ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 717

อู๋เป่ยรู้สึกเกร็งทันที แล้วเขาก็ถอยหลังหนึ่งก้าว และโค้งมือด้วยความเคารพ:"ข้าน้อย ขอคารวะท่านเซียนจุน!"

มู่หรงเจียวมองเขายิ้มครึ่งหนึ่ง แล้วพูดว่า:"นายกับฉันชั่งมีบุญจริงๆ ถ้าไม่ใช่นาย ฉันอาจต้องฝึกฝนในโลกมนุษย์นี้อีกหลายปี"

อู๋เป่ยรีบถามอย่างเร็ว:"ผู้อาวุโสมาจากไหน?"

มู่หรงเจียว:"พวกเราอาจพบกันอีกในอนาคต เมื่อถึงเวลานายก็จะรู้เอง ก่อนออกเดินทางก็ไม่มีอะไรจะให้นาย งั้นฉันขอมอบให้นายยันต์สามอันนะ"

เขามอบใบไม้สามใบให้กับอู๋เป่ย หลังจากที่ใบไม้ถึงมือ เขาก็รู้สึกได้ถึงพลังลึกลับจากใบไม้!

เขาจับใบไม้อย่างระมัดระวัง แล้วถามว่า:"ผู้อาวุโส ยันต์สามอันนี้ใช้ยังไง?"

มู่หรงเจียวพูดอย่างใจเย็นว่า:"อย่าเรียกฉันว่าผู้อาวุโสอีก เรียกฉันพี่สาว"

อู๋เป่ยรีบตอบกลับทันที:"พี่เซียนจุน!"

มู่หรงเจียวมองเขาด้วยสีหน้าซับซ้อนแล้วพูดว่า:"ยันต์สามอันนี้มีทั้งการโจมตีและป้องกัน สามารถช่วยชีวิตคุณได้สามครั้ง ไม่อันตรายถึงแก่ชีวิตคุณอย่าใช้มัน เวลาใช้คุณแค่กำใบไม้ในมือแล้วเรียกคำหนึ่งว่า'พี่สาว'แค่นั้น"

อู๋เป่ย:"มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?"

มู่หรงเจียว:"มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ"

จากนั้นเธอก็ได้หันไปมองหนึ่งที ถังปิงอวิ๋นยังใส่เสื้อผ้าอยู่ที่เดิม แต่เสื้อผ้านั้นถูกอู๋เป่ยทำกระดุมหลุด ครึ่งวันแล้วก็ยังใส่ไม่เสร็จ

มู่หรงเจียว:"เป็นคนที่ช่างเจ้าชู้จริงๆ มีเรื่องอยากจะขอร้องนายหน่อย พ่อแม่และญาติของฉันในชาตินี้ฝากนายดูแลแทนฉันด้วยนะ ในอนาคตฉันจะขอบคุณมากๆเลย โอเคร ฉันต้องไปแล้ว"

เมื่อพูดจบ มู่หรงเจียวก็กลายเป็นแสงเทพแล้วสลายหายไปสู่อากาศภายในพริบตา

อู๋เป่ยมึนงงอยู่กับที่ หลังจากนั้นเขาถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า:"ยังไม่รู้รหัสเซียนของเธอเลย ว่าเป็นพลังยุทธ์อะไร"

ถังปิงอวี๋นเดินเข้ามาด้วยสีหน้าประหลาดใจ แล้วถามว่า:"สามี คุณเรียกเขาว่าเซียนจุนเหรอ?"

อู๋เป่ย:"ฉันก็ไม่รู้พลังยุทธ์ของเธอ แต่ต้องเป็นเซียนสวรรค์ที่เจ๋งสุดๆแน่"

ถังปิงอวี๋นตกใจ:"เซียนสวรรค์!"

