ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 105

ภูเขาลูกนี้ไม่ได้ชันมากนัก แต่มันเต็มไปด้วยหนามและพุ่มไม้หนาทึบซึ่งทำให้การเดินทางนั้นยากลำบากและจะทำให้หลงทางได้ง่าย

อย่างไรก็ตาม กลุ่มเขี้ยวหมาป่ามี เฟิงหลาน ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญในการทำสงครามในป่าเป็นผู้นำทาง จึงทำให้ทุกอย่างดำเนินไปด้วยดีไม่มีปัญหาใด ๆ แต่เนื่องจากพวกเขาอยู่ในดินแดนของกลุ่มกองกำลังติดอาวุธ พวกเขาจึงต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ เย่เชียนหันไปหาม่อหลงและส่งสัญญาณมือให้เขา จากนั้นม่อหลงก็พยักหน้าก่อนจะแยกตัวออกจากกลุ่มไป

ม่อหลง เป็นพลซุ่มยิงที่เก่งที่สุดในกลุ่มเขี้ยวหมาป่า อีกทั้งทักษะการพรางตัวของเขาก็สมบูรณ์แบบที่สุดอีกด้วย ดังนั้นการให้เขาเป็นคนเข้าไปกำจัดทหารเฝ้ายามรักษาการณ์ของกองกำลังติดอาวุธคือกลยุทธ์ที่ดีที่สุด

ในขณะที่พวกเขากำลังเคลื่อนพลอยู่นั้น เจมส์ก็ได้ทิ้งสัญลักษณ์พิเศษของเขี้ยวหมาป่าเอาไว้ เหตุผลที่เจมส์ต้องทำอย่างนั้น ประการแรกก็เพื่อป้องกันการหลงทางในป่า และประการที่สองก็เพื่อให้หลี่เหว่ยยี่สามารถตามมาสมทบและเข้าร่วมกลุ่มกับพวกเขาได้เร็วที่สุดเมื่อเขาได้รับข้อมูลใหม่ ๆ เกี่ยวกับศัตรู เนื่องจากภูมิประเทศมีความหนาแน่นและซับซ้อน จึงทำการพรางตัวได้ง่ายมาก ดังนั้นทุกคนจึงสื่อสารกันผ่านภาษามือพิเศษทางทหารเพื่อป้องกันไม่ให้ศัตรูไหวตัวและรู้ตัวได้

ในป่านั้นเต็มไปด้วยงูและแมลงต่าง ๆ มากมาย ถึงแม้ว่าพวกมันจะไม่มีพิษก็ตาม แต่การถูกพวกมันกัดก็ยังคงเจ็บหรือแสบคันซึ่งสร้างความรำคาญไม่น้อยเลย

ตอนนี้ทุกคนกำลังพรางตัวอยู่ในป่าลึกและพวกเขาก็ยังทาสีพิเศษบนใบหน้าเพื่อให้เกิดความกลมกลืนไปกับธรรมชาติ พวกเขาเคลื่อนตัวไปตามพุ่มไม้อย่างเชื่องช้าเพราะการเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วนั้นเป็นสิ่งต้องห้ามในป่า มันอาจก่อให้เกิดเสียงโดยไม่ทันระวังได้ง่าย สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือพวกเขาต้องรักษาความเงียบสงบและความกลมกลืนให้ได้มากที่สุด

เวลาประมาณเที่ยงคืน หลี่เหว่ยยี่และม่อหลงก็กลับมารวมกลุ่มกับคนที่เหลือทั้งหมดอีกครั้ง หลังจากนั่งล้อมกันเป็นวงกลม เย่เชียนก็ดึงแผนที่ฐานที่มั่นของกลุ่มกองกำลังติดอาวุธออกมาจากกระเป๋าที่หวังเต๋อเซินมอบให้เขามา เห็นได้ชัดว่าหวังเต๋อเซินมีความตั้งใจที่จะกำจัดตี่ลุนมานานแล้ว

“ทุกคนดูตรงนี้… จุดนี้คือฐานที่มั่นของกองกำลังติดอาวุธของตี่ลุน มันถูกล้อมรอบด้วยรั้วไม้ทั้งสี่ด้าน ทั้งทางทิศเหนือ ทิศใต้ ตะวันออก และตะวันตก ในแต่ละทิศจะมีหอสังเกตการณ์อยู่ ภารกิจของพวกเราในตอนนี้คือ การแทรกซึมเข้าไปและค้นหาว่าเทียนเฉินถูกจับอยู่หรือไม่ ถ้าไม่จำเป็นอย่าเพิ่งเข้าปะทะเด็ดขาด เข้าใจมั้ย ?” เย่เชียนพูดด้วยเสียงกระซิบเบา ๆ ถึงแม้ว่าม่อหลงจะเคลียร์ทหารยามโดยรอบไปหมดแล้ว แต่ถึงยังไงก็ต้องเคลื่อนพลด้วยความระมัดระวัง เพราะหากปลาหลุดเข้าไปในอวนแล้ว ความพยายามก่อนหน้าจะได้ไม่เสียเปล่า แม้ว่าความเป็นไปได้จะน้อยมากก็ตาม แต่ก็ต้องเคลื่อนไหวอย่างเงียบ ๆ เพื่อความปลอดภัยไว้ก่อน

“หลี่เหว่ยยี่… รายงานข้อมูลมาทุกอย่างที่นายได้มาให้เราทราบที” เย่เชียนกระซิบเบา ๆ

หลี่เหว่ยยี่พยักหน้า จากนั้นก็ชี้ไปที่แผนที่และพูดเบา ๆ ว่า “มีทหารสองนายประจำการอยู่ทุก ๆ หอสังเกตการณ์ ซึ่งแต่ละคนจะยืนเฝ้าประจำจุดปืนกลหนักดับเบิ้ลยูเก้าสิบห้า ลำกล้อง 12.7 มม. พิกัดนี้น่าจะเป็นคลังแสงของพวกมัน มีทหารเฝ้ากะละสิบคน ผลัดกันเฝ้าและเปลี่ยนกะทุก ๆ สองชั่วโมง… ส่วนประตูทางทิศเหนือ มีทหารรักษาการณ์ประมาณยี่สิบคน ไม่ทราบชนิดของอาวุธ…

ทางทิศตะวันออก ทิศตะวันตกและทิศใต้เป็นรั้วทั้งหมดสูงราว ๆ สองเมตร มีทหารแค่สิบคนที่รับผิดชอบในการลาดตระเวนในบริเวณนี้ และมันก็ไม่มีทางออกอื่นอีกนอกจากทิศเหนือ และพิกัดนี้เป็นที่คุมขังของพวกมัน มีทหารประมาณห้าคนรักษาการณ์อยู่ ผมคิดว่าถ้าพี่เทียนเฉินอยู่ในนั้นจริง ๆ เขาก็น่าจะถูกขังไว้ในคุกใต้ดิน…”

เย่เชียนพยักหน้าและพูดเบา ๆ ว่า “เอาล่ะ… เดี๋ยวผมจะมอบหมายหน้าที่ให้พวกคุณเลยก็แล้วกัน! เจมส์… คุณไปทางทิศใต้นะ ส่วนวิลเลียม… คุณไปทางทิศตะวันออก ม่อหลง คุณสแตนด์บายอยู่ที่นี่ เราจะพยายามแทรกซึมเข้าไปให้เงียบที่สุด แต่ถ้าหากว่าเราถูกศัตรูพบล่ะก็ ผมอนุญาตให้คุณใช้เครื่องยิงจรวดคุ้มกันให้พวกเราได้ ชิงเฟิง… นายและพี่เฟิงหลานลักลอบเข้าไปทางทิศใต้และเป้าหมายของพวกคุณคือการทำลายคลังแสง ถ้าหากหลี่เหว่ยยี่กับผมสามารถช่วยเทียนเฉินได้แล้ว หรือถ้าเราถูกศัตรูพบตัว ให้พวกคุณระเบิดคลังแสงทิ้งทันที หลี่เหว่ยยี่กับผมจะเข้าจากทางทิศตะวันตกและลอบเข้าไปยังห้องขัง จำไว้ว่าถ้าไม่จำเป็นก็อย่าปะทะจะดีที่สุดรวมถึงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหลีกเลี่ยงจากสายตาของศัตรู เข้าใจมั้ย ?”

ทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน จากนั้นเย่เชียนก็ยื่นมือออกไปและทุกคนก็วางมือทับบนมือของเขา ทุกคนมองตากันแล้วก็พูดขึ้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน