ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 78

ไป๋จ่านหลิงเลิกคิ้วแล้วพูดว่า "คุณออกหน้าแทนเด็กคนนี้เหรอ? สวี่จี้เฟย ดูเหมือนว่าคุณถือว่าตัวเองเป็นอันดับหนึ่งจริงๆ! โอเค วันนี้ ผมจะทุบตีคุณสองคนให้ตาย!"

"คุณชายสอง!"

ทันใดนั้น ก็มีอีกคนเดินเข้ามาในห้องโถง ร้องเรียกมาจากด้านหลัง

ไป๋จ่านหลิงหันกลับมา ประหลาดใจมาก: "พี่ห้า ทําไมคุณถึงมาที่นี่"

ชายคนนี้อายุน่าจะอายุประมาณสามสิบต้นๆ สวมสูทลําลองสีน้ําเงินขาว กางเกงยีนส์ รองเท้าสเกตบอร์ดสีขาว สวมแว่นกันแดด และแต่งตัวเหมือนชายหนุ่มธรรมดา เขาคือคุณชายห้าแห่งตระกูลไป๋ ชื่อไป๋จ่างอิง

ไป๋จ่านอิงพูดว่า "พี่ชายสอง เรื่องนี้ผมเกรงว่าจะเป็นความเข้าใจผิดจริงๆ ก่อนมาที่นี่ผมไปหาหลี่ซวนไตว่ และใช้วิธีการบางอย่าง จนเขายอมพูดความจริง

จากนั้น เขาก็เล่าเหตุการณ์ให้ฟังหนึ่งรอบ แล้วมันตรงกับที่อู๋เป่ยพูด ลูกศิษย์ของหลี่ซวนโต่วพบเซว้จือก่อน แต่เขาซื้อไม่ทัน ถูกอู๋เป่ยซื้อไปก่อนแค่แปงเดียว

ด้วยความรีบร้อนใจ ลูกศิษย์เหล่านั้นก็เลยจะใช้วิธีการปล้น แต่พวกเขาถูกอู๋เป่ยตีจนหมดสติ จากนั้นพอหลี่ซวนโต่วหาอู๋เป่ยเจอ ก็เลยคิดจะล้างแค้นแทนลูกศิษย์ และอย่างที่สองคือเขาต้องการเอาเซว้จือให้ได้

แต่ เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าพลังของอู๋เป่ยจะแข็งแกร่งกว่าเขามาก ส่งผลให้ระหว่างการต่อสู้ถูกตีจนพิการ แถมยังเสียเงินไปฟรีๆ 100 ล้านหยวน

หลังจากฟังเรื่องราวนี้จบ ไป๋จ่านหลิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้เขาเป็นคนผิดเต็มๆ แต่ในฐานะที่เขาเป็นถึงคุณชายสองแห่งตระกูลไป๋ ถือว่ามีสถานะที่สูงส่ง จึงไม่ยอมก้มหัวยอมรับความผิด

เขาตะคอกอย่างเย็นชา "ชายห้า เด็กคนนี้รู้ว่าครอบครัวไป๋ของเราต้องการเซว้จือ เขาจึงจงใจใส่ร้ายหลี่ซวนโต่ว ผมคิดว่าคงไม่ใช่สิ่งที่ดี!"

อู๋เป่ยหรี่ตาลง ตัวละครไป๋จ่านหลิง คนนี้ดูไม่ดี!

สวี่จี้เฟยก็ขมวดคิ้วเช่นกัน เขาพูดว่า "คุณชายสองไป๋ ท่านนี้คือหมอเทวดาอู๋ที่ผมพูดถึง คือคนที่พวกคุณเชิญเขามารักษาอาการป่วย ควรจะสุภาพกว่านี้ไหม คำพูดแต่ละคำทำร้ายคนตลอด แม้แต่ผมยังรู้สึกว่ามันเกินไป

ไป๋จ่านอิงพูดอย่างรวดเร็วว่า "ใช่ใช่ ที่ผมมาที่นี่คราวนี้ ก็เพื่อมาเชิญหมอเทวดาอู๋ท่านนี้

จากนั้นเขาก็ยิ้มและจับมือกับอู๋เป่ย: "หมอเทวดาอู๋ ได้โปรดอย่าโกรธเลย พี่ชายสองของผมแค่อารมณ์ไม่ดี..."

อู๋เป่ยพูดเบาๆ "ไม่เป็นไรครับ ถ้าพวกคุณอยากได้เซว้จือ ผมจะให้ไปฟรีๆ เลย

ขณะที่พูด เขาก็ให้กังจื่อหยิบเซว้จือออกมาดอกหนึ่ง แล้วยื่นให้ถึงมือไป๋จ่านอิงทันที

หลังจากได้รับเซว้จือ ไป๋จ่านอิงก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า "หมอเทวดาอู๋ อาการขอพ่อผม..."

อู๋เป่ยพูดเบาๆ ว่า "ขอโทษครับ ผมรักษาไม่ได้"

คนโง่ก็ดูออกว่าอู๋เป่ยไม่พอใจกับทัศนคติของไป๋จ่านหลิง

จู่ๆ ไป๋จ่านหลิงก็ตะคอกอย่างเย็นชา: "หมอเทวดาอะไรกัน! เหลาอู่ คุณสับสนอะไรหรือเปล่า? เขาอายุน้อยแค่นี้จะเก่งเรื่องทักษะทางการแพทย์ได้ยังไง? โม่เหล่าพูด แค่ได้เซ้จือมา เขาก็จะสามารถรักษาพ่อได้แล้ว ทําไมต้องเชิญใครที่ไหนก็ไม่รู้มารักษาให้เสียเวลาด้วย?

ไป๋จ่านอิงก็ลังเลเล็กน้อยเช่นกัน เพราะเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับสวี่จี้เฟย จึงฟังคําแนะนําของเขา และขอให้อู๋เป่ยไปรักษาพ่อที่บ้าน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า อู๋เป่ยยังเด็กเกินไป และไม่มีชื่อเสียง เขาจะสามารถรักษาอาการบาดเจ็บป่วยของพ่อได้จริงหรือ?

สวี่จี้เฟยอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกอู๋เป่ยห้ามไว้ เขาพูดว่า "คุณสองคน เซว้จือก็ให้พวกคุณแล้ว ผมมีธุระ ลาล่ะ!"

หลังจากพูดจบ ก็ดึงสวี่จี้เฟย แล้วทั้งสองคนก็กลับ

ไป๋จ่านหลิงมองไปที่ด้านหลังของเขาแล้วร้อง "ย๊า" และพูดว่า "อวดรู้!"

ไป๋จ่านอิงส่ายหัวเบาๆ และพูดว่า "พี่ชายสอง ไม่ว่าจะจริงหรือไม่ลองดูก็ไม่เสียหาย แต่ตอนนี้ไม่เป็นไร ใครก็ดูออกว่าพวกเขาโกรธคุณ และคงไม่ไปกับผมแล้วแหละ