อู๋เป่ย:"ช่างมันเถอะ คนก็ไปแล้ว และไม่รู้ด้วยว่าจะได้เจอกันอีกไหมในอนาคต"

เขาหันไปกอดถังปิงอวี๋นเอาไว้ แล้วพูดว่า:"ปิงอวิ๋น ฉันจะช่วยเธอเปิดพลังจิตต่อ"

ถังปิงอวี๋นพยักหน้าเบาๆ ใบหน้าเธอนั้นเปลี่ยนเป็นสีแดงอีกครั้ง เธอรู้ สิ่งที่อู๋เป่ยอยากเปิดนั้นไม่ใช่แค่พลังจิต!

แต่รอบนี้ถังปิงอวี๋น อ่อนโยนราวกับแกะตัวน้อย และให็ความร่วมมือดีมาก ดิ้นรนมาหนึ่งชั่วโมงกว่า สภาพร่างกายเธอก็ทนไม่ไหว วอนขอความเมตตา

เสร็จกิจลง อู๋เป๋ยก็ได้นอนราบลงไป ถังปิงอวิ๋นนอนทับไปที่ตัวเขา และใช้มือวาดวงกลมที่หน้าอกเขา แล้วพูดแบบอ้อนว่า:"สามี วันนี้คุณปู่ได้ถามเรื่องแต่งงานของพวกเราแล้วนะ คุณคิดอย่างไง?"

อู๋เป๋ยจับหน้าเธอ แล้วพูดว่า:"ตอนนี้ถังเหมินเพิ่งจะมาถึงโลกเซียน การฝึกฝนของคุณและฉันก็กำลังพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว รอสักหน่อย รอคุณกับฉันกลายเป็นตี้เซียน แล้วค่อยคุยเรื่องการแต่งงานก็ไม่สาย และคุณก็รู้ว่าลูกที่เกิดจากดินแดนแห่งเซียนก็ต้องมีคุณสมบัติดีกว่าลูกที่เกิดจากมนุษย์อยู่แล้ว"

ให้กำเนิดทารกที่สวยงามและดีเยี่ยมเป็นสิ่งที่ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝัน เหตุผลนี้ของอู๋เป่ยทำให้ดวงตาอันสวยงามของถังปิงอวิ๋นเป็นประกาย

เธอพยักหน้าอย่างแรง:"โอเคร ฉันจะตั้งใจฝึกฝน และกลายเป็นตี้เซียนโดยเร็วที่สุด!"

สองคนตัวติดกัน ตั้งแต่กลางวันยันกลางคืน

พระจันทร์อันสดใสที่อยู่สูง ถังปิงอวี๋นให้คนเตรียมพวกกับเเกล้มและเหล้า แล้วอยู่เป็นเพื่อนอู๋เป่ยในการชมพระจันทร์และดื่มเหล้า

หลังจากที่ดื่มเหล้าพอ กินพอแล้ว อู๋เป่ยก็ได้ปรุงยาวัฒนะต่อ

รอบนี้ เขาได้ปรุงยาอายุวัฒนะเล็กได้สี่เตา ยาอายุวัฒนะใหญ่ได้สองเตา ยาอายุวัฒนะจูจี้ได้หนึ่งเตา และยาสร้างแรงบันดาลใจได้หนึ่งเตา ยาอายุวัฒนะทั้งหมดจะอยู่ในระดับสี่ ระดับสาม และระดับห้า

หลังจากที่ปรุงยาแล้ว ตอนที่เขาเดินออกจากห้องปรุงยานั้น ก็เป็นเวลาบ่ายโมงของอีกวันแล้ว

ถังปิงอวี๋นไม่อยู่ อู๋เป่ยรู้สึกเหนื่อย ก็เลยอยากที่จะออกไปเดินเล่นสักรอบ

หลังจากที่เดินไปไม่กี่ก้าว ก็รู้สึกได้ว่าซวนหวู่ในกระเป๋ากำลังขยับอยู่ เขาได้หยิบซวนหวู่ออกมา ยิ้มแล้วพูดว่า:"นายก็อยากออกมาเดินเล่นเหมือนกันเหรอ?"