ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 683

หลานเยว่ลังเลสักพัก พูด : “พ่อของฉันคือจินซวินไป๋”

อู๋เป่ยอึ้งไปเลย อุทาน : “จินซวินไป๋ หนึ่งในสองแม่ทัพแห่งจตุรเทพของเหยียนหลงเหรอ”

หลานเยว่พยักหน้า : “ห้าปีก่อน มีคนรู้ตัวตนของฉันแล้ว เลยลงมือวางยาพิษใส่ฉัน เพื่อใช้ฉันเป็นตัวประกันข่มขู่ให้พ่อของฉันทำงานให้เขา”

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว : “อีกฝ่ายเป็นใคร เขากล้ามากเลยนะ กล้ามข่มขู่แม่ทัพแห่งจตุรเทพ!”

ต้องรู้ว่า ทั่วโลกมีแม่ทัพแห่งจตุรเทพทั้งหมดเจ็ดคน พลังยุทธ์ของพวกเขาไม่สูงเท่าไหร่ แต่ทรัพยากรที่มีอยู่ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้กองกำลังใด ๆ หวาดกลัว

เพราะส่วนใหญ่เจตจำนงของแม่ทัพแห่งจตุรเทพแสดงถึงเจตจำนงของประเทศ

หลานเยว่ : “อีกฝ่ายเป็นปรมาจารย์ปีศาจคนหนึ่ง เป็นที่รู้จักในนามจอมมารฮุนเทียน มีการก่อตั้งสำนักที่คุนหลุน มีลูกศิษย์หลายร้อยคนอยู่ใต้ที่นั่ง ทหารปีศาจหนึ่งแสน มีเพียงคนระดับเดียวกับเขาเท่านั้นที่กล้าต่อกรกับพ่อของฉัน”

อู๋เป่ยพูด : “พลังยุทธ์ของจอมมารฮุนเทียนคนนี้อยู่ระดับไหนแล้ว”

หลานเยว่ : “น่าจะเป็นการดำรงอยู่ขั้นสุดยอดตี้เซียนระดับเจ็ด หรือแข็งแกร่งกว่านั้น นอกจากนี้สี่ราชาปีศาจใต้อาณัติของเขาก็แข็งแกร่งอย่างมากเช่นกัน”

อู๋เป่ยพูด : “บาดแผลพิษของคุณ ผมสามารถรักษาได้ เพียงแต่ คุณจำเป็นต้องเก็บเป็นความลับ ท้ายที่สุดแล้วถ้าหากถูกจอมมารฮุนเทียนรู้ว่าผมเป็นคนรักษาคุณ เกรงว่าจะมาหาเรื่องผมแน่นอน”

หลานเยว่มองเขาด้วยความตะลึง : “คุณสามารถรักษาฉันได้จริงๆเหรอ”

อู๋เป่ย : “แน่นอน ผมเป็นแพทย์ด้านการแพทย์”

หลานเยว่ : “อย่างที่คาดคุณไม่ใช่คนธรรมดา!”

อู๋เป่ย : “คุณเป็นถึงแม่ทัพแห่งจตุรเทพผู้มั่งคั่ง ทำไมถึงทำงานในโรงพักแบบนี้”

หลานเยว่ : “เพราะว่าพ่อของฉันอาศัยอยู่ในเมืองไห่เฉิง แน่นอนว่าฉันอยากอยู่ใกล้เขามากขึ้น นอกจากนี้ อุดมคติของฉันก็คือเริ่มจากการเป็นตำรวจก่อน”

อู๋เป่ย : “ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง เรื่องของวันนี้ รบกวนคุณช่วยเปิดทางรอดให้ด้วย อย่าทำให้เพื่อนของผมลำบากใจเกินไป”

หลานเยว่ : “คุณวางใจได้เลย เพียงแค่หลิวเฟยเป้ายอมให้อภัย ทุกอย่างเป็นไปตามขั้นตอน ฉันจะไม่ทำให้เขาลำบากใจ”

อู๋เป่ย : “ขอบคุณ!”

หลานเยว่ถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “เป็นต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณ เพื่อเรื่องของฉัน พ่อของฉันไปพบแพทย์ที่มีชื่อเสียงเกือบทุกคนในโลก”

อู๋เป่ย : “ผมถือได้ว่าเป็นหนึ่งในสมาชิกของกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพ ช่วยคุณก็เท่ากับช่วยแม่ทัพจินแห่งจตุรเทพ”

หลานเยว่พยักหน้า เธอเรียกหลิวเฟยเป้าออกมา พูด : “วันนี้ฉันหยุดหนึ่งวัน คดีนี้คุณจัดการเลย” พูดจบ เดินออกไปเลย

หลิวเฟยเป้าตะลึง เขามองอู๋เป่ย ถาม : “น้องชาย นายทำได้ยังไง”

อู๋เป่ยพูด : “ผมชมว่าหุ่นเธอสวย”

หลินเฟยเป้าอึ้งไปสักพัก หลังจากนั้นหัวเราะฮ่าฮ่า พูด : “เพียงแค่เธอไม่เอาเรื่อง เรื่องก็จัดการง่ายแล้ว พวกนายไปได้แล้ว”

ตอนนี้ถึงตาของอู๋เป่ยประหลาดใจ เขาพูด : “คุณหลิว คุณไม่เอาค่าชดเชยเหรอ”

หลินเฟยเป้าฮึหนึ่งที : “เงินใครไม่ชอบบ้าง เพียงแต่เสี่ยวกังบอกว่านายช่วยชีวิตเขาเอาไว้ เงินช่างมันเถอะ ยังบอกอีกว่าคืนนี้จะเลี้ยงข้าวนาย ตอบแทนนาย”

อู๋เป่ยพูดในใจลูกชายของคุณรู้เรื่องกว่าคุณ พูดด้วยรอยยิ้ม : “ได้”

หลังจากนั้นเขาถาม : “หวู๋โก่วทำผิดอะไร”

หลิวเฟยเป้า : “เขาทำให้เถ้าแก่คนหนึ่งของไห่เฉิงขุ่นเคือง คนอื่นต้องการสั่งสอนเขาหนึ่งรอบ ไม่เกิดปัญหาอะไร ครั้งนี้เขาถูกตัดสินจำคุกหนึ่งปีถึงสองปี”

อู๋เป่ย : “เถ้าแก่คนนั้นล่ะ”

หลิวเฟยเป้า : “คนแซ่เว่ยคนหนึ่ง มีอำนาจเล็กน้อย เป็นเถ้าแก่ของบริษัทซานไห่มีเดีย”