ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1056

ตอนที่ 1056 สนับสนุนต่อไป

…………….

คนๆหนึ่งจะเติบโตได้ก็ต่อเมื่อเขาประสบกับความยากลำบากเท่านั้น ซึ่งจินเหว่ยห่าวก็ประสบความยากลำบากมากมายมาตั้งแต่เขายังเป็นเด็กเนื่องจากเขาไม่ได้รับการยอมรับและการสนับสนุนจากตระกูลจินเลย ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยกลับบ้านและส่วนใหญ่มักจะเดินเตร่อยู่ข้างนอกคนเดียวโดยกินของเหลือของคนอื่นและอาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำใต้สะพานซึ่งนั่นทำให้ความอุตสาหะและความอดทนของจินเหว่ยห่าวเพิ่มมากขึ้นในระดับหนึ่ง ดังนั้นการควบคุมอารมณ์และการกระทำของเขาจึงยอดเยี่ยมมาก

เผชิญหน้ากับหยานซื่อฉุยที่สูญเสียสมาธิและจิตวิญญาณไปด้วยความโกรธจึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าจินเหว่ยห่าวนั้นมีข้อได้เปรียบอย่างมาก “คุณจินได้โปรดเมตตาเธอด้วย” ม่อหลงก็ตะโกนอย่างรวดเร็วเพราะตู้ฟู่เหว่ยตายไปแล้วเพราะฉะนั้นเขาจึงไม่ต้องการให้หยานซื่อฉุยตายไปแบบนี้ไม่อย่างนั้นมันจะทำให้ความรู้สึกผิดในใจของม่อหลงฝังลึกมากขึ้นเท่านั้น

เย่เชียนก็อดทนต่อความเจ็บปวดและพูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าเธอไม่รู้ว่าอะไรควรหรือไม่ควรก็ฆ่าเธอไปซะ..พี่ม่อหลงผู้ชายอย่างเราควรทำในสิ่งที่เราควรจะทำและอย่าลืมสิว่าเราทำไปเพื่ออะไร”

จินเหว่ยห่าวก็กระแทกร่างของหยานซื่อฉุยอย่างแรงจนเธอกระเด็นออกไป อย่างไรก็ตามจินเหว่ยห่าวก็ยังคงแสดงความเมตตาดังนั้นหยานซื่อฉุยจึงไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส จากนั้นจินเหว่ยห่าวก็พูดว่า “เธอคิดจะทำอะไรของเธอ..เธอไม่สามารถแม้แต่จะแก้ปัญหาภายในใจของเธอได้แบบนี้แล้วเธอจะแก้แค้นให้อาจารย์ของเธอยังไง?..อีกอย่างเธอลืมสิ่งที่อาจารย์ของเธอพูดก่อนที่เขาจะตายไปแล้วเหรอ?”

ไม่ว่าเย่เชียนจะโหดเหี้ยมหรือเลือดเย็นแค่ไหนมาก่อนแต่เขาก็ไม่เคยปฏิเสธเพราะเขาไม่เคยคิดว่าเขาเป็นคนดี นอกจากนี้หยานซื่อฉุยก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาเลยดังนั้นเย่เชียนจึงไม่จำเป็นต้องปกป้องเธอด้วยความเห็นอกเห็นใจ แต่ถ้าเธอไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับชีวิตและทำอะไรที่ไม่ควรล่ะก็เย่เชียนจะฆ่าเธอโดยไม่ลังเลใดๆ

เย่เชียนกำลังดูสถานการณ์โดยรวมและเย่เชียนจะไม่ยอมให้ใครมาขวางทางของเขาเพราะเขาสัญญาว่าจะช่วยม่อหลงทวงคืนสำนักม่อจื๊อกลับม ดังนั้นไม่ว่าเขาจะต้องใช้วิธีใดเย่เชียนก็ยอมทำทุกอย่างตราบใดที่เขาบรรลุเป้าหมายก็เพียงพอแล้ว

หยานซื่อฉุยก็พยายามลุกขึ้นแล้วเดินไปอุ้มร่างของตู้ฟู่เหว่ยขึ้นมาแล้วเดินไปที่รถของเขาเธอ ส่วนความเจ็บปวดของเย่เชียนนั้นไม่ใช่แค่ไม่ลดลงเลยแต่ยังรุนแรงขึ้นเรื่อยๆอีกและเขาก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย ความเจ็บปวดดังกล่าวทำให้ม่อหลงและจินเหว่ยห่าวกังวลอย่างมากแต่พวกเขาไม่รู้ว่าจะช่วยได้อย่างไรและทำได้เพียงกระวนกระวายเหมือนมดบนหม้อไฟ

