ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 874

เมื่อกลับมาถึงสำนักงานใหญ่เทียนหลง อู๋เป่ยก็ฝึกต่อ เมื่อถึงช่วงเที่ยงเขาก็ได้รับสายจากหลานเยว่

ในสาย หลานเยว่พูดน้ำเสียงเคร่งขรึม "อู๋เป่ย คุณอยู่ไหน?"

อู๋เป่ย "ฉันอยู่เทียงจิงนี้แหละ จะไปเกาะชิงหลงเหรอ?"

ก่อนหนานี้ เขาสัญญากับแม่ทัพแห่งจตุรเทพจินซวินไป๋ ว่าเขาจะพาเขาไปที่เกาะชิงหลงในฐานะแม่ทัพแห่งจตุรเทพ เขาดูเวลาในตอนนี้ก็ใกล้หมดแล้ว

หลานเยว่ "อืม พ่อฉันอยากเชิญนายมา"

อู๋เป่ยตอบ "ได้ ฉันกำลังจะไป"

อู๋เป่ยมาถึงบานของหลานเยว่ ก็สิบเอ็ดโมงครึ่งแล้ว จินซวินไป๋ทำอาหารเต็มโต๊ะ เขาายิ้มแล้วพูดว่า "เสี่ยงเป่ย มานั่งสิ ลองชิมอาหารที่ฉันพัฒนาขึ้นมาใหม่"

อู๋เป่ยได้กลิ่นหอมของอาหารแล้วพูดว่า "อาหารของแม่ทัพแห่งจตุรเทพ นั้นยังไงก็อร่อยแน่"

หลานเยว่ยิ้มแล้วนำชามกับตะเกียบมาพูดว่า "อาหารพวกนี้ ฉันก็ได้ทานครั้งแรกเหมือนกัน"

จินซวินไป๋ไม่ได้รีบพูดเข้าประเด็น สามคนพูดคุยหัวเราะกัน ไม่นานกทานอาหารจนหมด

หลานเยว่ไปล้างจาน จินซวินไป๋ถึงยิ้มแล้วพูดว่า "เกาะชิงหลง ที่นั่นเกิดความวุ่ยวายแล้ว คุณตองไปที่นั่น"

อู๋เป่ยพยักหน้า "ได้ แม่ทัพแห่งจตุรเทพ จุดประสงค์ที่ใหฉันไปคืออะไร?"

จินซวินไป๋ "ข้อหนึ่ง ช่วยเหลือคนที่ไดรับการระบาดจากเวทย์ปีศาจ สอง ปราบปรามทหารที่ไม่เชื่อฟัง ไม่มีความเมตตาทุบตีผู้ที่สมควรโดน ฆ่าคนที่สมควรถูกฆ่า！สาม กำจัดอิทธิพลที่หลงเหลืออยู่ของที่ปรึกษาทางทหาร"

เป็นครั้งที่สองที่อู๋เป่ยได้ยินการเรียก "ที่ปรึกษาทางทหาร" เขาถาม "ที่ปรึกษาทางทหารคือใคร?"

จินซวินไป๋ "บทบาทของที่ปรึกษาทางทหารเท่ากับการควบคุมทั้งกองทัพ ตอนที่ฉันไม่อยู่ เขาเป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุด ที่ปรึกษาทางทหารชื่อว่าปางชง เขามีพลังมาก ปัจจุบันนี้เขาฝึกบำเพ็ญเข้าณาน เมื่อเขาออกญาน เขาน่าจะมาแทนที่ตำแหน่งแม่ทัพแห่งจตุรทพของฉัน"

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ตำแหน่งแม่ทัพแห่งจตุรเทพ สามารถถูกถอนได้หรือไม่?"

จินซวินไป๋พูดอย่างใจเย็น "เมื่อเขาทะลุผ่าน แม้ว่าเขาไม่พูดอะไรก็ตาม ฉันก็ต้องมอบตำแหน่งแม่ทัพแห่งจตุรเทพให้กับเขา"

พูดจบ เขาก้มองอู๋เป่ย "ฉันมองคุณในทางดี ช่วยฉันทำสามเรื่องนี้ คุณก็จะเป็นมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพฉันตลอดไป"

อู๋เป่ยกระพริบตา "แน่นอนว่าฉันจะจัดการให้"

จินซวินไป๋ "ตามฉันมา"

อู๋เป่ยตามเขาเข้าไปในหองสมุด เขาเปิดกระเป๋าใบหนึ่ง ด้านในมีชุดเครื่องแบบรบสีเทาเงิน พร้อมปักมังกรเขียวที่ขอมือ บนไหล่มีอืทรธนูรูปสีทอง แกะสลักจากอัญมณีบางชนิด

เป็นเสื้อผ้าชุดหนึ่ง ไม่รู้ว่าทำมาจากอะไร ไม่ใช่ผ้าไหมหรือลินิน รู้สึกชุ่มชื้นและเรียบเนียนมาก

จินซวินไป๋ "นี้คือชุดของที่ปรึกษาทางทหารของทหารชิงหลง สวมใส่มัน คุณก็จะเป็นทหารชิงหลง อิทรธนูแสงตำแหน่งของคุณ มือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ ในตำแหน่งนี้คุณก็จะสามารถสังหารก่อนค่อยรายงาน ส่งเสริมหรือขับไล่ทหารของกองทัพทหารชิงหลง"

อู๋เป่ยพูด "ครับ ผมเข้าใจแล้ว!"

จินซวินไป๋พอใจมาก แล้วพูดว่า "ไปเถอะ สามวันให้หลังไปให้ถึงเกาะชิงหลง ฉันจะให้หลานเยว่นำที่ตั้งของเกาะชิงหลงให้"

หลังจากออกจากบ้านของจินซวินไป๋ หลานเยว่ก็มาส่ง เธอยื่นกระดาศหนึ่งแผ่นใหกับอู๋เป่ย ซึ่งบอกทิศทางของเกาะชิงหลง

หลานเยว่พูดว่า "ที่ตั้งของเกาะชิงหลงเปลี่ยนแปลงตลอด นี้คือตำแหน่งเมื่อสิบสองชั่วโมงก่อน"

ในขณะนั้น มีแสงวาบจากดาบด้านหลังของเขา และดาบสั้นในมือของนักรบอีกคนถูกฟาดฟันไป เทคนิคนั้นสะอาด รวดเร็ว แม่นยำและโหดร้าย

ทันทีที่อู๋เป่ยก้าวผิดชนเข้ากับร่างของเขา มีดของคู่ต่อสู้ก็พลาด อู๋เป่ยก็ทำให้เขากระเด็นไปไกลกว่าสิบเมตรและล้มใส่ต้นไม้ใหญ่หลายต้นก่อนที่เขาจะหยุด

อู๋เป่ยมีความสุขมาก เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนนี้เป็นเพียงทหารกองทัพชิงหลงธรรมดา แต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาไปถึงเหรินเซียนระดับสอง! ในความจริง พวกขาแข็งแกร่งกว่าพวกเหรินเซียนระดับสองอีก

ทั้งสองคนกำลังจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อลงมือ เขาพูดอย่างใจเย็น "หยุดมือ พวกเดียวกัน"

ทหารถือหน้าไม้ตกตะลึง "พวกเดียวกัน? คุณมีหลักฐานไหม?"

อู๋เป่ยหยิบอินทรธนูออกมาแล้วพูดว่า "อันนี้ใช่ได้ไหม?"

ทั้งสองคนตกตะลึงเมื่อเห็นอินทรธนูชัดเจน พวกเขาคุกเข่าลงกับพื้นพร้อมกัน "พบมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ!"

อู๋เป่ยเก็บอินทรธนูของเขาแล้วพูดว่า "ฉันพึ่งมารับตำแหน่ง ไม่ค่อยคุ้นชินกับที่นี้ พวกคุณชื่ออะไรกัน อยู่หน่วยไหน?"

ทหารถือหน้าไม้พูด "ตอบมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ ผมชื่อเป่าเสี่ยวกวาง หน่วยที่หนึ่ง!"

ทหารที่ถูกกระแทกพูด "ท่านมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ ผมชื่อหลิวเช่าเซียง! อยู๋หน่วยหนึ่งเหมือนกัน! "

อู๋เป่ยพยักหนา "กองทัพชิงหลงมีกี่คน จัดทัพอย่างไร ทั้งหมดพวกคุณบอกฉันมา"

ทหารสองนายพูดคุยอย่างเป็นธรรมชาติเกี่ยวกับสิ่งที่เขารู้ พวกเขาบอกอู๋เป่ย กองทัพชิงหลงมีกำลังพลประมาณสามหมื่นคน มีสี่กองพล แต่ละกองมีทหารหนึ่งกลุ่ม แต่ละกลุ่มมีสามกองพัน แต่ละกองพันมีมหารสามร้อยคน

นอกจากนี้ ทั้งสองคนไม่ใช่ทหารธรรมดา พวกเขาเป็นทหารชั้นยอดและอยู่ในระดับพิเศษ

พวกเขาทั้งสองคนกำลังรายงานต่ออู๋เป่ย ทันใดนั้น ความคิดทางจิตวิญญาณอันทรงพลังก็กวาดไปทั่วพวกเขา จากนั้นก้เกิดเสียงฟ้ารงดังขึ้น "คนในหน่วยแรกของพวกคุณกำลังคิดจะทำอะไร? ไม่ใช่สมรู้ร่วมคิดกับศัตรูต่างชาติใช่ไหม?"