ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 669

อู๋เป่ยยิ้มเล็กน้อย เขามองออกว่าที่เถาหรูเสวี่ยดีใจขนาดนี้ ไม่ใช่เพราะยาตัวใหม่สามารถทำเงิน แต่เป็นเพราะยาตัวใหม่สามารถนำพาความช่วยเหลือมาให้ผู้คนทั่วโลก

อู๋เป่ย “หรูเสวี่ย ผมแนะนำให้คุณย้ายสำนักงานใหญ่ของเหมียวเย่ากรุ๊ปมาที่เขตใหม่”

เถ้าหรูเสวี่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “ได้ ทำตามที่คุณพูดทุกอย่าง แล้วก็ฉันจะแบ่งหุ้นส่วนของบริษัทให้คุณอีก 30%”

อู๋เป่ยโบกมือ “เรื่องหุ้นผมขอผ่านละกัน เอาแบบนี้ ตระกูลหลี่ของผมก็สนใจจะเข้าอุตสาหกรรมยาอยู่แล้ว ดังนั้นขอซื้อหุ้นของบริษัท 25% ตามมูลค่าตลาดปัจจุบัน ”

เถาหรูเสวี่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่มีปัญหา แต่ต่อไปคุณต้องช่วยพวกเราคิดค้นยาตัวใหม่เหมือนเดิม”

อู๋เป่ย “อันนั้นมันแน่อยู่แล้ว”

หลังจากนั้นอู๋เป่ยพาเถาหรูเสวี่ยมาที่ตำหนักของพรรคฟ้าทมิฬ เธอพักอยู่ที่นี่หนึ่งคืน พรุ่งนี้ก็จะกลับหลงเหยียนเพื่อขออนุมัติยาตัวใหม่

ในระหว่างอาหารค่ำ อู๋เป่ยเรียกหัวหน้าคณะของหอการเงินมา “หัวหน้าคณะฟู่ เงินห้าหมื่นล้านของผมปล่อยให้คุณจัดการ พรุ่งนี้ คุณไปซื้อหุ้นของบริษัทเหมียวเย่ากรุ๊ป”

ฟู่หยิงพูด “หัวหน้าพรรคมีข่าวจากวงในเหรอ”

อู๋เป่ยพยักหน้า “เหมียวเย่ากรุ๊ปจะพัฒนายาใหม่สองตัวสำหรับผู้ป่วยหลายร้อยล้านคน และรายได้ในอนาคตจะสูงถึงหลายแสนล้านเหรียญสหรัฐ”

ฟู่หยิงพูด “ค่ะ ฉันจะนำเงินสองหมื่นล้านไปซื้อหุ้นของบริษัทเหมียวเย่ากรุ๊ป”

อู๋เป่ย “อีกไม่นาน บริษัทยาหลงฮุยก็จะเข้าตลาดเหมือนกัน คุณสามารถไปซื้อเก็บไว้ได้”

“ค่ะ”

หลังจากฟู่หยิงไป อู๋เป่ยกับเถาหรูเสวี่ยทำศึกใหญ่ในตำหนัก พลังของคนหนุ่มสาวราวกับไร้ขีดจำกัด จากกลางคืนสู่รุ่งเช้า

เถาหรูเสวี่ยขี้เกียจลุกจากเตียงอีกแล้ว อู๋เป่ยสั่งให้คนนำอาหารเช้าไปส่งที่ห้อง

ช่วงบ่าย เถาหรูเสวี่ยนั่งเครื่องบินของพรรคฟ้าทมิฬกับหลงเหยียน

หลังส่งเถาหรูเสวี่ย อู๋เป่ยกลับหอยา เริ่มปรับปรุงวิธีกันผลิตยาตัวที่สอง เวลาเดียวกัน เขายังได้รักษาโรคของฟ่างอึงเก๋อจนหายด้วย

ในร่างกายของฟ่างอึงเก๋อ มียาหลายชนิดขัดแย้งกัน ทำให้เขาตกอยู่ในอันตราย อู๋เป่ยดูดซับและสลายฤทธิ์ยาหลายชนิด เหลือไว้เพียงชนิดเดียวที่มีประโยชน์ต่อเขา

คืนนั้นอู๋เป่ยกลับถึงตำหนักก็เกือบเช้าแล้ว เขานึกขึ้นได้ว่าเทพฟ้าทมิฬต้องการวิญญาณปีศาจในหนังมนุษย์ จึงเรียกสาวกกลุ่มหนึ่ง เตรียมเปิดแท่นบูชา สังเวยปีศาจที่อยู่ในหนังมนุษย์ส่วนหนึ่ง

หัวหน้าพรรคจะบูชายัญ นั่นเป็นเรื่องใหญ่ สี่หัวหน้าคณะใหญ่และเหล่าอาวุโส รวมถึงผู้พิทักษ์เมิงจื๋อต่างก็รีบเดินทางมาเข้าร่วม

เวลานี้ อู๋เป่ยสวมหน้ากากสีดำ กลิ่นอายของเขาแปลกประหลาด ทรงพลังไม่อาจหยั่งรู้ ในส่วนลึกของจิตใจทุกคนล้วนเกิดความเกรงกลัว และยอมศิโรราบด้วยดี

เมื่ออู๋เป่ยสวมหน้ากาก ก็จะสามารถสื่อสารกับเทพฟ้าทมิฬ “เทพฟ้าทมิฬ ผมจะสังเวยวิญญาณหนึ่งดวง”

เทพฟ้าทมิฬ “เชิญ!”

เวลานี้ เหล่าสาวกเริ่มท่องคาถาอาคม แท่นบูชาเรืองแสงเล็กน้อย พลังอันทรงพลังสายหนึ่งปกคลุมแท่นบูชา อู๋เป่ยขึ้นไปยืนบนแท่นบูชา พลางนำหนังมนุษย์ออกมา

หนังมนุษย์ยืนตรง คำนับอู๋เป่ย

อู๋เป่ย “เหยียนหยาง อีกเดี๋ยวคุณปล่อยปีศาจออกมาหนึ่งตน ผมจะเอามันมาบูชายัญ”

เหยียนหยางปลื้มปิติอย่างยิ่ง “เยี่ยมมาก! ท่านเซียน ปีศาจหายไปหนึ่งตน แรงกดดันของผมก็จะลดลงหนึ่งส่วน”

อู๋เป่ยพยักหน้า หลังจากนั้นเดินลงจากแท่นบูชา

หนังมนุษย์อ้าปาก เงาสีดำสายหนึ่งถูกพ่นออกมา แม้จะถูกหลอมมาแล้วไม่รู้กี่พันปี แต่ปีศาจตนนี้มีพลังระดับเซียนสวรรค์ กลิ่นอายของมันทำให้ทุกคนตกใจ

“โครม!”

กระแสวังวนสีดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นเหนือแท่นบูชา มันปล่อยเชือกพลังงานสีดำนับไม่ถ้วนออกมาพันธนาการเงาสีดำ

เงาสีดำดิ้นรนไม่หยุด ทว่ากลับไม่มีประโยชน์ ผ่านไปได้ไม่นาน มันถูกเชือกพลังงานเหล่านั้นดึงเข้าไปในวังวน ในส่วนลึกของจิตใจทุกคน ล้วนได้ยินเสียงกรีดร้องที่เต็มไปด้วยอารมณ์แห่งความสิ้นหวังและเกลียดชัง

หลังจากปล่อยปีศาจออกมาหนึ่งติน หนังมนุษย์ดูผ่อนใครอยากเห็นได้ชัด มันเดินมาถึงตรงหน้าอู๋เป่ย สองมือคำนับ “ขอบคุณที่ท่านเซียนช่วยเหลือ!”