“ผู้อาวุโสหยานครับ..พอจะมีวิธีอะไรดีๆไหมครับ?” ม่อหลงถามด้วยความกังวลใจ

หยานตงก็ส่ายหัวแล้วพูดว่า “วิชาลับประตูแปดด่านนั้นเป็นวิชาต้องห้าม..เพราะงั้นมีเพียงร่างกายของเขาเท่านั้นที่ต้องรองรับมัน”

จากนั้นเย่เชียนก็ค่อยๆหมดสติไปและเข้าสู่สภาวะหลับใหลอย่างสมบูรณ์ เขารู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดในร่างกายแต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะหมดสติไปแล้ว ส่วนม่อหลงกับจินเหว่ยห่าวก็ทำได้เพียงกังวลและช่วยอะไรไม่ได้เลย

ในตันเถียนนั้นสิ่งที่คล้ายๆกับเมล็ดถั่วเหลืองก็ระเบิดออกในทันทีและพลังปราณพลังก็หมุนเวียนอย่างบ้าคลั่งจนเย่เชียนรู้สึกเพียงว่าตันเถียนของเขากำลังจะระเบิดออกมา ความรู้สึกอึดอัดนั้นแม้จะระงับความเจ็บปวดบนร่างกายเอาไว้แต่มันก็ไม่สามารถทนได้อยู่ดี พลังปราณทั้งร่างกำลังพุ่งไปที่จุดตันเถียนตามเส้นลมปราณและยิ่งสะสมมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งความเร็วในการหมุนเวียนก็เร็วขึ้นเรื่อยๆจนเย่เชียนหยุดสั่นไม่ได้ราวกับว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยขมพลัง

เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้หยานตงก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและเขาก็ตะโกนว่า “เกิดอะไรขึ้น?..ดูเหมือนว่ามีบางอย่างผิดปกติในร่างกายของเขา!” เห็นได้ชัดว่าหยานตงสังเกตเห็นบางอย่างว่าอาการของเย่เชียนนั้นแตกต่างไปจากผลกระทบของวิชาลับประตูแปดด่านเพราะผลกระทบค่อนข้างแตกต่างไปจากปกติมาก เมื่อพิจารณาจากประสบการณ์ที่ผ่านมาของเย่เชียนแล้วเขาก็คิดว่าเย่เชียนในฐานะผู้นำทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าแล้วสมรรถภาพทางกายของเย่เชียนก็ต้องดีเยี่ยม ดังนั้นถึงแม้ว่าเขาจะรับผลกระทบของวิชาลับประตูแปดด่านก็ตามถึงยังไงเขาก็สามารถทนได้อยู่ดี

“ผู้อาวุโสหยานครับ..คุณหมายความว่ายังไง?” ม่อหลงถามด้วยความสับสนและท่าทางของเขาก็ดูกังวลและกระวนกระวายอย่างมาก

หยานตงไม่ได้พูดอะไรใดๆเขาแค่นั่งลงอย่างช้าๆและวางมือบนข้อมือของเย่เชียนและทันใดนั้นหยานตงก็รู้สึกได้ถึงพลังงานอันมหาศาลที่พุ่งเข้ามาหาเขาและหยานตงก็อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านไปทั้งตัว จากนั้นก็ปล่อยมือแล้วมองไปที่เย่เชียนที่นอนอยู่บนพื้นด้วยความประหลาดใจและค่อยเข้าใจว่าทำไม

“ผู้อาวุโสหยานครับมันเกิดอะไรขึ้น?” จินเหว่ยห่าวถาม

หยานตงก็ส่ายหัวเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน..ฉันไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน..ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังงานและฉันก็ไม่เข้าใจเลย..แต่จากการสังเกตและการคาดเดาของฉันแล้วตอนนี้มันควรเป็นช่วงเวลาที่สำคัญมากสำหรับเย่เชียนเพราะบางทีเด็กคนนี้อาจเป็นปรมาจารย์ที่ซ่อนอยู่เพราะการใช้วิชาลับประตูแปดด่านนั้นได้เพิ่มศักยภาพในร่างกายของเขา..ถ้าหากเขาสามารถรอดชีวิตได้ทักษะและความสามารถของเขาจะต้องก้าวกระโดดอย่างแน่นอน..เพราะงั้นตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้เลย..เขาต้องสู้กับตัวเองเท่านั้น”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน