ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1038

ตอนที่ 1038 ระวัง

……….

การแสดงออกของโจวหยวนทำให้เย่เชียนตระหนักถึงปัญหาร้ายแรงเพราะคนเหล่านี้ไม่ใช่พี่น้องที่ติดตามเขาและพร้อมที่จะเสียสละแทนกันได้ ดังนั้นเมื่อไม่ได้พบเขาเป็นเวลานานพวกเขามักจะมองข้ามสิ่งที่สำคัญมากไปและนั่นคือลืมว่าเขาเคยเป็นใครและควรจะเป็นใคร

เรื่องนี้ยังสะท้อนถึงปัญหาทางอ้อมและนั่นคือการพัฒนาของเขี้ยวหมาป่านั้นเร็วเกินไปและถึงแม้จะใช้เวลาสองปีในการพัฒนาก็ตามแต่ก็ยังมีปัญหาอีกมาก แน่นอนว่าสิ่งต่างๆในเมืองเซี่ยงไฮ้ไม่มีปัญหาอะไรเพราะแจ็คกับหวังหูนั้นทำสิ่งต่างๆได้ยอดเยี่ยมอย่างมาก แต่ยากที่จะพูดที่อื่นๆและตัวอย่างเช่นสิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองหนานจิงครั้งล่าสุดดูเหมือนว่าโจวหยวนจะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเหมือนกัน

เย่เชียนรู้สึกว่ามันจำเป็นและมันเป็นความรับผิดชอบของเขาที่จะไปตรวจสอบยังสถานที่ต่างๆไม่เช่นนั้นเย่เชียนก็กลัวว่าปัญหาจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆและในตอนนั้นมันจะไม่ง่ายเลยที่จะทำความสะอาดหลังจากมันเกิดปัญหาไปแล้ว เมื่อเย่เชียนกลับไปถึงห้องพักของเขาเย่เชียนก็โทรไปหาแจ็คและอธิบายสั้นๆว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนี้และให้เขาเริ่มเตรียมสิ่งต่างๆให้พร้อม

ทำไมเย่เชียนถึงไม่จัดการโจวหยวนเมื่อสักครู่นี้? นี่คือการพิจารณาอย่างถี่ถ้วนของเย่เชียนเพราะโจวหยวนเป็นกุญแจสำคัญในการเชื่อมโยงระหว่างเย่เชียนและเมืองเซินเจิ้น เมื่อโจวหยวนตายไปทุกอย่างในเซินเจิ้นอาจสูญหายไปโดยสิ้นเชิงและนี่คือสิ่งที่เย่เชียนไม่ต้องการเห็น ยิ่งไปกว่านั้นสถานการณ์ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือตอนนี้ก็ค่อนข้างวุ่นวายและเขาก็ไม่มีอำนาจที่จะดูแลกิจการของโจวหยวนได้ ซึ่งสิ่งต่างๆต้องรอหลังจากสถานการณ์ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือคลี่คลายและมั่นคงก่อน

หลังจากที่เย่เชียนออกจากบ้านพักของโอ่วหยาวหมิงซวนไปชาฮัวเอียนก็ไม่อยู่ต่อนานนักเพราะหลังจากคุยกับโอ่วหยางหมิงซวนเกี่ยวกับเย่เชียนสั้นๆและเขาก็กลับ การที่เขามาพบเย่เชียนนั้นเขาซ่อนมันจากตู้ฟู่เหว่ยเพาะเมื่อสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นตู้ฟู่เหว่ยก็ต้องระวังมากขึ้น ไม่งั้นหยานซื่อฉุยก็จะไม่สามารถเข้ารับตำแหน่งเจ้าสำนักอย่างราบรื่นได้

เมื่อชาฮัวเอียนกลับไปที่บ้านแล้วเขาก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเมื่อพบว่าตู้ฟู่เหว่ยและหยานซื่อฉุยกำลังนั่งรออยู่ในห้องนั่งเล่นที่บ้านของเขาและสีหน้าก็ดูจริงจังมาก จากนั้นเขาก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า “ท่านอาจารย์..ทำไมอาจารย์ถึงได้มาที่นี่ล่ะ?”

“อะไรกันฉันจะมาไม่ได้เหรอ?” ตู้ฟู่เหว่ยถามอย่างเย็นชาและคำพูดของเขาก็เต็มไปด้วยความสงสัย

ชาฮัวเอียนก็ยิ้มเจื่อนๆแล้วพูดว่า “ท่านอาจารย์ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น” จากนั้นเขาก็หันไปมองหยานซื่อฉุยแล้วพูดว่า “ศิษย์พี่อาการบาดเจ็บของพี่เป็นยังไงบ้าง?”

หยานซื่อฉุยก็พยักหน้าและพูดว่า “นายคงจะมีความสุขมากสินะถ้าฉันสูญเสียศิลปะการต่อสู้ของฉันนับจากนี้ไป”

“ศิษย์พี่..ผมจะไปคิดแบบนั้นได้ยังไง” ชาฮัวเอียนพูด “สำนักม่อจื๊อยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องจัดการโดยศิษย์พี่และผมหวังว่าศิษย์พี่จะหายดีโดยเร็วที่สุด”

“ฮัวเอียน..นายกับฉันอยู่ด้วยกันมานานมากเพราะงั้นคนอื่นอาจไม่เข้าใจนายแต่ฉันรู้ดีว่าแท้ที่จริงแล้วนายเธอเกลียดฉันมาตลอดเลยใช่ไหม?” หยานซื่อฉุยพูดต่อ “ยังไงก็เถอะฉันแนะนำให้นายยกเลิกความคิดนี้ไปซะเพราะในอีกสองวันอาจารย์กับเย่เชียนจะต้องสู้กันเพราะงั้นในช่วงเวลานั้นนายจะต้องดูแลสำนักม่อจื๊อให้ดีและถ้ามีอะไรเกิดขึ้นนายก็ควรแก้ไขมันซะ..ไม่งั้นนายน่าจะรู้ดีนะว่าผลที่ตามมาจะเป็นยังไง?”

หัวใจของชาฮัวเอียนเต็มไปด้วยความคับข้องใจและความโกรธเกรี้ยวแต่ตอนนี้เขาต้องยับยั้งชั่งใจเอาไว้ เพราะตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่จะระเบิดโทสะและเขาทำได้เพียงอดทนและพยายามระงับมันเอาไว้ในใจของเขา เมื่อได้ยินแบบนั้นชาฮัวเอียนก็พูดว่า “ศิษย์พี่มั่นใจได้เลยว่าผมจะทำสิ่งต่างๆให้ถูกต้อง..ตราบใดที่ผมอยู่ที่นี่มันจะไม่มีใครทำอะไรสำนักม่อจื๊อของเราได้” หลังจากหยุดชั่วขณะชาฮัวเอียนก็หันไปมองตู้ฟู่เหว่ยและพูดว่า “อาจารย์ครับยังมีเวลาอีกสองวันก่อนจะถึงวันประลองของอาจารย์กับเย่เชียนเพราะงั้นอาจารย์มีโอกาสชนะมากแค่ไหนและเราต้องเตรียมการอย่างอื่นอีกหรือเปล่า?”

ตู้ฟู่เหว่ยก็ขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา “อะไรนะ..เอ็งคิดว่าฉันจะแพ้เหรอ..แน่นอนว่าสองคนนั้นมีฝีมือที่ไม่ธรรมดาโดยเฉพาะเย่เชียนที่มีพลังแปลกๆในร่างกายของเขาและมีพลังทำลายล้างสูงมาก..แต่ถึงพวกนั้นจะรวมพลังกันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ฉันอยู่ดีเพราะงั้นทำไมฉันต้องเตรียมตัวด้วย?..แค่ไม่ต้องมารบกวนฉันก็พอ..แต่ฉันก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเตรียมตัวอะไร”

“ท่านอาจารย์ดูเหมือนว่าหยานตงจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเย่เชียนคนนี้และเขาก็ได้รับการยอมรับว่าเป็นปรมาจารย์อันดับหนึ่งในโลกศิลปะการต่อสู้โบราณเพราะงั้นถ้าหากเขาอยู่ข้างเย่เชียนมันจะไม่เป็นผลดีกับเราเลย” ชาฮัวเอียนพูด “ผมไม่รู้เลยว่าเย่เชียนมีความสามารถแบบไหนและทำไมเขาถึงสามารถทำให้หยานตงโปรดปรานเขาได้ถึงขนาดนี้”

“เรื่องนี้ค่อนข้างน่าสงสัย” หยานซื่อฉุยพูด “เท่าที่ฉันรู้มาเย่เชียนคนนี้เป็นลูกชายของเย่เจิ้งหรานแห่งตระกูลเย่และเย่เชียนก็เคยฆ่าฉินเยว่ลูกศิษย์ของหยานตงเพราะงั้นมันไม่มีเหตุผลอะไรที่ทำให้หยานตงโปรดปรานเย่เชียนเลยและควรจะเป็นศัตรูกันด้วยซ้ำ..แต่ตอนนี้เขากำลังช่วยเย่เชียนแบบนี้ซึ่งเข้าใจยากมาก..ยิ่งไปกว่านั้นหยานตงคนนี้ก็ยังฝ่าฝืนกฎเหล็กโดยการเข้ามาแทรกแซงและปล่อยให้เย่เชียนกับม่อหลงรอดกลับไปได้..เขาให้โอกาสพวกนั้นได้หายใจต่อเพราะงั้นเราควรระมัดระวังเพราะถ้าหากพวกนั้นลับหลังเราล่ะก็พวกเราแย่แน่”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน