ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1055

ตอนที่ 1055 ศึกแห่งการเปลี่ยนแปลง (4)

…………….

นี่คือการต่อสู้ที่มีชีวิตเป็นเดิมพันเพราะงั้นมันไม่จำเป็นต้องแสร้งเป็นคนดีและไม่จำเป็นต้องแสดงให้เห็นว่าเราเป็นคนชอบธรรมแค่ไหน ยิ่งไปกว่านั้นเพื่อความสำเร็จของแผนการต่อไปตู้ฟู่เหว่ยจะต้องตายเท่านั้น

ม่อหลงก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งและตกตะลึงไปครู่หนึ่ง “บอส..เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและเขาก็ไม่สามารถต่อสู้ได้อีกแล้วเพราะงั้นทำไมต้องฆ่าเขาด้วย?”

“นี่เป็นกฎและข้อตกลงในการเดิมพันเพราะงั้นเราก็ควรจะปฏิบัติตาม” เย่เชียนพูดต่อ “อีกอย่างถ้าหากเราแพ้เขาก็จะทำแบบเดียวกัน..ถ้าพี่ไม่ยอมรับก็ไม่ควรทำแบบนี้ตั้งแต่แรกพี่ไม่รู้งั้นเหรอ?” เย่เชียนหันไปมองม่อหลงและพูดว่า “ทำซะ”

“บอสลืมมันไปเถอะ..เขาพ่ายแพ้ไปแล้ว” ม่อหลงพูด

เย่เชียนก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “พี่ม่อหลงนี่ไม่ใช่นิสัยของพี่เลย..เรื่องนี้มันไม่ใช่แค่เรื่องความรู้สึกส่วนตัวเท่านั้นเพราะถ้าตู้ฟู่เหว่ยไม่ตายพี่จะไม่สามารถเป็นเจ้าสำนักม่อจื๊อได้..เนื่องจากพี่เลือกเส้นทางนี้ตั้งแต่แรกพี่ก็ควรจะคาดหวังผลลัพธ์ที่เป็นอยู่ตอนนี้ให้ได้สิ”

ไม่ใช่ว่าเย่เชียนโหดร้ายและไม่ใช่ว่าเย่เชียนอยากจะฆ่าตู้ฟู่เหว่ยแต่ถึงยังไงตู้ฟู่เหว่ยก็ต้องตายเพราะนี่ไม่ใช่ความแค้นส่วนตัวแต่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับสำนักม่อจื๊อทั้งหมด ซึ่งถ้าตู้ฟู่เหว่ยไม่ตายล่ะก็สงครามจะเกิดและมีคนล้มตายจำนวนมาก ดังนั้นนี่คือความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่

ลองนึกภาพว่าถ้าตู้ฟู่เหว่ยไม่ตายล่ะก็ม่อหลงจะประสบความสำเร็จในการก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งเจ้าสำนักม่อจื๊อได้อย่างไร ถึงแม้ว่าตู้ฟู่เหว่ยจะไม่ขัดขืนอีกต่อไปแต่ก็รับประกันไม่ได้ว่าสาวกอันม่อจะยอมแพ้เหมือนกับเขา แน่นอนว่าต่อให้ตู้ฟู่เหว่ยจะเต็มใจหรือไม่ก็ตามถึงยังไงสาวกอันม่อจะไม่มีวันยอมแพ้ง่ายๆอย่างแน่นอน

ม่อหลงเองก็ชัดเจนมากเกี่ยวกับความจริงข้อนี้แต่ก็ยากที่จะตัดสินใจได้ แท้ที่จริงแล้วเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อตู้ฟู่เหว่ยแต่ตอนนี้เมื่อเห็นตู้ฟู่เหว่ยพ่ายแพ้อย่างน่าสมเพชแล้วความเกลียดชังในใจของเขาก็หายไป ความเกลียดชังตลอดหลายปีที่ผ่านมานั้นทำให้เขามีเป้าหมายแต่เมื่อความเกลียดชังหายไปเขาก็ไม่รู้จะตัดสินใจอย่างไร แต่ที่ผ่านมาถ้าไม่ใช่เพราะเย่เชียนล่ะก็ม่อหลงคงจะมีเส้นทางที่แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิงเพราะเย่เชียนได้เปลี่ยนชีวิตของม่อหลงจากหน้ามือเป็นหลังมือ ไม่ใช่เพราะว่าเย่เชียนให้อะไรกับม่อหลงไปมากมายแต่นั่นเป็นเพราะความเป็นพี่น้องที่มีให้เขาเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว

“ซื่อฉุยฟังฉันให้ดี..ในเมื่อฉันพ่ายแพ้การต่อสู้ครั้งนี้เพราะงั้นทุกคนในสำนักก็ต้องปฏิบัติตามกฎในการเดิมพันและห้ามทำอะไรที่เป็นภัยคุกคามต่ออีกฝ่ายเด็ดขาด” ตู้ฟูเหว่ยพูด “แต่เมื่อเอ็งกลับไปเอ็งต้องฆ่าชาฮัวเอียนเพื่อฉัน!..ไอ้ลูกศิษย์คนนี้มันกล้าวางยาพิษฉันเพราะงั้นเอ็งจะปล่อยเขาเอาไว้ไม่ได้เด็ดขาด..ชาฮัวเอียนมันเป็นตัวอันตรายเพราะงั้นเอ็งต้องระวังให้มากรู้มั้ย?”

“อาจารย์..อาจารย์พูดว่าฮัวเอียนวางยาพิษอาจารย์อย่างงั้นเหรอ?” หยานซื่อฉุยตกใจแล้วหันไปมองเย่เชียนแล้วพูดอย่างโกรธเกรี้ยวว่า “เย่เชียนนี่เป็นแผนของแกหรือเปล่า?..แกให้ศิษย์น้องของฉันไปวางยาพิษอาจารย์ของฉันงั้นเหรอ?..อย่าลืมสิว่าเราได้ทำข้อตกลงการเดิมพันอย่างชัดเจนเอาไว้แล้วว่าห้ามเล่นสกปรกลับหลังก่อนการต่อสู้จะเริ่ม..แต่แกไม่ปฏิบัติตามกฎ”

เย่เชียนก็ยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยามแล้วพูดว่า “ถึงฉันจะเคยเจอกับชาฮัวเอียนก่อนหน้านี้แต่ฉันไม่เคยบอกให้เขาวางยาพิษเลย..เธออย่ามาโทษฉันแบบนี้..เธอเองนั่นแหละที่ผิดเพราะนั่นมันปัญหาภายในของพวกเธอ..เธอลองคิดดูดีๆสิว่าทำไมชาฮัวเอียนถึงต้องการให้อาจารย์ของเธอตาย..ฉันคิดว่าเรื่องนั้นมันคงไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเธอแล้ว..เรื่องของอาจารย์กับลูกศิษย์และศิษย์พี่ศิษย์น้องฉันจะไปทำอะไรได้?”

“แก!..” หยานซื่อฉุยพูดอย่างโกรธเกรี้ยว

“ซื่อฉุยไม่ต้องพูดอะไรแล้ว” ตู้ฟู่เหว่ยโบกมือแล้วพูดว่า “ต่อให้ฉันไม่ได้ถูกวางยาพิษถึงยังไงฉันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่ดี..แต่ที่ผมอยากรู้ก็คือคุณใช้วิธีไหนในการพัฒนาเขาได้รวดเร็วแบบนี้กัน?..ช่วยบอกความลับก่อนที่ผมจะตายหน่อยได้หรือเปล่า?..ผู้อาวุโสหยานคุณสอนอะไรให้เขา!”

หยานตงก็ฉีกยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันไม่ได้สอนอะไรทั้งนั้น..ฉันก็แค่คืนทุกสิ่งทุกอย่างให้กับเจ้าของที่แท้จริงก็เท่านั้นเอง..ฉันคิดว่าอาจารย์ตู้ก็น่าจะรู้ว่านะใครเป็นพ่อของเย่เชียน?”

“ผมรู้..เย่เจิ้งหรานสุดยอดปรมาจารย์อันดับหนึ่งแห่งโลกศิลปะการต่อสู้โบราณ!” ตู้ฟูเหว่ยพูด

“นั่นแหละ..วิชาลับตำรานี้ถูกสร้างโดยเย่เจิ้งหรานโดยการเปิดโซ่ตรวนและทะลวงขีดจำกัดในร่างกายมนุษย์ซึ่งสามารถกระตุ้นศักยภาพสูงสุดของมนุษย์ได้..แต่นั่นก็แค่พลังชั่วคราวเท่านั้น!” หยานตงพูดต่อ “วิชาลับนี้ถูกเรียกว่าประตูแปดด่าน!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน