชี่ในร่างกายของเธอจะเคลื่อนไปตามเส้นทางที่แปลกประหลาดซึ่งเกี่ยวข้องกับเส้นเมอริเดียนรอง เธอได้บรรลุระบบเส้นลมปราณขั้นสองทั้งหมดแล้ว เธอทำได้อย่างไร?
หงหลิงได้โชว์วิชาดาบเก้ารูปแบบ ท่วงท่าไม่ซับซ้อน แต่พลังของแต่ละกระบวนท่าก็เพียงพอที่จะฆ่าอู๋เป่ยได้อย่างง่ายดาย!
นี่คือความแข็งแกร่งของปรมาจารย์ที่แท้จริง? อู๋เป่ยตกตะลึง เขารู้สึกว่าก่อนที่เขาจะเปิดเส้นลมปราณขั้นสองของร่างกายและฝึกฝพลังชี ของเขาให้กลายเป็นบรรลุได้ มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรับการโจมตีของหงหลิงได้!
นับประสาอะไรกับเขา แม้ว่าปรมาจารย์เทพที่เผชิญหน้ากับหงหลิง ก็อาจทำได้แค่พ่ายพ้!
หลังจากโชว์วิชาดาบเก้ารูปแบบแล้ว หงหลิงก็ดึงดาบของเธอกลับ หันศีรษะของเธอแล้วถามว่า "เจ้าเห็นหรือยัง"
อู๋เป่ย พยักหน้า: "ข้าเห็นอย่างชัดเจนแล้ว แต่น่าเสียดายที่ข้าทำไม่ได้ ฐานการฝึกฝนของข้าไม่สูงเท่าของเจ้า"
หงหลิงยิ้ม: "ดาบของข้า แม้แต่ท่านอาจารย์ของข้าเองก็ไม่เข้าใจ เจ้าเข้าใจ ก็เก่งมาแล้ว" นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอบอกว่าอู๋เป่ยเก่ง
อู๋เป่ยส่งสัญญาณให้เธอเข้ามาและพูดว่า "ทักษะดาบของเจ้าดูเหมือนจะยังไม่เสร็จสมบูรณ์ และเจ้าก็ไม่ได้ใช้มันอย่างเต็มที่ใช่ไหม?"
หงหลิงพยักหน้า: "ถ้าใช้กำลังทั้งหมด ข้าเกรงว่าจะทำให้เจ้าได้รับบาดเจ็บ"
อู๋เป่ยมองบน เดิมที่เขาคิดว่าเขาแข็งแกร่งมากแล้ว แต่เมื่อเทียบกับหงหลิงแล้ว มันอยุ่คนละโลกกันเลยทีเดียว!
หงหลิงกล่าวว่า: "มีอีกเหตุผลหนึ่ง สิ่งที่ข้าฝึกคือ 'ดาบสายฟ้า' วิชาดาบนี้สามารถแสดงพลังของมันได้ต้องอยู่อย่างน้อยขั้นเทพ และต้องที่ขั้นราชันย์ก่อนที่จะแสดง พลังทั้งหมดของมันได้"
อู๋เป่ย เข้าใจแล้วว่า: "ที่แท้คือการฝึกฝนของเจ้ายังไม่เพียงพอ"
หงหลิงพยักหน้า: "อาจารย์ของข้าบอกว่าร่างกายของข้าแตกต่างจากคนทั่วไป เมื่อข้าแก่ตัว ระดับพลังยุทธ์ของข้าก็จะไปถึงด้วย"
อู๋เป่ย รู้สึกประหลาดใจ เขามองไปที่ หงหลิง อีกครั้ง และหลังจากมองทะลุ เขาก็ตระหนักว่าร่างกายของเธอนั้นไม่ธรรมดาจริง ๆ เธอสามารถเข้าถึงเส้นลมปราณขั้นสองได้บรรลุมาแต่กำเนิด และแม้แต่เส้นลมปราณขั้นหนึ่งก็บรรลุไปบางส่วนแล้ว!
นี้คือ"ร่างเทพ?" อู๋เป่ยนึกถึงร่างกายซึ่งเกิดมาเพื่อใช้ในการเพาะปลูก ร่างที่ไม่ทำอะไรก้สามารถบรรลุได้ สามร้อยปีคนนึ่ง!
ในประวัติศาสตร์ ราชวงศ์สามสี่ร้อยปีมักจะสามารถหาบุคคลที่มีร่างเทพได้เพียงหนึ่งคน ตัวอย่างเช่น จางซานเฟิงในราชวงศ์หยวนหมิง โม๋จูซื่อผู้ก่อตั้งวัดชั่น ในช่วงต้นราชวงศ์ถัง และฉู่ป๋าหวังในราชวงศ์ฉินเป็นต้น ล้วนเป็นคนที่มีร่างเทพ
หงหลิงอายุยังน้อย หากเธออายุมากกว่านี้ เส้นลมปราณในร่างกายของเธอจะถูกปลดบล็อกโดยธรรมชาติ และฐานการฝึกฝนของเธอก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกันเมื่อเธออายุถึงเกณฑ์
เขาตกใจและสงสัยว่าใครเป็นอาจารย์ของหงหลิง และถามว่า "หงหลิงอาจารย์ของเจ้าเป็นคนเก่งมากเลยหรือ"
หงหลิงส่ายหัว: "ท่านอาจารย์ของข้าไม่สามารถเอาชนะข้าได้ แต่ท่านเข้มงวดมาก ข้ากลัวท่านตั้งแต่เด็ก"
อู๋เป่ยพยักหน้า: "ช่างเป็นเด็กที่น่าสงสารจริงๆ บอกข้ามาเลยว่าวันนี้เจ้าอยากกินอะไรและเล่นอะไร"
ดวงตาของหงหลิงเป็นประกาย อย่างไงแล้วเธอก็ยังเด็กอยู่และแน่นอนว่าเธอโหยหาชีวิตแบบผู้หญิงธรรมดา ดังนั้นเธอจึงพูดว่า "จากนี้ไปข้าจะเรียกเจ้าว่าพี่ชาย เจ้าต้องดูแลการกินอยู่ของข้าและจ่ายเงินให้ข้า "
อู๋เป่ย ยิ้ม: "พี่ชายคำนนี้นี่คุ้มค่าจริงๆเลย"
เขาขอให้หงหลิงพักผ่อน และเขายังอยู่ในลานบ้านต่อ เพื่อเปิดเส้นลมปราณขั้นสองต่อ ครั้งนี้เขาได้รับการกระตุ้นจากหงหลิง เขาต้องปรับปรุงการฝึกฝนของเขาให้เร็วที่สุด
ในเช้าตรู่ของวันถัดมา เขาโทรหา Zhu จู่ฉวนหวู่พวกเขานัดหมายเพื่อไปเยี่ยมสวี่ไท่กงและเพื่อนำทางเพื่อที่เขาจะได้พบกับผู้นำตระกูลสวี่
เวลาบ่ายโมง อู๋เป่ยและ จูฉวนหวู่ พบกันที่ร่านค้าใกล้บ้านของตระกูลสวี่ พวกเขาซื้อของขวัญและไปที่บ้านของตระกูลสวี่
สวี่จี้เฟยได้รับสายของอู๋เป่ยล่วงหน้าและรอที่หน้าประตูก่อนเวลา ทันทีที่ทั้งสองลงจากรถ เขาก็ขึ้นมาพบพวกเขาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ยินดีต้อนรับ น้องชาย"
อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "พี่สาม นี่คือคุณจูวนหวู่หัวหน้าเมืองหยวนติ่ง"
สวี่จีเฟย พยักหน้าเล็กน้อยและจับมือกับจูฉวนหวู่: "หัวหน้าจู ข้าชื่นชมคุณมานานแล้ว เชิญเข้า"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...